حجتالاسلام احمد عابدینی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از اصفهان، در رابطه با تساهل و تسامح و جایگاه آن در اندیشه دینی، اظهار کرد: ما باید فهمهای دیگران را قبول داشته باشیم و به دین اسلام با رویکرد مهربانانه، نه با رویکرد خشونت بنگریم که این رویکرد مهربانانه در سنت پیامبر (ص) بوده است.
این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: دین اسلام، دین تساهل و تسامح و مهربانی، منطق و گفتوگو است و به مخالفان خود احترام میگذارد و آنها را مورد توهین قرار نمیدهد و بهصورت منطقی و با دلیل و برهان با آنها سخن میگوید.
عابدینی، با توجه به شیوههای برخورد قرآن و اسلام با مخالفان فکری در جامعه، گفت: قرآن گفتوگوی مهربانهای با کفار و مخالفان خود دارد و در واقع گفت وگوی مهربانانه را برگزیده و در بسیاری از آیات قرآن به جهاد فکری با منافقان، متعصبان و کفار سفارش شده است.
وی ادامه داد: خداوند در قرآن میفرماید ما و شما دو خط فکری داریم، بیایید با هم به گفت و گو بشینیم تا پی ببریم کدامیک خطوط فکری درستی داریم و به درستی میاندیشیم.
عابدینی تصریح کرد: دین اسلام، دین تساهل و تسامح و مهربانی، منطق و گفتوگو است و به مخالفان خود احترام میگذارد و آنها را مورد توهین قرار نمیدهد و بهصورت منطقی و با دلیل و برهان با آنها سخن میگوید.
وی بیان کرد: قرآن کریم با خوشونت مخالف است و زمانی که دیگر هیچ چارهای نباشد و هیچ کلامی در منافقان اثر گذار نباشد، مؤمنان را به جهاد و پیکار با دشمنان دعوت میکند.
عابدینی در رابطه با ضروروت اهمیت دادن جامعه به تساهل و تسامح در دنیای امروز، اظهار کرد: باید به معیارهای قرآنی توجه کنیم که چقدر به آن عمل میشود. این که جوانان ما از قرآن و آموزههای دینی فراری هستند، نشان دهندهی آن است که در جامعهی ما تساهل، تسامح و مدارا وجود ندارد، زیرا در صورت وجود داشتن آنها، نوجوانان و جوانان به سمت آموزههای دینی و قرآنی روی میآوردند و از آن گریزان نمیشوند.
این استاد دانشگاه گفت: پیامبر اکرم(ص) در جامعهای زندگی میکردند که اعراب متعصب و جاهل در آن جامعه بودند، ایشان آن قدر تساهل و تسامح را رعایت میکردند و برای آن اهمیت قائل بودند که کفار و اعراب را به سمت خود میکشاندند؛ اما متأسفانه در جامعهی امروزی ما تساهل و تسامح وجود ندارد؛ بلکه بعضا با مخالفان و متعصبان اغلب بدون منطق و گفت و گو و با خشونت برخورد میشود.
این استاد حوزه در رابطه با اهمیت دادن حکومت در گذشته به تساهل و تسامح، بیان کرد: در زمان شاه و قبل از انقلاب، یک سری از افراد بودندکه اهل مبارزه، کتاب، فکر، قلم و نماز شب بودند و تا آخر نیز بدین صورت زندگی کردند و با قوانین حکومت موافق نبودند و از آن اعلام برائت میکردند و در مقابل حکومت نیز با آنها برخوردهای سختی میکرد و مشخص است در گذشته هم به تساهل و تسامح در جامعه اهمیت داده نمیشده است.