به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، آیتالله سید محمود طالقانی، از مفسران قرآن کریم و بنیانگذار جریان روشنفکری دینی در ایران در بخشی از خطبههای نماز جمعه تهران در تاریخ 5 مرداد 58 به اهداف رسالت پیامبر بزرگ اسلام اشاره میکنند و در این خطبه تاریخی با بیان اینکه پیامبر(ص)آمد تا غلها را از دست وپای انسان بگشاید، معتقد است: دعوت اسلام، دعوت به رحمت و آزادی است.
بخشی از سخنان آیتالله طالقانی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم؛ الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الأُمِّیَّ الَّذِی یَجِدُونَهُ مَکْتُوبًا عِندَهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِیلِ یَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذِینَ آمَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِیَ أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَـئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
کسانی که این پیامبر بزرگوار و این رهبر عالیقدر انسانیت را پیروی کردند آن پیامبری که امی بود، یعنی از میان توده مردم برخاست، از میان بیسوادها، برای آنان و به نفع آنان، نه از میان یک گروه خاص و طبقه معین، الرسول النبی الامی؛ همان پیامبری که پیامبران دیگر چشم به راه او بودند تا وحی آنها و رسالت آنها تکمیل بشود.
یجدون عندهم مکتوباً فی التوراة و الانجیل؛ همان پیامبری که آمد تا مردم را به معروف وادارد و از منکر باز دارد، همان پیامبری که آمد، همه آنچه را که ادیان گذشته تحریم کرده بودند از طیبات، بر مردم حلال کند، این قیدها را بردارد و آنچه خبیث است حرام کند.
و یضع عنهم اصرهم؛ بارهای سنگینی که بر دوش بشر بوده است بردارد، غلهایی که فکر و اندیشه مردم را و زندگی و حیات مردم را بسته بود بگشاید. اینها هدف این نبی بود.
امر به معروف، نهی از منکر، تحلیل طیبات، تحریم خبائث، برداشتن اصرها و غلها. اصر یعنی چه؟
یعنی بار سنگین، باری که محکم بسته شده است، آن تحمیلات فکری و اندیشهای و عقیدهای که دنیای شرک و کفر بر افکار و اندیشههای مردم تحمیل کرده بود. آن نظام طبقاتی که بر توده مردم تحمیل و بسته شده بود، آن غلهایی که دست و پای فکر و حرکت مردم را بسته بود.
پیامبر آمد غلها را بگشاید. این هدف پیامبر بود. یعنی آزاد کردن مردم، آزاد کردن از تحمیلات طبقاتی، آزاد کردن از اندیشههای شرکی که تحمیل شده، آزاد کردن از احکام و قوانینی که به سود یک گروه و یک طبقه بر دیگران تحمیل شده. این رسالت پیامبر شما بود. ما هم باید دنبال این همین رسالت باشیم، این شهدای ما هم دنبال همین رسالت بودند. در مقابل فرهنگ تحمیلی، در برابر اقتصاد تحمیلی، در برابر قوانین تحمیلی، در بربرا محدودیتهای پلیسی، که گاهی به اسم دین بر مردم تحمیل میشد که از همه خطرناکتر است. یعنی آنچه را که احبار و رهبان و همکاری آنها با طبقات ممتاز بر مردم تحمیل کرده بودند به نام دین. این خطرناکترین تحمیلات است. یعنی آنچه که از خدا نیست، از جانب حق نیست، آنها را به اسم خدا به دست و پای مردم ببندند و مردم را از حرکت حیاتی باز دارند، حق اعتراص به کسی ندهند، حق انتقاد ندهند. حق فعالیت آزاد به مردم و مسلمانان و مردم آزاده دنیا ندهند. این همان اصراست، این همان اغلال است. این اغلالی است که پیامبر مبعوث شد و بشر دچار شده به این همه غلها را نجات داد تا ما دنبال این پیامبر، هم خودمان را نجات بدهیم، هم دیگران را نجات بدهیم.
دعوت اسلام، دعوت به رحمت و آزادی است. در اول هر سوره به نام دو رحمت، رحمت واسعه و رحمت خاص شروع میکند. بسم الله الرحمن الرحیم. و ما ارسلناک الارحمة للعالمین؛ تو رحمتی، رحمت برای همه مردم، همان گناهکاری که محکوم به اعدام میشود به قانون اسلام، هم برای خودش رحمت است که گناهانش شسته بشود، از شر باقی ماندهاش مردم آزاد بشوند، هم رحمت به دیگران است.
جهادش رحمت، هجرتش رحمت، قوانینش رحمت، هدایتش بر اساس رحمت. ما نظام اسلامی میخواهیم که در پرتو رحمت باشد، ما اگر همان رسالت، رحمت الهی را درباره مردم خودمان و دیگران در مرحله اول اجرا بکنیم بسیاری از مشکلات حل میشود، بسیاری از این تشنجات از میان میرود. هنوز مردم مستضعف ما چه در داخل و مرکز و اطراف و انحای کشور باور نمیکنند که رسالت اسلام و انقلاب ما برای آزادی است. چون عمل کمتر دیدهاند.