ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ، ﺧﻴﺎﻟﻰ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، میل باطنی انسان گرایش به پرستش خدای واحد دارد. اما در این بین شیطان با وسوسه‌های گوناگون و زیبا نشان دادن مسیر باطل، انسان را از راه صحیح گمراه کرده و در ورطه گمراهی فرو می‌برد.

یکی از مسیرهای پیروی از شیطان و گرفتار شدن در دام هوای نفسانی، انتخاب هر چیز و هر کس به جای خدای واحد و شریک قرار دادن برای باریتعالی است.

آنانکه از مسیر حق منحرف شده و در دام نفسانیات گرفتار شده‌اند شاید چند روزی به خیال خود در کامروایی به سر برند، اما دور از ذهن نیست که وقتی مسیر نادرست باشد، چیزی جز سراب نصیب رهرو نمی‌شود.

خدای متعال با ارسال رسولان و پیامبران الهی، مسیر سعادت را به نوع بشر نمایانده و از هیچ هدایتی در این راه دریغ نکرده است. هر چند در همه اعصار بودند افرادی که مطیع هوای نفس خود بوده و برای پروردگار شریک قرار داده‌اند.

در آیه 102 از سوره مبارکه کهف می‌خوانیم: «أفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِن دُونِي أَوْلِيَاءَ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا»؛ «ﺁﻳﺎ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﮔﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﻣﻦ ﺍﻭﻟﻴﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﻨﻨﺪ. ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍ ﻣﻨﺰﻟﮕﺎﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ».

در تفسیر کوتاهی از این آیه شریفه می‌توان گفت: ﺷﺮک ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ، ﺧﻴﺎﻟﻰ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ. ﺃﻓﺤﺴﺐ

ﻏﻴﺮ ﺧﺪﺍ، ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﻭﻥ ﺍﻟﻠّﻪ، ﻣﺨﻠﻮﻕ ﻭﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍﺳﺖ. ﻋﺒﺎﺩﻯ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺧﺪﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ؟

ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻏﻴﺮ ﺧﺪﺍ ﻛﻔﺮ ﺍﺳﺖ. ﻛﻔﺮﻭﺍ، ﻣﻦ ﺩﻭﻧﻰ ﺍﻭﻟﻴﺎء

ﺩﻭﺯﺥ ﻫﻢ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﻟﻬﻰ ﺟﺪّﻯ ﻭﻗﻄﻌﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧّﺎ ﺍﻋﺘﺪﻧﺎ

ﻛﻴﻔﺮ ﻛﻔﺮ، ﺩﻭﺯﺥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻋﺘﺪﻧﺎ ﺟﻬﻨّﻢ ﻟﻠﻜﺎﻓﺮﻳﻦ.