نمایشگاه «مکاشفه و تماشا» از جنس عکاس آلمانی
گروه فرهنگی: نمایشگاه عکس «مکاشفه و تماشا» با موضوع مذهب و زندگی طلبگی، شب گذشته، 14 مهرماه، توسط هانس گئورگ برگر، عکاس کاتولیک آلمانی، در نگارخانه رضوان مشهد افتتاح شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، هانس گئورگ برگر، عکاس کاتولیک آلمانی، شب گذشته، 14 مهرماه در افتتاح نمایشگاه عکس «مکاشفه و تماشا» که با موضوع مذهب و زندگی طلبگی در نگارخانه رضوان مشهد به نمایش درآمد، از برگزاری نمایشگاه در قم، اصفهان، کاخ گلستان تهران و برلین خبر داد و اظهار کرد: قسمتی از این مجموعه عکس‌ها که به دوران ناصرالدین‌شاه بازمی‌گردد، برای اولین بار در معرض دید عموم قرار گرفته و مجموعه دیگر، در شهرهای قم، اصفهان و مشهد و طی 15 سال تلاش و دیدار با طلبه‌ها و اساتید مختلف شکل گرفته است و این ظرفیت را دارد که تا در سطح بین‌المللی و دیگر کشورها ارائه شود.
وی بیان کرد: از این مجموعه عکس‌ها در آلمان کتابی تهیه شده که در حال حاضر 500 نسخه از آن در اختیار رایزن فرهنگی ایران در برلین قرار گرفته و به زودی وارد ایران شده و در دسترس عموم قرار خواهد گرفت، این کتاب به دو زبان آلمانی و ایرانی نگارش شده و علاقه‌مندان به این مجموعه عکس می‌توانند از طریق وب‌سایت «مکاشفه و تماشا» به اطلاعات این کتاب و مجموعه عکس‌ها دسترسی پیدا کنند.
این عکاس آلمانی گفت: قبل‌تر نمایشگاهی از این مجموعه عکس در برلین برگزار شد که در ابتدا با استقبال خوبی روبه رو بود اما در ادامه بازدیدها بیشتر از سوی اساتید صورت می‌گرفت و آن استقبال اولیه فروکش کرد، در این مدت علی موجانی، رایزن فرهنگی ایرانی در برلین که تاریخ‌دان نیز هستند. پیشنهاد کردند که عکس‌های گرفته شده قدیمی که در موزه کاخ گلستان موجود بود را با این مجموعه عکس ترکیب و ارتباطی بین این دو مجموعه عکس برقرار کنیم که در نهایت به برگزاری نمایشگاه «مکاشفه و تماشا» رسیدیم.
برگر عکاسی را راهی برای برقراری ارتباط و تبادل نظر دانست و گفت: هدف اصلی من نه تنها عکس بلکه دنبال کردن مفهومی است که پشت آن تصویر پنهان شده. زمانی که کار عکاسی انجام می‌دهم خودم را به صورتی معرفی می‌کنم که گویی هیچ دانشی در این زمینه ندارم و به نوعی اینجا هستم تا از طریق عکاسی نکته‌ای را فرا بگیرم، اگر بیننده عکس را به چشم یک قاب نگاه کند، نمی‌تواند به حواشی آن و چیزهایی که در پیرامون عکس در حال رخ دادن است توجهی داشته باشد و آن‌ها را از دست خواهد داد.
وی بیان کرد: قبل از شروع کار عکاسی، در زمینه تئاتر و نویسندگی برای عکاسان فعالیت داشتم، میزان علاقه‌ای که به ادیان و مذاهب داشتم در هیچ یک از دیگر عکاسان غربی دیده نمی‌شد و همین امر به من حس منحصر به فردی می‌داد.
گفتگومحوری و بحث در حوزه‌های علمیه جذاب بود
این عکاس آلمانی ابراز کرد: عکس‌های بسیاری از مذاهب دیگری همچون کاتولیک مسیحیت، بودا، کشور چین، ویتنام و... داشته‌ام، اما همان چیزی که در عکاسی هدف من بود، یعنی بحث و نگاه به سوژه‌های مختلف از زوایای مختلف، در حوزه‌های ایران در حال تدریس بود.
وی با اظهار به سیستم باز و روشنگر حوزه‌های علمیه در ایران، تاکید کرد: اولین و مهمترین هدف از عکاسی، برقراری ارتباط و دیالوگ بین بیننده و عکس است و ممکن است برخی از نکته‌های عکس‌های من از دید بیننده پنهان بماند، در طی سفرهایی که به مشهد، قم و اصفهان داشتم، افراد مختلفی را ملاقات کردم و در این بین پس از اعتماد متقابل ایجاد شده، طلبه‌هایی که در محل عکاسی بودند در زمینه معرفی انتخاب محل عکاسی و اساتیدی که می‌توانستند در این زمینه اطلاعات مفیدی در اختیار من بگذارند، کمک شایانی کردند.
برگر با اشاره به جذابیت سیستم آموزشی مورد استفاده در حوزه‌های علمیه ایران که بر پایه بحث و گفتگو پیش می‌رود، عنوان کرد: بعضی موضوعات بودند که دوست داشتم از آن‌ها عکس بگیرم و برخی را خود سوژه‌ها مشخص می‌کردند و می‌گفتند که دوست دارند چه تصاویری از آن‌ها گرفته شود و بالاخره در انتها عکس‌ها را با هم مقایسه می‌کردیم و درباره اشتراکاتشان با هم صحبت می‌کردیم.
نسخه ایرانی بر روی تکنولوژی غربی
وی با اشاره به تاریخچه غنی عکاسی در ایران، افزود: اختراع دوربین در سال 1840 در فرانسه رخ داد که 5 الی 6 سال پس از اختراع آن، عکاسی از طریق سفرهای ناصرالدین شاه به فرانسه و خرید 40 الی 50 عدد دوربین، در سال 1865 وارد ایران شد، و با توجه به مجموعه عکس‌هایی که به 100 الی 150 سال گذشته برمی‌گردد و زاویه‌های خاص و جذاب تصاویر همچون عکس کربلا که از بالا گرفته شده، به نوعی از تکنولوژی غربی نسخه‌ای ایرانی تهیه شده و با تکیه به آن روش، عکاسی صورت می‌گرفت.
این عکاس آلمانی ادامه داد: عکس‌هایی که از حرم امام حسین(ع) و همچنین سامرا و نجف در آن زمان تهیه شده از زاویه بالایی بوده و این سوال پیش می‌آید که چگونه عکاس با دوربین‌های آن زمان که پایه‌های بلندی داشت، توانسته چنین عکس‌هایی را در کنار وجود صفحات شیشه‌ای عکاسی که برای تهیه عکس مناسب باید چندین بار از آن سوژه عکس تهیه شود، خلق کند.
