تأملی بر افول ادب و احترام در جامعه
گروه اجتماعی: گرچه سال‌هاست بدلیل مشکلات اقتصادی و فقر مطالعه، سطح فرهنگ و ادب در جامعه افول کرده و در یک تصادف ساده اتومبیل کارمان به فحاشی می‌کشد، اما یادمان باشد که ادب و احترام، از دیرباز نشانه شخصیت ایرانیان بوده، آن را خدشه دار نکنیم و تلاش کنیم دنیا همچنان ما را با فرهنگ و ادبمان بشناسد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از سیستان وبلوچستان، امان‌الله تمنده‌رو، دکترای جامعه شناسی، در یادداشتی که در اختیار ایکنا قرار داد قرار داد، نوشته است:
به‌دلیل پیچ خوردگی پای یکی از نزدیکانم، شب گذشته مجبور شدیم برای مداوا به بخش اورژانس یکی از بیمارستان‌های زاهدان مراجعه کنیم. پس از حدود یک‌ساعت معطلی وقت ویزیت (که برای بیماران اورژانسی، آن هم در مرکز استان زمان زیادی است) موفق به ملاقات دکتر و اخذ دستور عکسبرداری شدیم.
از رفتار خانم مغرور متصدی ثبت دفترچه بیمه و دریافت هزینه که نه جواب سلام بلد بود و نه آداب معاشرت بگذریم، آنچه بیشتر آزارمان داد رفتار توهین آمیز خانم تکنیسین رادیولوژی بود که در خطاب با ما انگار با کارگر خانه‌اش صحبت می‌کرد. سلام و جواب سلام که بماند! تن صدای تحکمی او برای قرار گرفتن بیمار در موقعیت عکسبرداری، استفاده از عباراتی مانند «بهت میگم بشین، گفتم پاتو کج کن» نشان از آموزش ندیدن وی برای نحوه برخورد با بیمار و همراهانش داشت.
البته این رفتار مختص پرسنل بیمارستان‌های زاهدان نیست. چنین رفتاری را در بیمارستانی در تهران هم شاهد بوده‌ام و مشکلی است اجتماعی که برخی افراد در مراکزی که مردم به‌دلیل نیاز و اضطرار به آنان مراجعه می‌کنند، احساس خود بزرگ بینی و نگاه از بالا به پایین به مردم دارند و رفتارشان همراه با افاده و از روی تکبر است، در حالی‌که پرسنل اینگونه مراکز باید با همه مراجعین بدون توجه به چهره، پوشش یا سواد و مدرکشان رفتار شایسته و مؤدبانه‌ای داشته باشند.
کاش مسئولان دانشگاه‌های علوم پزشکی و مراکز درمانی ما در کنار آموزش بهداشت و درمان، نحوه آداب معاشرت با بیمار و ارباب رجوع را نیز به دانشجویان و کارکنانشان یادآوری کنند. پرسنل محترم اینگونه مراکز نیز بدانند مردم برای تفریح یا از سر بیکاری به آنان مراجعه نمی‌کنند بلکه حضورشان به‌دلیل نیاز است.
گرچه سال‌هاست بدلیل مشکلات اقتصادی و فقر مطالعه، سطح فرهنگ و ادب در جامعه بشدت افول کرده و ما حتی در یک تصادف ساده اتومبیل کارمان به فحاشی و زد و خورد می‌کشد، اما یادمان باشد که ادب و احترام، رفتار مؤدبانه و تشخص از دیرباز نشانه شخصیت ایرانیان بوده است، آن را خدشه دار نکنیم و تلاش کنیم دنیا همچنان ما را با فرهنگ ادبمان بشناسد.
به‌دلیل پیچ خوردگی پای یکی از نزدیکانم، شب گذشته مجبور شدیم برای مداوا به بخش اورژانس یکی از بیمارستان‌های زاهدان مراجعه کنیم. پس از حدود یک‌ساعت معطلی وقت ویزیت (که برای بیماران اورژانسی، آن هم در مرکز استان زمان زیادی است) موفق به ملاقات دکتر و اخذ دستور عکسبرداری شدیم.
از رفتار خانم مغرور متصدی ثبت دفترچه بیمه و دریافت هزینه که نه جواب سلام بلد بود و نه آداب معاشرت بگذریم، آنچه بیشتر آزارمان داد رفتار توهین آمیز خانم تکنیسین رادیولوژی بود که در خطاب با ما انگار با کارگر خانه‌اش صحبت می‌کرد. سلام و جواب سلام که بماند! تن صدای تحکمی او برای قرار گرفتن بیمار در موقعیت عکسبرداری، استفاده از عباراتی مانند «بهت میگم بشین، گفتم پاتو کج کن» نشان از آموزش ندیدن وی برای نحوه برخورد با بیمار و همراهانش داشت.
البته این رفتار مختص پرسنل بیمارستان‌های زاهدان نیست. چنین رفتاری را در بیمارستانی در تهران هم شاهد بوده‌ام و مشکلی است اجتماعی که برخی افراد در مراکزی که مردم به‌دلیل نیاز و اضطرار به آنان مراجعه می‌کنند، احساس خود بزرگ بینی و نگاه از بالا به پایین به مردم دارند و رفتارشان همراه با افاده و از روی تکبر است، در حالی‌که پرسنل اینگونه مراکز باید با همه مراجعین بدون توجه به چهره، پوشش یا سواد و مدرکشان رفتار شایسته و مؤدبانه‌ای داشته باشند.
کاش مسئولان دانشگاه‌های علوم پزشکی و مراکز درمانی ما در کنار آموزش بهداشت و درمان، نحوه آداب معاشرت با بیمار و ارباب رجوع را نیز به دانشجویان و کارکنانشان یادآوری کنند. پرسنل محترم اینگونه مراکز نیز بدانند مردم برای تفریح یا از سر بیکاری به آنان مراجعه نمی‌کنند بلکه حضورشان به‌دلیل نیاز است.
گرچه سال‌هاست بدلیل مشکلات اقتصادی و فقر مطالعه، سطح فرهنگ و ادب در جامعه بشدت افول کرده و ما حتی در یک تصادف ساده اتومبیل کارمان به فحاشی و زد و خورد می‌کشد، اما یادمان باشد که ادب و احترام، رفتار مؤدبانه و تشخص از دیرباز نشانه شخصیت ایرانیان بوده است، آن را خدشه دار نکنیم و تلاش کنیم دنیا همچنان ما را با فرهنگ ادبمان بشناسد.
