محسن چایچیان، پسر ارشد استاد حبیبالله چایچیان در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به اینکه استاد چهار فرزند داشت که وی پسر ارشد ایشان است، درباره آغاز شعرسرایی استاد اظهار کرد، افزود: پدرم از 12، 13 سالگی شعر میسرود.
وی گفت: مرحوم چایچیان در سن 20 سالگی سفری به کربلا داشت و با روح شاعرانه و احساس قلبی و ارادتی که به خاندان اهل بیت(ع) داشت، تحت تاثیر قرار گرفت و از همان سفر با خود عهد کرد که فقط اشعار مذهبی بسراید و این قریحه خدادادی را صرفاً در حوزه قرآن و عترت به کار ببرد و در همین راستا همه اشعار پیشین خود را سوزاند تا اتصالی میان آنها و اشعار جدید نباشد.
چایچیان ادامه داد: یکی از اتفاقهای زندگی استاد، ارتباط با علامه امینی بود که وقتی ایشان در ایام تابستان به ایران میآمدند، هر هفته یک جلسه مذهبی برگزار میکردند. پدرم از صحبتهای علامه در این جلسات شعر میسرود و در جلسه بعد بازخوانی میکرد.
وی با اشاره به اثرگذاری این روند بر زندگی استاد چایچیان که طی سالها در پیش گرفته بود، افزود: نمونه آثار استاد شامل کتابهایی است که از ایشان بر جا مانده است و از آن جمله میتوان به سه جلد شعر در قالب هزار صفحه و ... اشاره کرد.