شورا قصریفر مدیر حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان در گفت وگو با
خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) از همدان، اظهار کرد: شروع نامه امام علی(ع) به فرزندشان امام حسن(ع) اینگونه آغاز میشود «پدر فانی که پذیرای دشواریهای زمانه بوده و عمر را پشت سر گذاشته، او تسلیم دنیا و نکوهش کنندهی آن است» مبنی بر اینکه ایشان کسی نیستند که در ابتدای راه باشند و اینکه امام علی(ع) از متافیزیک یا ماوراء سخن نمیگویند. سختیهای دنیا از ایشان عبور کرده و بر اساس تجربه این تفکر ایجاد شده است.
امام علی(ع) در این نامه فرزند خود را اینگونه معرفی میکنند « فرزندی که آرزومند چیزی ست که هنوز بدست نیامده است ، فرزندی که هدف تیرهای بیماری و گروگان گذشت روزهاست، او آماج تیرهای مصیبت، بندهی دنیا، سوداگر فریب، اسیر مرگ، هم قسم اندوهها، هدف آفتها، زمین خورده شهوتها و جانشین مردگان است» در واقع این بدان معناست که همه این وقایع دراین چند صباح دنیا منتظر امام حسن(ع) هستند.
قصریفر تصریح کرد: در اینجا امام علی(ع) پرده از رازی بزرگ برمیدارند و آن هم اینکه دنیا قوانین زیادی دارد، مهمترین آن پیچیده شدن دنیا در بلاهاست و در هر حال انسان در این دنیا دچار مشکلات و سختیها میشود.
وی در ادامه بیان کرد: امام علی(ع) تنها یک مسئله را برای جوانان بیان میکنند آن هم اینکه « قوانین دنیا را رعایت کن تا هرآنچه خواهی از مزرعه دنیا برداشت کنی.» پس مواجهه با مشکلات یکی از قواعد دنیاست که بنا بر روایات «مومن هر چهل روز یکبار با مصیبتها و مشکلاتی روبهرو خواهد شد».
مدیر حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان خاطرنشان کرد: نگاه ما باید نسبت به خداوند متعال تغییر یابد، ما باید خدا را درست بشناسیم چراکه در غیر اینصورت هرگز قادر به درک مفاهیم نظام جهان نیستیم. این دید که خداوند فقط قاضی است و تنها قضاوت میکند اشتباه است، حال که خداوند متعال در ابتدای قرآن در سورهی حمد، خود را اینگونه معرفی میکند«حمد و سپاس خدایی را که رب العالمین است» رب در این آیه سه مفهوم دارد؛ اول صاحب یا مالک، دوم پروراننده یا مربی، سوم مدیر یا مدبر. در هر آیهای که کلمهی رب وجود دارد هر سه معنی فوق متصور است.
قصریفر با اشاره به مربی بودن خداوند بیان کرد: تربیت الهی، تربیتی ست که به شکوفا شدن تمامی استعدادها در زندگی کمک میکند، این شکوفایی در هر فرد متفاوت بوده و هرکس به اندازهای از این نعمت برخوردار میشود، گروهی در درجه صد بوده که این درجه تنها مختص امامان معصوم علیهاسلام است، گروهی نیز درجات منفی دارند در واقع، فنجان انسانیت را که خداوند به آنان عطا کرده را خالی کردهاند.
مدیر حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان افزود: باید توجه داشت که «وجود» در هر انسانی لطف پروردگار به اوست پس هیچکس حق ندارد بگوید که متولد شدنم را دوست ندارم زیرا تمامی ذرات هستی خواستار وجود هستند و بزرگترین سرمایه انسان وجود است.
وی با اشاره به وجود آزمونها در زندگی بیان کرد: خداوند انتخاب راه زندگی را به اختیار خودمان گذاشته است اما در پاسخ به این اختیار انسانها دو دسته هستند دستهی اول از آمدن به راه صحیح امتناع ورزیده و راه را قبول ندارند، دسته دوم تسلیم اراده خداوند میشوند.
قصریفر تصریح کرد: خداوند در سورهی مبارکه تین تاکید میفرماید« لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في أَحْسَنِ تَقْويمٍ. من انسان را در بهترین جایگاه خلق کردهام آیه 4/تین» پس انسان یک ظرفیت عالی دارد و میتواند رشد کند در حالی که نباتات و فرشتگان فاقد این ویژگی هستند و در آیه بعد خداوند میفرماید« ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلينَ سپس او را چون از مسیر فطرت خارج شد ، به جایگاهى پست که از جایگاه همه فرومایگانِ اهل عذاب پست تر بود بازگرداندیم آیه 5/ تین» با توجه به این آیات کسانی میتوانند از نردبان رشد بالا روند و به درجات عالی دست یابند که ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند.
وی خاطرنشان کرد: این نظام آموزشی پروردگار است و یکی دیگر از قوانین هستی محدود بودن آن است هیچکس در هیچ چیزی نمیتواند به بینهایت برسد، انسان حتی در مورد تغذیه که نیازی کوچک است نیز نمیتواند به بینهایت برسد پس لازم است هرکسی این قواعد را بپذیرد و بداند که هر رخدادی در جهان به نفع اوست.
مدیر حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان در پایان بیان کرد: خداوند هرکسی را که از این راه منحرف شده باشد رها نمیکند از هرجا که برگردیم پذیرای ما است، تمام گناهان توبه پذیرند، فقط کافیست برگردیم اما چه بسیار زیباست که از ابتدا مسیر را درست انتخاب کنیم.