غفلت از خواص در فعالیت‌های قرآنی/ انتقاد از اینكه قرآن را برای اقشار سطح پایین جامعه معرفی كردیم
گروه فعالیت‌های قرآنی: عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی كشور اعتقاد دارد آنچه كه در فعالیت‌های قرآنی بسیار كم مورد توجه قرار گرفته، این است كه ما در این نوع فعالیت‌ها به‌دنبال خواص نرفتیم یعنی ما خواص را قرآنی نكردیم و چون خواص قرآنی نشدند، تغییر بدنه جامعه بسیار سخت است.
حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا شاهسونی، عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی كشور در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایكنا) از فارس، با بیان اینكه به طور كلی هر كار و خدمت به قرآن بسیار خوب و عالی است، حتی اگر یك جلسه روخوانی و یا محفل انس با قرآن باشد، گفت: هرچه كه در این راستا انجام شود بسیار عالی است چنانچه اگر یك كودك در یك مجلس بسم‌الله الرحمن الرحیم را فرا بگیرد، ثواب و فضیلت زیادی برای آن بیان كرده‌اند.
ما خواص جامعه را قرآنی نكردیم
وی افزود: اما متأسفانه آنچه كه در فعالیت‌های قرآنی بسیار كم مورد توجه قرار گرفته، این است كه ما در این نوع فعالیت‌ها به دنبال خواص نرفتیم یعنی ما خواص را قرآنی نكردیم و چون خواص قرآنی نشدند، تغییر بدنه جامعه بسیار سخت است در حالی كه اگر ظرفیت و توان محدودی كه در كارهای قرآنی داریم را بر روی بحث خواص می گذاشتیم و آنان را قرآنی می كردیم، خودشان جامعه را قرآنی می‌كردند.
در آموزش و پرورش باید ابتدا مدیران و معلمان را قرآنی کنیم نه دانش‌آموزان را
شاهسونی در این زمینه به ذكر مثالی از آموزش و پرورش پرداخت و گفت: در آموزش و پرورش هر زمان مباحث قرآنی مطرح است، همه ذهن‌ها به سمت دانش‌آموزان می‌رود یعنی ما چه كنیم كه دانش‌آموزان ما نیم جزء یا یك جزء قرآن را حفظ كنند و چقدر جایزه برای این كار بگذاریم و چه میزان كلاس آموزشی برگزار كنیم اما به نظر من ما این 30، 40 سال گذشته را اشتباه رفتیم زیرا باید قبل از اینكه برای دانش‌آموزان برنامه‌ریزی می‌كردیم، برای معلمان آن‌ها برنامه‌ریزی انجام می‌دادیم و همچنین قبل از اینكه برای معلمان آن‌ها برنامه‌ریزی می‌كردیم، باید برای مدیران آن‌ها برنامه‌ریزی انجام می‌دادیم.
كاستن هزینه‌ها در قرآنی شدن خواص جامعه
عضو بنیاد بین‌المللی حفظ قرآن كریم اعتقاد دارد كه اكنون آموزش و پرورش نباید به سراغ دانش‌آموزان برود بلكه باید ابتدا به سراغ مدیران و بعد معلمان برود و بررسی كند كه چه باید كرد تا مدیران و معلمان قرآن قرآنی شوند؛ البته منظور از قرآنی شدن، حافظ و قاری شدن و آشنایی با مفاهیم قرآن است و اگر آموزش و پرورش بتواند معلمان و مدیران خود را به سمت قرآن سوق دهد، قطعاً دانش‌آموزان ما هم قرآنی خواهند شد و اصلاً نیاز نیست كه تبلیغ و تلاش زیادی برای این كار كنیم و از بسیاری از هزینه‌های ما هم كاسته می‌شود.
معلم زبان انگلیسی كه 80 دانش‌آموز خود را قرآنی كرد
وی برای مصداق سخن خود به ارائه مثالی در این باره پرداخت و گفت: به عنوان مثال، ما در طرح ملی رحله در سال نخست موفق شدیم یك معلم انگلیسی را جذب كنیم و ایشان در سال اول 4 جزء قرآن را حفظ كرد و در سال دوم نیز 4 جزء دیگر قرآن را؛ اما امسال بعد از دو سال كه كارهای قرآنی انجام داده است، 80 دانش‌آموز خود را هم برای شركت در طرح ملی رحله 3 همراه كرده است.
شاهسونی ادامه داد: ما چقدر باید هزینه می‌كردیم تا این تعداد قرآن‌آموز را جذب می‌كردیم و چقدر باید در این زمینه تبلیغ انجام می‌دادیم تا این‌ها را متقاعد به شركت در طرح ملی رحله كنند اما یك معلم را تغییر دادیم و این معلم هم دانش‌آموزان خود را تغییر داد.
قبول كنیم كه راه را اشتباه رفتیم
عضو هیئت مدیره اتحادیه تشكل‌های قرآن و عترت كشور بر این نكته تأكید كرد كه ما باید قبول كنیم كه راه را اشتباه رفتیم و هرچه زودتر باید این اشتباه را جبران كرده و اصلاح كنیم تا موفقیت ما سریع‌تر شود.
انتقاد از اینكه همیشه قرآن را برای اقشار سطح پایین جامعه معرفی كردیم
وی همچنین یادآور شد كه امروزه انتقادات بسیاری بر روی آموزش و پرورش است كه چرا دانش‌آموزان ما بعد از 12 سال تحصیل، حتی روخوانی قرآن را هم بلد نیستند بخوانند؛ مشكل این است كه نعوذبالله ما همیشه قرآن را برای اقشار سطح پایین جامعه معرفی كردیم یعنی می‌گوییم دانش‌آموزان، بانوان خانه‌دار و افرادی كه هیچ كاری ندارند، بیایند قرآن یاد بگیرند و این كار درست نیست.
چرا استاد دانشگاه ما افتخار نكند كه حافظ قرآن است
مدیر مؤسسه بیت‌الاحزان حضرت زهرا(س) با طرح این سئوال كه چرا استاد دانشگاه ما افتخار نكند كه حافظ قرآن است، گفت: مؤسسه بیت‌الاحزان شعبه جهرم، موفق شده است چند كلاس حفظ قرآن برای دانشگاه علوم پزشكی این شهرستان راه‌اندازی كند و این كار بر روی پزشكان بسیار تأثیر داشته است.
وی ادامه داد: پزشكی بود كه می‌خواست یك درمانگاه خیریه با 2 میلیارد تومان احداث كند اما بعد از شركت در كلاس‌های حفظ قرآن به همراه همسرش كه هر دو پزشك هستند، می‌گویند كه در جامعه كانونی ما درمانگاه و بیمارستان برای درمان بیماری‌های جسمی كم نیست و مشكل كنونی ما بیماری‌های روحی است؛ لذا می‌خواهیم به جای احداث درمانگاه یك دارالقرآن احداث كنیم چرا كه باید روح انسان‌ها را درمان كرد.
اگر درمانگاه روح احداث كنیم، درمانگاه‌های جسمی هم جمع می‌شوند
شاهسونی گفت: چرا ما بر روی پزشكان خود كار نكردیم كه همه چنین تفكری پیدا كنند؛ اگر درمانگاه روح درست كنیم بسیاری از این درمانگاه‌های جسمی هم جمع می‌شوند زیرا مشكل جامعه ما اكنون مشكلات روحی، اخلاقی و اجتماعی است نه جسمی این‌ها با قرآن تأمین می‌شوند نه با درمانگاه‌ها و چیزهایی كه هر روز یك جا درست می‌كنیم.
