به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری «بوابة العین»؛ افراد نابینا از سختیهای زیادی در زندگی روزمره خود رنج میبرند، این در حالی است که تلاش میکنند با اراده و همت قوی خود بر این سختیها فائق آیند، حال این مشکل در ارتباط با «محمد و احمد» دو برادر دوقلوی مصری که هر دو نابینا هستند چگونه میتواند باشد، به ویژه این که احمد علاوه بر نابینایی، ناشنوا نیز هست.
عزم و همت این دو برادر روشندل، نمونهای از انسانهای با اراده ساخته که همه تلاش خود را برای تحقق اهدافشان به کار میگیرند. این حکایت «محمد» و «احمد» دو برادر روشندل مصری است که یکی از آنها با مشکل ناشنوایی نیز دست و پنجه نرم میکند.
محمد به برادر ناشنوای خود کمک میکند تا قرآن را حفظ کند. این کار در ابتدا برایش سخت بود، اما او بعدها عادت کرد که کلمات را به سرعت بر روی دستان یا سینه احمد بنویسد.
محمد در این باره می گوید: «برادر نابینایم زمانی که میخواهد چیزی را حفظ کند و یا کلام خود را به کسی برساند، من با او تعامل میکنم و او از طریق نوشتن روی کف دست یا سینه من را متوجه موضوع میکند».
فقدان بینایی و سختی تکلم مانع نشده تا احمد از خود بگوید. او در ارتباط با بردباری و استعداد خود میگوید و به کسانی که مانند او فاقد چشم و گوش هستند، توصیه میکند برای تعامل با عالم خارج به جای اشاره از نوشتن استفاده کنند.
محمد توضیح میدهد: برادرم توانست جزء 29 و 30 قرآن و بخشهایی از سوره بقره را حفظ کند. او همچنان به حفظ قرآن ادامه میدهد و همه اینها با نوشتن آیات با حرکتگذاری روی دستان او حاصل شده است. در خانه ما هرگز کلمه محال معنا ندارد.
وی ادامه میدهد: من در ابتدا خیلی آرام بر روی دستان او مینوشتم، اما پس از تمرین توانستم کلمات را سریعتر بنویسم و فهمیدم احمد به ویژه در مورد قرآن کریم خیلی زود خود را با این روش تطبیق داد.
جوان حدودا 30 ساله از سر جای خود تکانی میخورد و دستانش را به سرعت بر روی پاهای برادرش حرکت میدهد؛ گویی می خواهد چیزی به ما بگوید. احمد میگوید: «حفظ برای من آسان است و حفظ قرآن برای من سخت نیست...من واقعا خوشبخت و مصمم هستم همه قرآن را حفظ کنم/».