نهادهای متولی از طرح‌های نوآورانه قرآنی حمایت نمی‌کنند

اکرم جمشیدیان، مدیر مؤسسه نورالانوار ملکوت در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اصفهان اظهار کرد: در جامعه نسبت به فعالیت‌های قرآنی فضایی دو قطبی شکل گرفته است، یعنی خانواده‌های مذهبی مقید به فراگیری مباحث قرآنی در رابطه با خود و فرزندانشان هستند و به آن اقبال نشان می‌دهند؛ اما بخشی از جامعه هستند که به فعالیت‌های قرآنی گرایش نداشته، آشنایی‌شان با قرآن بسیار ناچیز است و زمینه تفکر قرآنی در آنها وجود ندارد، بنابراین باید راهکارهایی برای جذب آنها پیدا کنیم.

وی افزود: در حال حاضر در شهرستان‌ها اقبال نسبت به فعالیت‌های قرآنی بیشتر و بهتر است، برای مثال در جلسات مؤسسه قرآنی اهل‌البیت(ع) خمینی شهر، تا 1000 نفر دانش‌آموز و دانشجو نیز شرکت می‌کنند؛ در حالی که در سطح شهر اصفهان چنین نمونه‌ای را سراغ نداریم.

جمشیدیان با بیان اینکه برای آن بخش از جامعه که نسبت به فعالیت‌های قرآنی اقبال نشان نمی‌دهند، باید راهکار دیگری غیر از برگزاری کلاس در مراکز آموزشی یافت، ادامه داد: مثلا می‌توان از فضای مجازی استفاده کرد، چنانکه مؤسسه ما علاوه بر پایگاه اطلاع‌رسانی آنلاین، در فضای مجازی نیز کانال دارد. این نکته را باید متذکر شویم که در فضای مجازی، یک عکس یا لطیفه لایک‌های زیادی می‌خورد، اما در مورد مباحث قرآنی شاید این‌گونه نباشد، نمی‌گویم اصلا موفق نبوده، ولی هنوز ظرفیت بیشتری برای فعالیت و ارائه مباحث شیرین و جذاب قرآنی در فضای مجازی وجود دارد.

وی اضافه کرد: پیشنهاد من این است که جلسات جمعی و فراگیر قرآنی با مشارکت دستگاه‌هایی نظیر آموزش و پرورش تشکیل شود و علاوه بر آن، فضای مجازی را مورد توجه قرار داده و مباحث قرآنی را در قالب‌هایی جذاب ارائه دهیم.

مدیر مؤسسه نورالانوار ملکوت با اشاره به اینکه نحوه آموزش در مؤسسات قرآنی بر اساس قالب‌های از پیش شکل گرفته صورت می‌گیرد، گفت: اکثر مؤسسات به سمت قرائت می‌روند، البته قرائت گام اول در آموزش قرآن است، ولی در بسیاری از مواقع در همان گام اول متوقف می‌شوند، در صورتی که ورود به لایه‌های قرآن و درس‌های عملی برای زندگی اهمیت دارد. 

وی اضافه کرد: اگر به مسابقات قرآن نگاه کنید، می‌بینید که معمولا قرائت در اولویت است و بانوان که اقبال زیادی به قرآن نشان می‌دهند، سهم کمتر و محدودتری در زمینه قرائت دارند؛ در صورتی که در حال حاضر فعالیت‌های قرآنی بانوان چه در سطح استان اصفهان و چه در سطح کشور از آقایان بسیار بیشتر است. باید به سمتی حرکت کنیم که آموزه‌های قرآن در زندگی ما حالت کاربردی پیدا کند و بتوانیم درس اخلاق و ارتباطات اجتماعی از آیات قران فراگیریم، این نیاز جامعه ماست، ولی متأسفانه کمتر کسی به این مسئله توجه می‌کند. حفظ قرآن یک امتیاز و هدفی عالی و مقدس است، ولی علاوه بر آن باید قران را به عنوان یک پیام آسمانی و ارزشمند نیز مورد توجه قرار داد.

جمشیدیان افزود: یک دانش‌آموز زمانی که وارد مدرسه می‌شود تا وقتی که دوره آن را به پایان می‌رساند، کتاب‌های زیادی را مطالعه می‌کند. در دانشگاه نیز همین رویه برقرار بوده و در میان همه اینها، واحدهای درسی قرآنی بسیار محدود است. 

وی ادامهداد: حوزه‌های علمیه نیز اگرچه به آموزش قرآن می‌پردازند، ولی این مهم در مقایسه با درس‌هایی نظیر فقه و اصول بسیار محدود است. متأسفانه قرآن هنوز جایگاه حقیقی خود را در مراکز آموزشی نیافته، دانش‌آموزان و دانشجویان اگر مشتاق و علاقمند باشند، به یادگیری قرآن رو می‌آورند، وگرنه تحصیلات را ترجیح می‌دهند.

وی با اشاره به اینکه فعالیت‌ها و برنامه‌های آموزشی قرآنی متولیان خاص خود را دارد، گفت: فعالیت این دستگاه‌ها روندی عادی و روتین پیدا کرده است، اینکه مؤسسه‌ای تشکیل شده و کلاس‌هایی را برگزار کند. اگرچه طرح‌هایی به منظور توسعه فعالیت‌های قرآنی تدوین شده، ولی در اجرایی کردن آنها ضعیف عمل می‌کنیم. متولیان امور قرآنی به مؤسسات مجوز داده و فعالیت آنها را زیر نظر می‌گیرند، ولی برای ارتقاء آنها کاری انجام نمی‌دهند و مؤسسات بنا به شرایط خود، فعالیت‌هایی را انجام می‌دهند.

مدیر مؤسسه نورالانوار ملکوت تصریح کرد: اگرچه تعداد و تنوع مؤسسات قرآنی بیشتر شده، ولی اقبال نسبت به آنها کمتر شده است. تمام این مؤسسات موازی یکدیگر عمل می‌کنند، اما هیچ اقدام جدی به منظور روزآمد ساختن آنها صورت نمی‌گیرد. دستگاه‌های متولی بارها اعلام کرده‌اند که هر کس طرح جدیدی دارد، ارائه دهد، ما نیز این کار را انجام داده‌ایم، ولی طرح‌ها در دفاتر و بایگانی آنها باقی مانده و حمایتی از آنها نمی‌شود.