مصيبتي بزرگتر از مصيبت كربلا
مجلس آنقدر كه بايد گرم نشده بود، لذا آن كاري كه نبايد مي شد اتفاق افتاد و مداح شروع كرد به خواندن روضه ها و زبان حال هاي عجيب و غريبي كه اصلا تا به حال نشنيده بودم. مجلس خوب گرم شد مخصوصا با وجود مجلس گرم كن هايي كه حضور داشتند. صداي شيون و ناله مردم گوش آسمان را كَر كرده بود. اما اين گرياندن ها و گريستن ها به پرداخت چه بهايي تمام مي شود؟
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) تبیان نوشت: شبي از شب هاي محرم با يكي از دوستان قديمي براي استفاده از مجالس روضه ابي عبد الله به يكي از مساجد محله رفتيم تا از فيوضات مجالس دلنشين سخنراني و روضه در اين ماه عزيز استفاده كنيم. سخنراني زيبا و دلنشيني بود. نوبت رسيد به مداحي و روضه خواني. آنهايي كه دلشان شكسته بود قبل از شروع مداح، بدون روضه هم گريه مي‌كردند اما اول كه روضه را مي خواند، مجلس آنقدر كه بايد گرم نشده بود، لذا آن كاري كه نبايد مي شد اتفاق افتاد و مداح شروع كرد به خواندن روضه ها و زبان حال هاي عجيب و غريبي كه اصلا تا به حال نشنيده بودم. مجلس خوب گرم شد مخصوصا با وجود مجلس گرم كن هايي كه حضور داشتند. صداي شيون و ناله مردم گوش آسمان را كَر كرده بود. اما اين گرياندن ها و گريستن ها به پرداخت چه بهايي تمام مي شود؟
مرحوم حاجي نوري مي گويد: امروز بايد عزاي حسين را گرفت اما براي حسين در عصر ما بايد يك عزاي جديدي كه در گذشته نبوده است و آن عزاي جديد، آن دروغ هايي است كه درباره حادثه كربلا گفته مي شود و احدي جلوي اين دروغ ها را نمي گيرد. امروز بايد بر اين مصيبت حسين بن علي گريست، نه بر شمشيرها و نيزه هايي كه در آن روز بر پيكر شريفش وارد شد. (حماسه حسيني ج 1، ص 61)
ايجاد دوگانگي بين باورهاي دينداران و حقايق نهضت حسيني
شماري از مرثيه سرايان اگر بدانند آنچه مي خوانند دروغ است قطعا از آن اجتناب مي كنند لكن به دليل اينكه نه شناخت درستي از تاريخ عاشورا دارند و نه توان يا حوصله ي تحقيق و بررسي، هر مطلبي را در هر كتابي ببينند و يا از ديگري بشنوند در صورتي كه براي گرياندن مردم مفيد تشخيص دهند، بدون تأمل در صحت و سقم آن، مورد استفاده قرار مي دهند. به اين فكر نمي كنند علاوه بر ضربه اي كه به طور غير مستقيم به اهداف اين نهضت مقدس وارد مي‌كنند، با ريختن بذر تحريف و دروغ پاي درخت نهضت حسيني، مقدمات خشكاندن آن را فراهم مي آورند و با مهيا كردن فرصت، اجازه مي دهند ديگران شيعه را خرافه پرست، غالي و مشرك بخوانند.
روضه هاي معرفت بخش
روضه براي انسان بايد معرفت افزا باشد، يعني هنگام شنيدن روضه، سطح معرفتمان بالا رود و در عمق وجودمان نفوذ كند و از این درگاه است كه عشق حقيقي ايجاد شده و اشك بر گونه ها جاري مي گردد. اينگونه اشك ريختن است كه ارزش آن والا و بالاست هرچند به اندازه بال مگسي باشد. اما اشكي كه قرار باشد از راه دروغ و غلو از چشم سرازیر شود، اگر يك دريا هم باشد ارزش ندارد.
استفاده از وسيله نامقدس براي هدف مقدس
يكي از مسائل مربوط به سيد الشهدا مسأله گريه است. گريه و خنده مظهر شديدترين حالات احساس انسان است. آن وقتي كه كسي بتواند مالك خنده و گريه مردمي شود، در حقيقت مالك قلب آنها شده است و با عواطف آنها بازي مي‌كند. تاكنون با قلب هاي مردم از راه گريه بر سيدالشهدا بازي شده بدون اين كه تحت كنترل عقل بيايد و هدف داشته باشد.
فلسفه تذكر و گريستن و گرياندن، احياي حادثه عاشوراست و فلسفه‌ي احياي حادثه عاشورا اين است كه هدف كلي اين نهضت براي هميشه زنده بماند و امام حسين هر سال در ميان مردم به اين صورت ظهور كند و مردم از او بشنوند كه « الا ترون ان الحق لا يعمل به ...» مردم هميشه بشنوند كه « لا اري الموت الا سعاده و الحيات مع الظالمين الا برما». اما بدون توجه به فلسفه و هدف گريست ها و گرياندن ها، گاهی دیده می شود که خود گريستن هدف شده است.
قهرا براي اين كه مردم بهتر و بيشتر گريه كنند و به ظاهر براي اين كه اجر و ثواب بيشتري پيدا كنند، روضه هاي دروغين جعل شد.
گريستن و گرياندن در سنت اهل بيت عليهم السلام براي مصايب ابا عبدالله الحسين عليه السلام بسيار سفارش گرديده است و موجباتِ بخشي از سعادت اخروي انسان را فراهم مي آورد، اما نه گريستن و گرياندن به هر قيمتي. گريستن و گرياندنِ معرفت بخش و از روي تعقل و تفكر است كه انسان را به حسين بن علي و هدف از نهضت او رهنمون مي دارد نه گريستن و گرياندني كه فقط احساسات و عواطف در آن جاي دارد و هدف مقدس را قرباني هدفي نامقدس مي كند.
نهضت حسيني، پايمالِ روضه هاي دروغين
يكي از مهمترين عوامل ايجاد روضه هاي دروغ در بين جامعه را مي توان خود مردم دانست.اگر مردم جامعه طالب روضه خوان هايي نباشند كه تا مي تواند از ايشان اشك بگيرد و مجالسشان را گرم كند، هيچ گاه روضه هاي دروغ سر بر نمي آوردند. اين طلب و خواسته مردم است كه بسياري از مداحان را وادار به اين كار مي كند.
از طرف ديگر براي بسياري از مردم باور اين مطلب سخت است كه روضه خواني، روضه دروغ بخواند ولي بايد با كمال تأسف به اين واقعيت تلخ اعتراف كرد بلكه براي اين مصيبت كه تاريخ عاشورا به آن مبتلا گرديده بايد بيش از مصيبت عاشورا گريست، چرا كه اين مصيبت پايمال كردن نهضت مقدس حسيني است.
مرحوم حاجي نوري مي گويد: امروز بايد عزاي حسين را گرفت اما براي حسين در عصر ما بايد يك عزاي جديدي كه در گذشته نبوده است و آن عزاي جديد، آن دروغ هايي است كه درباره حادثه كربلا گفته مي شود و احدي جلوي اين دروغ ها را نمي گيرد. امروز بايد بر اين مصيبت حسين بن علي گريست، نه بر شمشيرها و نيزه هايي كه در آن روز بر پيكر شريفش وارد شد. (حماسه حسيني ج 1، ص 61)
كلام آخر
گريستن و گرياندن در سنت اهل بيت عليهم السلام براي مصايب ابا عبدالله الحسين عليه السلام بسيار سفارش گرديده است و موجباتِ بخشي از سعادت اخروي انسان را فراهم مي آورد، اما نه گريستن و گرياندن به هر قيمتي. گريستن و گرياندنِ معرفت بخش و از روي تعقل و تفكر است كه انسان را به حسين بن علي و هدف از نهضت او رهنمون مي دارد نه گريستن و گرياندني كه فقط احساسات و عواطف در آن جاي دارد و هدف مقدس را قرباني هدفي نامقدس مي كند.
مرحوم حاجي نوري مي گويد: امروز بايد عزاي حسين را گرفت اما براي حسين در عصر ما بايد يك عزاي جديدي كه در گذشته نبوده است و آن عزاي جديد، آن دروغ هايي است كه درباره حادثه كربلا گفته مي شود و احدي جلوي اين دروغ ها را نمي گيرد. امروز بايد بر اين مصيبت حسين بن علي گريست، نه بر شمشيرها و نيزه هايي كه در آن روز بر پيكر شريفش وارد شد. (حماسه حسيني ج 1، ص 61)
ايجاد دوگانگي بين باورهاي دينداران و حقايق نهضت حسيني
شماري از مرثيه سرايان اگر بدانند آنچه مي خوانند دروغ است قطعا از آن اجتناب مي كنند لكن به دليل اينكه نه شناخت درستي از تاريخ عاشورا دارند و نه توان يا حوصله ي تحقيق و بررسي، هر مطلبي را در هر كتابي ببينند و يا از ديگري بشنوند در صورتي كه براي گرياندن مردم مفيد تشخيص دهند، بدون تأمل در صحت و سقم آن، مورد استفاده قرار مي دهند. به اين فكر نمي كنند علاوه بر ضربه اي كه به طور غير مستقيم به اهداف اين نهضت مقدس وارد مي‌كنند، با ريختن بذر تحريف و دروغ پاي درخت نهضت حسيني، مقدمات خشكاندن آن را فراهم مي آورند و با مهيا كردن فرصت، اجازه مي دهند ديگران شيعه را خرافه پرست، غالي و مشرك بخوانند.
روضه هاي معرفت بخش
روضه براي انسان بايد معرفت افزا باشد، يعني هنگام شنيدن روضه، سطح معرفتمان بالا رود و در عمق وجودمان نفوذ كند و از این درگاه است كه عشق حقيقي ايجاد شده و اشك بر گونه ها جاري مي گردد. اينگونه اشك ريختن است كه ارزش آن والا و بالاست هرچند به اندازه بال مگسي باشد. اما اشكي كه قرار باشد از راه دروغ و غلو از چشم سرازیر شود، اگر يك دريا هم باشد ارزش ندارد.
استفاده از وسيله نامقدس براي هدف مقدس
يكي از مسائل مربوط به سيد الشهدا مسأله گريه است. گريه و خنده مظهر شديدترين حالات احساس انسان است. آن وقتي كه كسي بتواند مالك خنده و گريه مردمي شود، در حقيقت مالك قلب آنها شده است و با عواطف آنها بازي مي‌كند. تاكنون با قلب هاي مردم از راه گريه بر سيدالشهدا بازي شده بدون اين كه تحت كنترل عقل بيايد و هدف داشته باشد.
فلسفه تذكر و گريستن و گرياندن، احياي حادثه عاشوراست و فلسفه‌ي احياي حادثه عاشورا اين است كه هدف كلي اين نهضت براي هميشه زنده بماند و امام حسين هر سال در ميان مردم به اين صورت ظهور كند و مردم از او بشنوند كه « الا ترون ان الحق لا يعمل به ...» مردم هميشه بشنوند كه « لا اري الموت الا سعاده و الحيات مع الظالمين الا برما». اما بدون توجه به فلسفه و هدف گريست ها و گرياندن ها، گاهی دیده می شود که خود گريستن هدف شده است.
قهرا براي اين كه مردم بهتر و بيشتر گريه كنند و به ظاهر براي اين كه اجر و ثواب بيشتري پيدا كنند، روضه هاي دروغين جعل شد.
گريستن و گرياندن در سنت اهل بيت عليهم السلام براي مصايب ابا عبدالله الحسين عليه السلام بسيار سفارش گرديده است و موجباتِ بخشي از سعادت اخروي انسان را فراهم مي آورد، اما نه گريستن و گرياندن به هر قيمتي. گريستن و گرياندنِ معرفت بخش و از روي تعقل و تفكر است كه انسان را به حسين بن علي و هدف از نهضت او رهنمون مي دارد نه گريستن و گرياندني كه فقط احساسات و عواطف در آن جاي دارد و هدف مقدس را قرباني هدفي نامقدس مي كند.
نهضت حسيني، پايمالِ روضه هاي دروغين
يكي از مهمترين عوامل ايجاد روضه هاي دروغ در بين جامعه را مي توان خود مردم دانست.اگر مردم جامعه طالب روضه خوان هايي نباشند كه تا مي تواند از ايشان اشك بگيرد و مجالسشان را گرم كند، هيچ گاه روضه هاي دروغ سر بر نمي آوردند. اين طلب و خواسته مردم است كه بسياري از مداحان را وادار به اين كار مي كند.
از طرف ديگر براي بسياري از مردم باور اين مطلب سخت است كه روضه خواني، روضه دروغ بخواند ولي بايد با كمال تأسف به اين واقعيت تلخ اعتراف كرد بلكه براي اين مصيبت كه تاريخ عاشورا به آن مبتلا گرديده بايد بيش از مصيبت عاشورا گريست، چرا كه اين مصيبت پايمال كردن نهضت مقدس حسيني است.
مرحوم حاجي نوري مي گويد: امروز بايد عزاي حسين را گرفت اما براي حسين در عصر ما بايد يك عزاي جديدي كه در گذشته نبوده است و آن عزاي جديد، آن دروغ هايي است كه درباره حادثه كربلا گفته مي شود و احدي جلوي اين دروغ ها را نمي گيرد. امروز بايد بر اين مصيبت حسين بن علي گريست، نه بر شمشيرها و نيزه هايي كه در آن روز بر پيكر شريفش وارد شد. (حماسه حسيني ج 1، ص 61)
كلام آخر
گريستن و گرياندن در سنت اهل بيت عليهم السلام براي مصايب ابا عبدالله الحسين عليه السلام بسيار سفارش گرديده است و موجباتِ بخشي از سعادت اخروي انسان را فراهم مي آورد، اما نه گريستن و گرياندن به هر قيمتي. گريستن و گرياندنِ معرفت بخش و از روي تعقل و تفكر است كه انسان را به حسين بن علي و هدف از نهضت او رهنمون مي دارد نه گريستن و گرياندني كه فقط احساسات و عواطف در آن جاي دارد و هدف مقدس را قرباني هدفي نامقدس مي كند.
