وی ادامه داد: این در حالی است که شخصیت حضرت علی(ع) در همه ابعاد در عالیترین درجه و مرتبهای که میتوان تصور کرد قرار دارد و مثلاً در مورد اشراف و تسلط ایشان به مسائل علمی و معرفتی همین بس که پیامبر(ص) میفرمایند «أنا مدینة العلم و علی بابها فمن أراد العلم فلیأته من بابه؛ من شهر دانشام و علی دروازه آن است و هر کس دانش میجوید، باید از آن دروازه وارد شود».
ورمرزیار تصریح کرد: قطعاً مقاطع بیشماری از زندگی آن حضرت با موضوعات علمی، فقهی و تزهدی ایشان را میتوان سراغ گرفت که مناسب برای برپایی مجالس نقالی و پردهخوانی باشد که البته در منظر مخاطب نیز از جذابیت لازم نیز برخوردار است اما اینکه چرا یا اصلاً به آن پرداخته نمیشود و یا این مقوله بسیار کمرنگ است دلایلی در آن دخیلند که باید آنها را مورد توجه قرار داد.
این پیشکسوت نقالی و پردهخوانی در ادامه با اشاره برگزاری دو دوره جشنواره سراسری نقالان و پردهخوانان «غدیر» گفت: عدم توجه برنامهریزان و برگزارکنندگان رویدادهای نمایشی به این موضوع مهم موجب میشود که به طور مثال در برگزاری این جشنواره به شکل مکرر شاهد اجرای مجالس نقالی رویدادهایی همچون «فتح خیبر» و «رزم علی(ع) با عمر بن عبدود در جریان جنگ خندق» باشیم در حالیکه از ظرفیت پدید آمده میتوان در جهت تنوعبخشی به چنین رویداد پراهمیتی نهایت استفاده را کرد و به نکات کمتر پرداخت شده در زندگی حضرت علی(ع) اشاره داشت.
وی افزود: بارها و بارها در مورد قضاوتهای خارقالعاده آن حضرت، خلوص ایشان در تعبد و در لحظه اقامه فرایض دینی مطالبی را شنیدهایم که از جذابیت بالایی برای برپایی مجالس نقالی و پردهخوانی برخوردار هستند اما هیچیک از آنها را در جریان برگزاری مجالس نقالی و پردهخوانی و یا حتی تولید تئاتر شاهد نیستیم.
ورمرزیار در پایان گفت: بخشی دیگری از این مسئله که نقالان یا اصلاً به سراغ نقل چنین رویدادهایی نمیروند و یا رویکرد آنها به این مسائل ضعیف است به این دلیل است که به ویژه در میان نقالان و پردهخوانان جوان کمتر شاهد هستیم که آنها به مطالعه و تحقیق و پژوهش در میان منابع معتبر تاریخی که به زندگی حضرت امیر(ع) و دیگر معصومین(ع) بپردازند و اساساً به دنبال طوماری آماده هستند که با مراجعه به آن، اثر هنری را برای اجرا و یا شرکت در جشنواره و رویدادی مهیا کنند.