احسان مقامی از مقامات اهل سلوک است/ تبیین نعمات بهشتیان
گروه حوزه‌های علمیه: مفسر قرآن کریم ضمن تبیین برخی نعمات برای بهشتیان بر اساس سوره الرحمان گفت: یکی از این نعمات احسان الهی است که پیامبر(ص) در روایتی فرمودند، احسان، مقامی از مقامات اهل سلوک است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله العظمی جوادی آملی امروز 14 آذرماه در جلسه تفسیر سوره الرحمان در مسجد اعظم گفت: سوره رحمان دو فصل دارد که فصل اول آن در مورد جزای تلخ جهنمی‌ها و فصل دوم نیز در مورد پاداش‌های شیرین بهشتیان است.
وی افزود: در این فصل فرمود دو بهشت برای یک عده و دو بهشت نیز برای عده دیگری است که با تعبیر «دون» به کار رفته که اوصاف ذکر شده نشان می‌دهد که دون به معنای پایین‌تر نیست بلکه به معنای نزدیکتر است.
این مفسر قرآن با اشاره به خوف از مقام الهی بیان کرد: مقام گاهی برای عابد و گاهی برای معبود است؛ وقتی سخن از مقام ابراهیم است این مقام با دعا بالا آمده است و اگر دقیق بررسی کنیم علامت دو پای آن حضرت با اینکه بر سنگ سخت بوده باقی مانده است.
آیت‌الله جوادی آملی با بیان اینکه در سوره رحمان، مقام به معبود منسوب است تصریح کرد: غالب اهل معرفت دو بهشت و جنت را به روحانی و جسمانی معنا کرده‌اند اما برکات ذکر شده در این سوره تماما با جسم سازگار است.
این مفسر قرآن عنوان کرد: در بهشت، چشمه‌هایی وجود دارد که جریان آن به اراده اهل بهشت است و تا آنان نخواهند و جای آن را مشخص نکنند چشمه نمی‌جوشد.
وی بیان کرد: برخی از مقامات و نعمت‌های ذکر شده در بهشت مخصوص نمازشب خوانان است؛ زیرا برخی نعمات است که متناسب با معرفت هر فردی است و برخی افراد اصلا خیلی از این نعمات را درک نمی‌کنند که بخواهند در بهشت داشته باشند.
این مفسر قرآن تصریح کرد: ما به اندازه‌ای که می‌فهمیم و می‌شنویم آرزو می‌کنیم ولی خیلی از موارد را متوجه هم نمی‌شویم؛ براساس ادعیه، حورالعین هم برای زنان و هم برای مردان است ولی ادب قرآن اجازه نداده است که مسئله شوهر را برای آنان مطرح کند وگرنه در بهشت وجود دارد.
این مفسر قرآن بیان کرد: بهشتیان در موقع احتضار و در برزخ، تطهیر محض می‌شوند، سپس وارد بهشت خواهند شد، همچنین تشبیه حوریان به مرجان نیز برای ظرافت و لطافت آنان است.
آیت‌الله جوادی آملی گفت: درباره کیفر گفته‌اند اگر کسی به شما بد کرد عفو کنید، بهتر است و اگر خواستید عقاب کنید همانند آن عقوبت کنید و عادلانه باشد اما اگر کسی احسان کرد جزای احسان، عدل نیست.
وی افزود: اگر به همان میزان بدهیم عدل است ولی احسان نیست بنابراین باید فوز جدید و بیشتری ارایه شود و خداوند نیز فرمود جزای احسان، احسان است یعنی پاداشی فراتر از پاداش اصلی است.
این مفسر بیان کرد: اگر کسی کار خوب می‌کند ولی چند کار بد هم کرده و منت می‌گذارد اثر کارهای خوب را از بین می برد در صورتی که باید این کار خوب را تا قیامت نگاه داریم تا به آن اجر ذکر شده برسیم.
وی با اشاره به روایتی از پیامبر(ص) بیان کرد: ایشان فرمودند که احسان مقامی از مقامات اهل سلوک است و آن مخصوص کسانی است که طوری خدا را عبادت می‌کنند که گویا او را می‌بینند.
