به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، آئین نخل گردانی زادگاه امام خمینی(ره) میراثی معنوی و آئینی کاملاً مردمی است که با قدمت بیش از سه قرن هر سال در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی جلوه نمایی میکند.
ایران به واسطه برخورداری از آداب و رسوم و آئینهای ملی و منطقهای همواره مورد توجه بوده و در این میان سنت مذهبی و کهن نخل گردانی خمین، روح عاشقی و شیفتگی ارادتمندان امام حسین(ع) را به تصویر میکشد.
مردم خمین از دیرباز همچون گذشتگان خود در سالروز شهادت امام حسین(ع) با برگزاری مراسم نخل گردانی در این روز نسبت به سالار شهیدان ابراز ارادت و عزاداری می کنند.
نخل اتاقکی چوبی و حجیم و به شکل مکعب مستطیل است که از چوب و با یک کف بندی تشکیل شده است و الواری که در کف به کار میرود، یک متر بالاتر از پایههای ستونها قرار گرفته، دو سر هر یک از تیرها حدود یک متر از چهار طرف کف دیواره نخل بیرون آمده و در واقع، دستگیره نخل را تشکیل میدهند.
بانیان نخل خمین کار خود را از ابتدای محرم شروع میکنند. نخل سه دست لباس دارد شامل لباس طول سال، لباس اول تا هفتم و لباس هفتم تا سوم عاشورا و در روز عاشورا لباس مخصوص آن روز را به تن میکند و لباس طول سال با صلوات و آداب خاصی باز میشود و افرادی که در این مراسم حضور دارند باید پاک باشند.
عصر سومین روز از دهه محرم به نخل پارچه نو میپوشانند و روز چهارم آن را طناب پیچ میکنند تا نخل استحکام بیشتری داشته باشد. در شب هفتم طره که همان پارچههای سبز است به قسمت پایین نخل بسته میشود و برای بستن طره روضه حضرت علی اصغر خوانده میشود و در شب هشتم نیز کتیبههای سوزنی که اسامی اهل بیت(ع) و یاران باوفای سیدالشهدا(ع) داخل آن حک شده است بر روی نخل نصب میشود.
در مدتی که در اتاق نخل باز است و بانیان مشغول به کار، گروههای مختلفی از مردم خمین اعم از زن و مرد به همراه کودکان خود برای دادن نذر و نیاز، تبرک و زیارت نخل به محل نگهداری آن در امامزاده ابوطالب(ع) میآیند.