رحیم طاهری، چهره قرآنی کشور، در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، گفت: در چند سال اخیر شاهد حضور نخبگانی در رشته قرائت بودیم و سطح قرائت به حدی بالا رفته که نمیتوان یک نفر را به عنوان نمونه مطرح کرد.
وی گفت: بلوغی که در رشته قرائت به دست آمده از جایگاه بالایی در دنیا برخوردار است شاید بسیاری از قاریان نتوانند ردههای دوم و سوم جهان اسلام را کسب کنند اما نباید نتیجهگیری کرد که سبک قرائت کشور دچار رکود شده است درواقع باید گفت سطح قرائت در جهان اسلام به قدری بالاست که دستیابی به این سطح حتی برای نخبگان هم کار دشواری است باید منتظر نتایج چهرههای جدید قرائت در کشور باشیم.
پیشکسوت قرآنی استان مرکزی تأکید کرد: نه تنها سبک قرائت قرآن در جهان اسلام دچار رکود نشده بلکه به بلوغ رسیده است نشانه این بلوغ اساتید بزرگی چون استاد عبدالباسط و شحات انور هستند اگر قاریان ایرانی نیز دنبال چنین سطحی هستند باید در قدم اول تقلید کنند شاید بعدها بتوانند ویژگیهای جدیدی در نغمات و مفاهیم به دست آورند.
وی گفت: توجه قاریان داخلی نسبت به مفاهیم بسیار ضعیف است و در نتیجه تلاوت دلنشین نمیشود متأسفانه چون تسلط قاریان در زبان عربی اندک است نمیتوانند مفاهیم را آنطور که باید به مخاطب القا کنند.
پیشکسوت قرآنی استان مرکزی، با اشاره به صوت و حرکات قاری حین تلاوت و تأثیر آن بر مخاطب بیان کرد: قطعاً اگر حرکات قاری در فضایی مملو از جمعیت از حد مجاز فراتر نرود اشکالی ندارد و اگر بیش از حد باشد، زیبایی و تلاوت را بر هم میزند. حرکات در حد متعارف به القای مفاهیم کمک میکند و اگر بیشتر از این باشد جایگاه قرآن به خطر میافتد.
طاهری با اشاره به تشویق مستمعین هنگام قرائت گفت: نمیتوان به گروهی گفت فلان قاری را چون از فلان کشور آمده تشویق کنید یا نکنید بلکه تشویق مستمعین بستگی به قرائت قاری دارد. این قاری است که در دستگاه خودش جلوههای ویژهای از تلاوت را نشان میدهد و خود به خود شوق مستمع را به همراه میآورد.