علی اصغر باباصفری، استاد ادبیات دانشگاه اصفهان در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از اصفهان، با اشاره به 27 شهریورماه روز شعر و ادب فارسی، با بیان اینکه رشد زبان و ادبیات فارسی دلایل متعدد تاریخی و فرهنگی دارد، اظهارکرد: ایرانیان به دلیل پیشینه تمدنی که داشتند به عرصههای مختلف هنر مثل موسیقی، مجسمه سازی و نقاشی توجه نشان میدادند.
وی افزود: بعد از اسلام به دلیل برخی محدودیتها و منعهای مذهبی در زمینه موسیقی و مجسمهسازی و یا نقاشی، توجه ایرانیان به سمت شعر و ادبیات جلب شد، زیرا که شعر و ادبیات منع مذهبی نداشت و در حقیقت استعداد هنر ایرانی در شعر و ادب فارسی سرریز شد.
وی بیان کرد: البته ناگفته نماند که ذوق و استعداد ایرانی عامل مهم، شکوفایی ادبیات فارسی بود و دلیل دیگر قابلیت خود زبان و پدیده زبان فارسی بود که باعث جایگاه ویژه این زبان در جهان شده است.
باباصفری در خصوص جایگاه قرآن و آموزههای قرآن در شعر و زبان فارسی، گفت: شعر و ادبیات فارسی لبریز از آیات قرآن است، یعنی اگر ما قرآن را از شعر فارسی بگیریم، چیز دیگری آز آن باقی نمیماند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: ادبای بزرگ ما بسته به توان و به فراخور موضوعاتی که بررسی میکردند به مضامین و آیات قرآنی نیز توجه داشتند و ما بازتاب قرآن در شعر و ادب فارسی را از ابتدای تاریخ ادبیات فارسی میبینیم و در دوره معاصر همچنان شاهد بازتاب قرآن در شعر و ادب فارسی هستیم.
وی افزود: این بازتاب بسته به موضوع مدنظر شعرا و مضامین عرفانی یا سایر مضامین متفاوت بوده، ولی در مجموع بازتاب قرآن در شعر و ادب فارسی بسیار وسیع است.
باباصفری در خصوص جایگاه شعر و ادب فارسی در دوره معاصر گفت: ادبیات فارسی یک کل به هم پیوسته است، یعنی از آغاز تا امروز، ادوار شعر فارسی یکی پس از دیگری به وجود آمده و امروز شعر و ادب فارسی در حال طی کردن دوره خودش میباشد و در حقیقت ادبیات هر دوره پاسخ به نیازهای اجتماعی و فرهنگی و ادبی آن دوره است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه شعر و ادبیات امروز ایران نیز پاسخ به نیازهای اجتماعی فرهنگی و ادبی امروز ایران است تصریح کرد: برای قضاوت در مورد ادبیات یک دوره باید چند دوره از آن زمان بگذرد تا بشود در مورد ادبیات دوره قبل قضاوت و در مورد آن صحبت کرد.
وی در خصوص حفظ شعر و ادبیات فارسی و میراث گذشتگانمان در این زمینه افزود: این که ما بگوییم در شعر و ادب فارسی میراث گذشتگان حفظ شود، یک بحث ادبی نیست، بلکه بحث فرهنگی و اجتماعی است. همانطور که گفته شد ادبیات بازتاب موضوع در هر زمانی است و به فراخور نیاز آن دوره، پاسخ خودش را میگیرد.
باباصفری ادامه داد: حفظ ادبیات و میراث ادبی گذشتگان به موضوعات دیگری نظیر آموزش و توجه رسانههای جمعی و بزرگان ما به ادبیات و همچنین تشویق مردم به ادبیات باز میگردد.