محمدحسین علی‌اکبری تشریح کرد:
تأثیر تبعیض‌های اقتصادی بر قیام امام حسین(ع) علیه حاکمان اموی
گروه اقتصاد: یک پژوهشگر سیره معصومین (ع) اظهار کرد: یکی از ظلم‌ها و ستم‌های حاکمان اموی، تبعیض‌های اقتصادی و حرام‌خواری‌ها بوده که قطعا در قیام امام حسین (ع) تاثیر بسیاری داشته است.
حجت‌الاسلام والمسلمین «محمدحسین علی‌اکبری» پژوهشگر سیره معصومین(ع) در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، به بحث درباره سیره اقتصادی امام حسین (ع) پرداخت و اظهار کرد: به طور کلی بنای همه معصومین (ع) بر این نبوده که کاملا بر مال دنیا پشت کرده و بنایشان بر این باشد که تهیدست و فقر بوده و خودکفا نباشند، بلکه همه آنها با توجه به شرایطی که برایشان فراهم بوده به فکر کسب و کار بوده‌اند.
وی ادامه داد: اگر کسانی به ائمه اطهار (ع) از جمله به امام صادق (ع) می‌گفتند که چرا شما کار می‌کنید؟ آنان می‌فرمودند چرا نباید کار کنیم؟ و کسانی همانند پیغمبر خدا و حضرت علی (ع) که به دنبال حکومت دینی بودند هم کار می‌کردند. امام حسین (ع) هم جدای از این افراد نبودند و برخی در تاریخ نقل کرده‌اند که آن حضرت با استفاده از اراضی خراج که در عراق بوده و با امام حسن (ع) خریداری کردند علاوه بر زندگی خودشان، زندگی دیگران را نیز با آن تأمین کرده و دست نیازمندان را هم می‌گرفتند.
علی‌اکبری اظهار کرد: در جایی نقل شده که شخصی سراغ امام حسین (ع) را گرفتند و احوال ایشان را پرسیدند اما به ایشان گفته شد که حضرت به دنبال گوسفندان رفته‌اند و این نشان می‌دهد که ایشان دامداری هم داشته‌اند اما میزان آن در تاریخ ثبت نشده است.
این پژوهشگر سیره معصومین(ع) یادآور شد: از سوی دیگر بسیار مشهور است که امام حسین(ع) اطراف مرقد خود را به طول چهار فرسخ از مردم عراق خریداری کرده و بعد هم به مردم بخشیدند تا مردم با کار بر روی آن زمین‌ها ارتزاق کنند و فقط با مردم شرط کردند که شما در عوض این اقدام، سه روز از زائرانی که برای زیارت مزار من می‌آیند، پذیرایی کنید.
این پژوهشگر سیره معصومین(ع) در ادامه به بیان پیگیری هدف مبارزه با تبعیض اقتصادی و با فاصله طبقاتی در قیام اباعبدالله‌الحسین(ع) پرداخت و گفت: امر به معروف و نهی از منکر یک مفهوم عام است و مثلا یکی از ظلم‌ها و ستم‌های حاکمان اموی در زمان امام حسین(ع) تبعیض‌های اقتصادی و حرام‌خواری‌ها بوده که قطعا در قیام امام حسین(ع) تأثیر بسیاری داشته است.
علی‌اکبری در پایان گفت: همچنین بذل و بخشش‌های بی‌جا، اسراف و تبذیرهای فراوانی از سوی این حاکمان صورت می گرفت و مشاهده این وضعیت باعث شده که امام حسین (ع) چاره‌ای غیر از قیام در راه خدا پیدا نکنند تا به تبعیض‌ها و حرام‌خواری‌ها مقابله کنند.
وی ادامه داد: اگر کسانی به ائمه اطهار (ع) از جمله به امام صادق (ع) می‌گفتند که چرا شما کار می‌کنید؟ آنان می‌فرمودند چرا نباید کار کنیم؟ و کسانی همانند پیغمبر خدا و حضرت علی (ع) که به دنبال حکومت دینی بودند هم کار می‌کردند. امام حسین (ع) هم جدای از این افراد نبودند و برخی در تاریخ نقل کرده‌اند که آن حضرت با استفاده از اراضی خراج که در عراق بوده و با امام حسن (ع) خریداری کردند علاوه بر زندگی خودشان، زندگی دیگران را نیز با آن تأمین کرده و دست نیازمندان را هم می‌گرفتند.
علی‌اکبری اظهار کرد: در جایی نقل شده که شخصی سراغ امام حسین (ع) را گرفتند و احوال ایشان را پرسیدند اما به ایشان گفته شد که حضرت به دنبال گوسفندان رفته‌اند و این نشان می‌دهد که ایشان دامداری هم داشته‌اند اما میزان آن در تاریخ ثبت نشده است.
این پژوهشگر سیره معصومین(ع) یادآور شد: از سوی دیگر بسیار مشهور است که امام حسین(ع) اطراف مرقد خود را به طول چهار فرسخ از مردم عراق خریداری کرده و بعد هم به مردم بخشیدند تا مردم با کار بر روی آن زمین‌ها ارتزاق کنند و فقط با مردم شرط کردند که شما در عوض این اقدام، سه روز از زائرانی که برای زیارت مزار من می‌آیند، پذیرایی کنید.
وی ادامه داد: هیچ فقیری نبوده که ناامید از خدمت ایشان برگردد و حتما به آن شخص نیازمند جواب مثبت می‌دادند و اگر هم به نیازمندی کمک می‌کردند، این کمک را به گونه‌ای انجام می‌دادند که شخص فقیر خجالت نکشد و البته کمکی که می‌کردند به میزان اندکی هم نبود.
علی‌اکبری عنوان کرد: حضرت امام حسین (ع) به گونه‌ای به فقرا کمک می‌کردند که خود فقیر تعجب می‌کردند و مثلا مبلغی را در داخل کیسه‌ای گذاشته و از لای در به فقرا می‌دادند. یکبار حضرت سیدالشهداء (ع) در حین کمک به فقیری گریه می‌کردند که شخص فقیر علت گریه را از ایشان جویا شدند که حضرت فرمودند از این کمک شرم دارم؛ بنابراین همه تلاش خود را برای رفع مشکل مستمندان، فقرا و حتی افراد بیکار انجام می‌دادند.این پژوهشگر سیره معصومین(ع) در ادامه به بیان پیگیری هدف مبارزه با تبعیض اقتصادی و با فاصله طبقاتی در قیام اباعبدالله‌الحسین(ع) پرداخت و گفت: امر به معروف و نهی از منکر یک مفهوم عام است و مثلا یکی از ظلم‌ها و ستم‌های حاکمان اموی در زمان امام حسین(ع) تبعیض‌های اقتصادی و حرام‌خواری‌ها بوده که قطعا در قیام امام حسین(ع) تأثیر بسیاری داشته است.
علی‌اکبری در پایان گفت: همچنین بذل و بخشش‌های بی‌جا، اسراف و تبذیرهای فراوانی از سوی این حاکمان صورت می گرفت و مشاهده این وضعیت باعث شده که امام حسین (ع) چاره‌ای غیر از قیام در راه خدا پیدا نکنند تا به تبعیض‌ها و حرام‌خواری‌ها مقابله کنند.
