حبیبالله صابری نسب، چهره قرآنی کشور، در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، با تأکید بر اینکه تلاوت قرآن باید حزن انگیز باشد گفت: نوع تلاوت و آهنگین بودن قرآن مسلما در قلوب تاثیرگذار است.
صابری نسب در ارتباط با تقلید در سبک قرآن بیان کرد: تقلید حتما باید باشد، 50 سال پیش علیرغم صداهای عالی و فوق العاده، الگوی خاصی وجود نداشت و فونتیک جدید هم خوب تعلیم داده نمیشد. هر قاری باید در ابتدا قرائت تقلیدی بخواند و ببیند صدایش به کدام قاری نزدیک است و از راهنمایی استادی که به اصول فونتیک آشنایی دارد کمک بگیرد تا حجم و زیرو بم و کیفیت صدایش مشخص شود البته در ادامه کار هر قاری میتواند صاحب سبک شود.
وی ادامه داد: با وجود سبکهای قرائت مصری جایی برای کشف سبک جدید باقی نمیماند، البته نباید فقط از سبک مصری پیروی کرد، دستگاه موسیقیایی ایرانی کمتر از مصر نیست ضمن اینکه قدمت اسلام در ایران بیشتر است در موسیقی هم از آنها بهتر هستیم ولی متأسفانه در این زمینه خیلی کم کار کردهایم.
صابری نسب با بیان اینکه ایجاد سبک جدید قرائت نمیتواند نقطه ایدهآل و اوج کار قاری ایرانی باشد افزود: سبک جدید قرائت قرآن میتواند برای قاری آسیب هم داشته باشد مثلاً فردی به دنبال موسیقیایی قرآن است اما وقتی قدری در این راه پیشرفت می کند موسیقی را بر قرآن اولویت می دهد ایجاد سبک جدید کار هر کسی نیست.
چهره قرآنی کشور گفت: بزرگترین موانع ایجاد سبک قرائت ایرانی و به طور کلی پیشرفت قرآن در کشور نشستهای ناکار آمد و عدم توازن در اتاق فکر قاریان و اساتید است. سندیکای قرآنی وجود ندارد،از ارگانهای دولتی گرفته تا تشکلهای قرآنی مردمی به جای اینکه از بزرگان و متخصص استفاده کننده حزبی و باندی کار میکنند.
صابری نسب افزود: تمام مجامع قرآنی ما حزبی کار میکنند البته نه به این معنا که انسانهای بدی باشند بلکه به هیچ عنوان اجازه نفوذ چهرههای جدید را نمیدهند این بزرگترین آسیب حوزه قرآن است.
وی بیان کرد: راهکاری نمیتوان برای تقلید زدایی از قاریان مصری ارائه داد چون همیشه بزرگان و اساتید قرآن ما در رسانه تکرار میکنند هرچه داریم از مصریان است اما باید توجه کرد ما شیوه و اصول قرائت را از اهلبیت(ع) گرفتیم داریم و ملاک ما اصل قرآن است یعنی قرآنی که خوانده میشود نه قاری.