یادم هست هر وقت نوبت به روضه علی اصغر(ع) میرسید این جمله را بزرگان میگفتند: دستانش کوچک است، اما گرههای بزرگی را باز میکند... و مادران چادرهای خود را بر روی صورت کشیده و فرزندان شیرخوارشان را در بغل میگرفتند و برای طفل شیرخواره رباب(س) اشک میریختند، اشک مادر از روضه علی اصغر(ع) را دیدیم و اینگونه نمک گیر حسین(ع) شدیم.
مجمع جهانی حضرت علی اصغر(ع) یک سازمان مردم نهاد، غیر انتفاعی و مذهبی در ایران است که در سال 83 برای برگزاری همایش شیرخوارگان حسینی(ع) با هدف تقویت تفکر مهدوی با رویکرد گرایشات حسینی(ع) به وسیله برپایی رستاخیز شیرخوارگان حسینی(ع) در اولین جمعه از ماه محرم تأسیس شد.
چند سالی هست که همایش شیرخوارگان حسینی(ع) به سمت جهانی شدن پیش میرود و در بیش از 40 کشور جهان، این روز مادران با فرزندان شیرخواره در این مراسم حضور یافته تا فرزند خود را نذر سربازی در دستگاه امام زمان(عج) کنند.
همه با لباسهایی یک دست سبز رنگ با سربندهایی منقش به ذکر یا صاحب الزمان ادرکنی(عج)... آماده جان فشانی برای حضرتش میشوند.
اما تدارک این پوشش برای شیرخوارگان چند روزی است که آغاز شده، چندین پایگاه در مشهد با حضور بانوان عاشق و دلداده مکتب اهلبیت عصمت و طهارت(ع) برای این منظور فعال شده است.
به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، مسجد صدیقیها واقع در بخش ورودی صحن غدیر حرم مطهر رضوی یکی از پایگاههایی است که از اوایل شهریورماه برای دوخت لباس همایش شیرخوارگان حسینی(ع) فعال شده است.
به محض ورود به مسجد با فضاسازی انجام شده از عکسها و سربندهای عاشورایی بدون هیچ سوالی متوجه خواهی شد که باید به طبقه زیرین مسجد مراجعه کنی.
پلهها را یک به یک با تأمل بر تصاویر اطراف طی کرده و به فضای کارگاهی میرسیم. در این قسمت که با پارچههای سبز رنگ پوشیده شده است.
تعداد 10 نفر به کار خیاطی مشغول بوده و حدود 7 توپ پارچه در روز برای تهیه لباس برش و دوخته میشود تا کار برش، دوخت و بستهبندی تا پایان شهریورماه ادامه دارد.
اما تعدادی بانوان از پیر و جوان هر یک با نیتی که در دل داشتند، لباسهای آماده را با عشق و دلدادگی بستهبندی میکردند.
هر یک از آمدنش به این مکان قصهای داشت، یکی اتفاقی بوده، یکی حاجتمند و آن دیگری... اما بیشک اینان به دعوت سرباز کوچک عاشورا آمده بودند، هریک از حاضران در حالیکه به کار خود مشغول بودند، زیر لب زمزمه دعا و حاجت داشتند، دعایی که با شفاعت حسین(ع) به درگاه احدیت مقبول واقع شود و حاجتی که با واسطه باب الحوائج(ع) برآورده شود.
با اینکه چند روز از این کار میگذشت از هر یک که پرسیدیم روز اول بود که آمده بود گویی برای این حضور عده زیادی دعوت شدهاند و هر یک جایش را باید برای روز دیگر با دیگری عوض کند تا عده بیشتری از ثواب این کار فیض ببرند.
طنین نوای عاشورایی به فضا معنویت خاصی بخشیده بود و کودکانی که همراه مادرانشان آمده بودند، معصومانه در گرد مادران خود کودکی میکردند و مادران نیز به یاد طفل شیرخواره در غم حضرت رباب اشک از دیدگانشان جاری میشد و با حالی ملکوتی زمزمه دعا بر لبانشان جاری بود.
به یکی دیگر از پایگاههای آمادهسازی و تدارکات لباس میرویم، پایگاهی درضلع غربی حرم مطهر رضوی.
با ورود به باب الجواد(ع) به بخش آداب زیارت، به مکان دیگری که برای بستهبندی لباسهای دوخته شده در مسجد فراهم شده بود، سری زدیم.
وقتی داخل شدیم از یک نفر حاضران پرسیدیم که برای شرکت در ثواب این کار باید جای خاصی ثبتنام کنیم که وی با لبخندی یک جای خالی کنار خودش برایمان باز کرد و گفت ثبتنام قبلا انجام شده شروع کنید.
این بانوی زائر که از کرج برای سه روز زائر حریم ملکوتی آفتاب شده بود، از سفر ناگهانی خود و از پیدا کرن اتفاقی این مکان برایمان گفت و اشک در چشمانش حلقه زد. من کجا و این حرم کجا، من کجا و دعوت شش ماهه ابا عبدالله الحسین(ع) کجا ... و عاشقانه از کرامت این بزرگواران گفت و زمزمه دعا بر لبانش جاری بود.
دعوت شش ماهه ابا عبدالله الحسین(ع) از زائران امام رئوف(ع) آنان را به وجد آورده بود و با خلوص دل هر لباس را به نیت برآورده شدن حوائج مومنین و مومنات بستهبندی میکردند.
آری این بانوان، لباس سربازان قیام آخرالزمان را آماده میکنند، لباسهای سبزی همراه با سربند یا صاحب الزمان(عج) و نذرنامه سربازی در رکاب منتغم خون امام شهیدان است.
زهرا اسماعیلی