وی افزود: فضای مجازی یک واقعیت است و بدلیل استفاده دوگانه، مثبت، منفی و ضرورت اجتناب ناپذیرش نمیتوانیم دیگر سوال قدیمی خود را که آیا از این امکانات استفاده کنیم یا نه؟ داشته باشیم. اما در مورد ماهواره چنین سؤالی را میتوان پرسید. اما در مورد اینترنت نه، زیرا امروزه تکلیف دانشآموز را در سایت مدرسه میگذارند و میگویند تکلیف خود را از روی سایت بردارید، و یا اینکه اخبار مدرسه را از طریق سایت پیگیری کنید و یا به نوجوان میگویند در اینترنت در مورد پروژه خودت تحقیق کن. بنابراین چنین صحبت های ضروری است: چگونه می توان استفاده امن و ایمن داشته باشیم؟ و چگونه آسیبهای احتمالی فضای مجازی را کاهش دهیم؟
قسمتی بیان کرد: مشخصکردن چارچوبهای استفاده از فضای مجازی، نظارت والدین و در اختیار گذاشتن محتوای مناسب برای نوجوان امروز لازم است. همچنین در بعضی از پژوهشها مشخص شده، نظارت والدین در کوتاه مدت تأثیرگذار است ولی در درازمدت تأثیری ندارد. چراکه خودکنترلی که ویژگی زیربنایی تنظیم رفتار افراد است و در این نظارتها شکل نمیگیرد.
وی اعلام کرد: خانواده باید برنامهها و آموزشهایی برای خودکنترلی فرزند خود داشته باشد. علاوه بر این به فرض اینکه نظارت والدین مؤثر باشد، رشد سریع تکنولوژی و همراه بودن نوجوان با آن است که معمولا آنها را یک گام جلوتر از والدین قرار داده است.
نوجوانی دوران درونی کردن ارزشهای خانواده و اجتماع خود است
این روانشناس عنوان کرد: دسترسی آزاد نوجوان به اطلاعات خواسته و ناخواسته، مناسب و نامناسب، ضروری و غیرضروری همزمان اتفاق میافتد. این دسترسی آزاد اختلالی را در فرایند هویتیابی نوجوان ایجاد کرده است. نوجوانی عمدتا دوران درونی کردن ارزشهای خانواده و اجتماع خود است و او ارزشهایی براساس آن برای خود میسازد.
وی ادامه داد: بدلیل اینکه در گذشته مرزهای خانواده محکمتر بود و اطلاعاتی که در جامعه در دسترس آنان قرار میگرفت، قابل کنترل بود، فرایند هویتیابی مسیر هموارتری را طی میکرد. اما امروزه به دلیل دسترسی های غیرضروری، خواسته و ناخواسته، مفید و غیرمفید، انباشت این اطلاعات موجب شده است که نوجوان امروز در فرایند هویتیابی و انتخاب ارزشها دچار مشکل جدی شود.
دکتر قسمتی بیان کرد: من خانواده را دست بسته و مجبور نمیبینم. بهترین کمک خانواده این است که ابتدا سلامت خود را حفظ کند. یعنی خانواده درگیر رفتارهای هنجار شکن و پرخطر نشود و دچار بحران جهانبینی نباشد. به بیان دیگر بزرگترین کمک خانواده برای هویتیابی موفق، تنظیم رفتارهای مناسب است و همچنین یک رویکرد سالم در زندگی برای خود اتخاذ کند.
افزایش شناخت نسبت به دوران نوجوانی مفید است
وی با اشاره به اینکه افزایش شناخت نسبت به دوران نوجوانی نیز مفید است، افزود: افزایش شناخت نسبت به دوران نوجوانی نیز مفید است. امروزه نسبت به گذشته تغییرات مثبت قابل توجهی هم اتفاق افتاده است. آنهم افزایش آگاهی خانواده است ولی هنوز هم این مقدار آگاهی برای همراهی نوجوان در گذر این دور از زندگی کافی نیست.
این دکتر روانشناس عنوان کرد: خانوادهها بدلیل اینکه اکثرا درگیر مشکلات اقتصادی، اشتغال بیش از حد هستند، کمتر به امور خانواده میپردازند و ناخواسته مجبورند به صورت نیابتی امر تربیت فرزندان خود را چه در دوره کودکی و چه در دوره نوجوانی به دست جامعهای بسپارند که به طور معین برای نوجوان برنامه ندارد. بعنوان مثال والدین وقتی که سرکار هستند برای سرگرم کردن فرزند خود، مجبورند از رسانههای جمعی استفاده کنند که هیچ خط روشنی برای شکل دادن به ارزشهای نوجوان در دراز مدت دنبال نمیکنند و مشکلات عدیدی در امر تربیت نوجوان، برای آنان ایجاد کرده است.
قرار گرفتن در معرض محرکات ناخواسته از آسیبهای دسترسی آزاد به اطلاعات است
وی در ادامه گفت: یکی از تبعات دسترسی آزاد اطلاعات، قرار گرفتن در معرض محرکات ناخواستهی مثل محرکات جنسی است که متاسفانه گاهی فرزندان ما از همان دوران کودکی به طور مستمر در معرض آن قرار دارند. مضاعف برآن سبک زندگی ناسالم بسیاری از خانوادهها به این مشکلات دامن میزند و ما با مسئله بلوغ زودرس نوجوان روبرو میشویم.
قسمتی یادآور شد: بلوغ زودرس از نظر پزشکی دلایل خاص خود را دارد ولی مسائلی مانند تغذیه و تغییرات هورمونی، تحریکات محیطی، سبک زندگی در پدید آمدن آن اثر انکارناپذیری دارد. خانوادهی که چارچوب معینی را از نظر اخلاقی رعایت نمیکند. بر رسانهها و شبکههای مجازی با محتوای جنسی کنترلی نداشته باشد، باعث بلوغ زودرس فرزند خود میشود. در حالیکه خانواده از طریق سبک زندگی سلامت محور و رعایت چهارچوب اخلاقی، میتواند نوجوان خود را همراهی کند تا نوجوانی سالم و با ورودی بهنگام در دوره نوجوانی داشته باشیم.