ارتباط علمی و عینی اهل بیت(ع) با تمام اشیاء و انسان‌ها

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) سیدمجتبی حسینی در چهارمین شب عزاداری محرم به ادامه شرح فراز «ذکرکم فی الذاکرین» از زیارت جامعه کبیره پرداخت. وی گفت: در مورد ذکر گفتیم یک ذکر لسانی داریم، یک ذکر قلب داریم، یک ذکر عملی داریم و یک ذکر عینی. بعد گفتیم «ذکرکم فی الذاکرین» یکجا به معنای مذکوریت است؛ یعنی مذکوریتکم فی الذاکرین. در اینباره بحث مفصل کردیم. یکجا به معنای ذاکریت است؛ یعنی ذاکریتکم فی الذاکرین. یکجا ذکر را به معنای مفعولی می‌گوییم، یکبار در مقام فاعلی است. 

وی افزود: دیشب عرض کردیم اهل بیت(ع) ذاکر هستند، ذاکر خداوند. امشب می‌خواهیم باب جدیدی باز کنیم. اهل بیت(ع) ذاکر هستند اما ذکرشان ذکر شیعیان و مردم است. بالاتر از این هم هست و آن ذکر همه اشیا، همه کهکشان‌ها و عناصر مادی و غیر مادی است. امام هر عصر ذاکر است و ذکر همه اشیا و آمار آنها را دارد. این حتی گسترده‌تر از قضیه انسان است. این طور نیست که اختصاص به شیعیان داشته باشد. در زمانی که ائمه(ع) حاضر بودند مکرر دیده شد افراد غیرمسلمان به محضر ائمه(ع) می‌رسیدند و  ارتباط برقرار می‌کردند.

پژوهشگر دینی ادامه داد: امام حسن عسکری(ع) به مجلسی تشریف می‌بردند. یک عده‌ای هم ایستاده بودند حضرت را ببینند. حضرت رسیدند به یک شخصی که مسیحی بود. قبلش آن شخص به بغل‌دستی‌اش گفته بود این آقا آشناست و من او را می‌شناسم. همینطور که حضرت به آن شخص رسید فرمودند درست می‌گویی، آن فردی که دیده‌ای منم. ما تا این مثال‌ها را نبینیم و نشنویم نخواهیم فهمید که در عبارت ذکرکم فی الذاکرین که می‌‌گوییم انسان‌ها مذکور هستند، همه انسان‌ها مدنظر ماست. ولیّ هر عصری، ولیّ همه موجودات آن عصر و به ویژه همه انسان‌های آن عصر است. 

وی اضافه کرد: ما گاهی دچار خودخواهی و تعصب می‌شویم. همه تحت عنایت و نگاه ویژه حضرت هستند. «بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَي وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْاَرْضُ وَ السَّمَاءُ». لذا آنجایی که می‌گوییم ذکرکم فی الذاکرین، منظور من این نیست که فقط شیعیان مذکور حضرت هستند. امام، در هر زمانی ولیّ همه عصر است. اینها ذاکرند و توجه و عنایت به افراد دارند. شما فکر نکن که الآن امام زمان به شما توجهی ندارد. منتها چون ما به کاسبی و رانت عادت کرده‌ایم، تا می‌گوییم امام زمان توجه دارد هرکس می‌خواهد کپنش را بگیرد. لذا اگر امشب رفتیم خانه، دیدیم یک نامه از طرف حضرت آمده است و یک وجهی داخلش هست، می‌گوییم واقعا حضرت توجهش به ماست! اما اگر رفتیم دیدیم خبری نیست باور نمی‌کنیم.  

کارشناس امور دینی تصریح کرد: ائمه(ع) در هر عصری ذاکر دانه دانه انسان‌های آن عصر هستند. چند مثال: شخصی مریض و گرفتار بود. نیت کرده بود اگر امشب حالم خوب شود فردا می‌روم نماز جمعه خدمت امیرالمومنین(ع). حالش بهتر شد و فردا در مسجد خدمت حضرت رسید و اظهار دلتنگی کرد. امیرالمومنین(ع) شروع کرد یکسری ویژگی‌هایی که آن شخص از سختی‌های بیماری متحمل شده بود را شرح داد. آن شخص تعجب کرد. گفت شما مگر می‌دانید؟ آنگاه حضرت آن جمله معروف را فرمود: «ما یمرض من مومن الا مرضنا لمرضه»؛ هیچ مومنی بیمار نمی‌شود الا اینکه از بیماری او بیمار می‌شویم.

وی خاطر نشان کرد: اینکه در مجالس می‌گویند برای سلامتی امام زمان(عج) ...، امام زمان(عج) با مریضی ما بیمار می‌شود. فرمود: «ما یمرض من مومن الا مرضنا لمرضه»؛ هیچ مومنی بیمار نمی‌شود الا اینکه از مریضی او ما مریض می‌شویم. مثال دیگری بزنم: شخصی حوالی بصره مسافرت رفته بود. دو حیوان درنده به او حمله کردند و او نجات پیدا کرد. برگشت به مدینه. همین که در محضر امام داشت ماجرا را می‌گفت، حضرت شروع کرد بقیه داستان را برایش گفت. 

وی افزود: حضرت همه جزئیات را گفت. آن شخص پرسید: یابن رسول الله مگر شما آنجا بودید؟ بعد حضرت یک جمله معروفی فرمودند که برای من و تو هم لذت است و هم دقت می‌طلبد. متأسفانه ما در قسمت لذتش یک مقدار لذت می‌بریم اما در قسمت دقتش به شدت ضعیفیم. فرمود: «ان لنا مع کل ولی عین ناظره و اذن سامعه»؛ با هر کدام شما یک چشم بینا و یک گوش شنوا دارم. این خیلی خوب است که ما هر چه کنیم زیر نظریم. ولی دقت می‌خواهد که حضرت دارد می‌بیند: «ان لنا مع کل ولی عین ناظره و اذن سامعه؛ با هر یک از رفقایم یک چشمی دارم که به همراه اوست و یک گوشی که می‌شنود. یک مرور کن ببین امروز کجا بودی، همه را حضرت دیده است.

سیدمجتبی حسینی عنوان کرد: اهل بیت(ع) دارند در متن شما (فی الذاکرین) با شما زندگی می‌کنند تا انرژی به شما منتقل شود. یک عبارت از حضرت ناموس(س) است که همه شما شنیده‌اید. در روایت است که می‌فرماید دیدم حضرت فاطمه(س) سر نماز است و دارد اسامی افراد را می‌برد. دانه دانه همه اطرافیان را دعا می‌کرد. فرمود: «الجار ثم الدار». ذکرکم یعنی شما را به اسم ذکر می‌کنند. البته آنهایی که نزدیکتریند بیشتر مستحق هستند. حق همسایه سر جایش محفوظ است. بیا خانه‌‌ی زندگی و فضای کسب و کار و رفت و آمدت را کنار خانه اهل بیت(ع) دایر کن. تو رفتی یکجایی خانه گرفتی که صدای اذان امیرالمومنین(ع) را نمی‌شوی. منظور من از خانه، این است که خانه وجودت را کجا ساختی و در کدام محل است؟ 

وی به مسئله مهدویت اشاره کرد و گفت: هر آیینی اعتقاد به یک منجی دارد که ویژگی‌های شبیه به هم دارند. الآن یکی از مهم‌ترین اقوامی که روی منجی خود جدی هستند یهودیان هستند. به شدت روی مسئله ارض موعودشان پافشاری می‌کنند. ما همزمان داریم شل می‌شویم و روشنفکریمان گل می‌کند. من برای این روشنفکری ارزش قائلم ولی این شکل روشنفکری است. فرق شیعه با بقیه مکاتب حتی اهل سنت این است که ما حس زندگی با حضرت داریم. سایرین فقط حس اعتقاد دارند. ما حس می‌کنیم دارند ما را می‌بینند. محال است کسی در عمرش حداقل یکبار چشمش به حضرت نیفتد.