چرا نرم‌افزار مسیریابی «ویز» قابل اعتماد نیست؟/ نیاز به طراحی بومی نرم‌افزارهای مسیریابی
گروه فناوری اطلاعات: بعضی از نرم‌افزارهای مسیریابی همچون «ویز» نه تنها به توازن ترافیک شهری و سهولت ارتباطی کمک نمی‌کند بلکه می‌تواند زمینه‌ساز سوء استفاده اطلاعاتی و جاسوسی توسط بیگانگان شود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، نرم‌افزار مسیریابی ویز یکی از نرم‌افزارهای مسیریابی است که اخیرا از سوی معاونت پیشگیری قوه قضاییه غیرقانونی اعلام شده است، این در حالی است که بسیاری از کاربران چنین نرم‌افزارهایی معتقدند این نرم‌افزارها به توازن ترافیک شهری منجر می‌شود و سهولت ارتباطی را محقق کند، از این روی ایکنا در گفت و گو با متخصصان نرم افزارنویسی و برنامه نویسان به آسیب‌شناسی این نرم افزار پرداخت، آنچه در ذیل ارایه می‌شود تحلیلی از آسیب‌های نرم‌افزار ویز در سه سطح امنیتی، فردی و ترافیکی است.
مجتبی شفقی، کارشناس ارشد هوش مصنوعی در ابن خصوص گفت: از وجه امنیتی، آنچه که بسیاری از کاربران نرم‌افزارهای مسیریابی از آن غفلت می‌کند، عدم توجه به غیربومی بودن این نرم‌افزارها است، این نکته مهمی است که سرورهای این نرم‌افزارها همگی در کشورهای بیگانه قرار دارند و توسط افراد یا سازمان‌های سودجو برای جمع‌آوری اطلاعات در جهت استفاده منفی طراحی شده‌اند؛ زیرا به طور مثال اگر هدف از طراحی نرم‌افزاری مثل ویز برای کمک به شهرنشینان و نجات از ترافیک شهری بود، باید با راهنمایی و رانندگی کشورها همکاری صورت می‌گرفت و بسیاری از اطلاعات و نقشه‌ها و راهکارها برای کاهش ترافیک شهری به آن سازمان‌ها پیشنهاد می‌شد اما وقتی امکان استفاده رایگان این نرم‌افزار برای آحاد مردم فراهم می‌شود و به تبع آن دسترسی به دفترچه تلفن گوشی‌های همراه کاربران نیز فراهم می‌شود، دست کم چهار زمینه برای سوء استفاده اطلاعاتی و جاسوسی توسط بیگانگان فراهم می‌شود.
وی ادامه داد: اول اینکه صاحبان سرور دسترسی کامل به تاریخچه زمانی و مکانی تردد افراد در نقاط مختلف شهر خواهند داشت، دوم اینکه به واسطه اطلاع از جزییات دقیق رفت و آمد افراد، امکان اطلاع از شغل افراد فراهم می‌شود، سوم اینکه به واسطه دسترسی سرور این نرم افزار به دفترچه تلفن کاربران در گوشی همراه، ارتباط آنان با اشخاص و دوستان مختلف در اختیار خواهد بود و چهارم اینکه به واسطه دسترسی به توقفات شبانه روز افراد، ارتباطات فکری و کاری افراد با دیگران مشخص می‌شود.
شفقی معتقد است از وجه فردی و در کنار تحقق زمینه‌هایی که بیان شد، وابستگی افراد به نقشه‌های مسیریابی مشکلی است که در آینده رانندگی کاربران این نرم‌افزارها را با مشکل دچار می‌کند و اظهار کرد: به محض این که این نرم‌افزار به هر دلیلی مثل قطع‌شدن از سرور جهانی در اختیارشان نباشد، در ساعات پیک ترافیک، سردگمی، عصبانیت و بحران ترافیک مضاعف به وجود می‌آورد.
این مسایل باعث شده است تا کارشناسان نسبت به عواقب امنیتی و ترافیکی مخربی که با استفاده از نرم افزارهای مسیریابی همچون ویز به وجود می‌آیند، هشدار دهند اما آنچه مسلم به نظر می‌رسد، این است که محدودکنندگی و فیلترینگ راه نهایی مقابله با آسیب‌های اجتماعی نیست، به خصوص این که بخشی از مردم به واسطه شغل خود به چنین نرم‌افزارهایی وابسته شده‌اند؛ بلکه باید با طراحی یک نرم‌افزار مسیریابی بومی که منطبق بر برنامه‌ریزی‌های مدیریت شهری ایران و مشخصا تهران باشد و نیز مشکلات امنیتی مذکور را نداشته باشد، نرم‌افزارهایی غیربومی مثل ویز را کنار زد.
