سنگربانان بی‌سنگر سهمی از خود را در میدان نبرد گذاشتند
گروه فرهنگی: می‌خواهیم امروز از بانوان سرزمینم بگوییم بانوانی که شجاعانه تا نزدیکی جبهه قدم گذاشته و در پشت جبههها سنگربان خوبی در عرصه ایثار و شهادت شدند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)از خراسان رضوی، در پشت جبهه یکرنگی و ایثار موج می‌زد، پرستار، دکتر، معنا و مفهوم متمایز کننده‌ای نداشت و همه یکدست بودند. جبهه فراتر از این عنوان‌بندی‌ها بود و هر بانویی از قشر جامعه برای حفظ میهن سهمی از خود را در پشت میدان نبرد به معرض نمایش می‌گذاشت. آن هم در قالب، شستن لباس رزمندگان با آب‌های سرد، درست کردن غذا، پختن نان و امداد رسانی. خاک جبهه جاذبه‌ای داشت که هر کس کمترین لذت حضور در آنجا را می‌چشید، دامنگیرش می‌شد و ترک خانه و کاشانه می‌کرد تا آنجاکه بانوانی شیرزن را می‌بینیم که با وجود کهولت سن و عدم توانایی زیاد برای سهیم بودن در این رسالت معنوی آمده بودند.
می‌خواهیم امروز از بانوان سرزمینم بگوییم بانوانی که شجاعانه تا نزدیکی جبهه قدم گذاشته و در پشت جبههها سنگربان خوبی در عرصه ایثار و شهادت شدند.
بتول حامد، مسئول بسیج مدرسه علمیه حضرت رقیه(س) در گفت‌وگو با ایکنا، در خصوص بانوان انقلابی در زمان جبهه و فعالیت‌هایی که مؤسس این مدرسه، بتول قانع انجام داده است، عنوان کرد: تقریبا می‌توان گفت که 50 سال پیش بتول قانع به همراه جمعی از بانوان انقلابی برای حمایت از بسیجیان عازم جبهه شد.
وی ادامه داد: در زمان جنگ وی گروهی راه انداخته بودند و به شلمچه و پشت خط برای کمک به رزمندگان رفتند.
مسئول بسیج مدرسه علمیه حضرت رقیه(س) بیان کرد: آن زمان بانو قانع و بانوان تا نزدیکی‌های جبهه رفتند که یکی از فرماندهان به وی گفتند: چه جوری اینقدر نزدیک خط آمده‌اید بعد بانو قانع و بانوان را با قایقی به جبهه برده و آنها هم اطلاعاتی از آنجا کسب کردند.
شست و شو لباس رزمندگان در حمام عمومی
حامد با اشاره به اینکه حضور بتول قانع و بانوان در جبهه موجب دلگرمی و تقویت روحیه رزمندگان می‌شد، ادامه داد: بانو قانع به همراه بانوان دیگر در جبهه، حمام عمومی که در آنجا قرار داشت را اجاره کرده بودند و از ساعت 9 به بعد لباس و پتوی رزمندگان را می‌شستند.
وی ادامه داد: گونی پتوی خون‌آلود رزمندگان به آن حمام می‌آمد و خیلی از بانوان با آب‌های سرد و کسانی که تا به حال دست به سیاه و سفید هم نزده بودند در آنجا برای کمک حضور داشتند.
مسئول بسیج مدرسه علمیه حضرت رقیه(س) عنوان کرد: این بانو برای رزمندگان کمک‌های مردمی همچون میوه و تنقلات جمع‌آوری می‌کرد و آنها را به جبهه ارسال می‌کردند، از میان همرزمان وی یک نفر که فوت کرد و دو نفر دیگر هنوز در قید حیات هستند.
حامد ادامه داد: بانو قانع در جبهه سخنرانی می‌کردند، حرکات و حرف‌های این بانو بر روحیه رزمندگان تأثیر به‌سزایی داشت و آن هم به دلیل صلابت گفتار این بانو بود.
راهپیمایی بانوان در زمستان
وی اظهار کرد: بانو قانع، بانوان را در زمستان به راهپیمایی می‌بردند آن هم به دلیل اعتماد به نفس بالا و ایستادگی و صبر و استقامتی که داشتند. در زمان ساواک درب مدرسه را مدتی بستند و وی را هم به کلانتری بردند برای آن که در امتداد راه امام راحل(ره)، انقلاب و جنگ فعالیت داشتند.
مسئول بسیج مدرسه علمیه حضرت رقیه(ع) تصریح کرد: زمانی که بانو قانع به جبهه حضور یافتند بیش از 70 سال داشتند وی شاعر بزرگی بودند و علاقه زیادی به امام زمان(عج) داشتند کتاب شعر این بانو «انتظار» نام دارد. در خصوص همه مناسبت‌های ملی در کتاب شعر وی به چشم می‌خورد.
