به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، محمدرضا بزمشاهی، فعال دانشجویی دهه 70 در مراسمی که عصر سهشنبه 14 آذرماه به مناسبت گرامیداشت روز دانشجو در دانشگاه اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: یکی از دغدغههای مهمی که همیشه ذهن مرا درگیر خود میکند، این است که نسل جوان نسبت به گذشته خود گریزان بوده و تمایلی به یادآوری آن ندارد. بحثهای زیادی میان نسلهای مختلف در فضای مجازی صورت گرفته است و من همیشه با خود میاندیشم که این مباحث چگونه حلوفصل میشود و حلقه مفقوده آنها چیست.
وی افزود: ممکن است بین یک فرد با اعضای خانوادهاش اختلاف به وجود آید، ولی این اختلافات هیچگاه سبب نمیشود تا فرد از خانوادهاش اعلام برائت کند، چرا که انسان بدون خانواده، فردی بدون هویت محسوب میشود؛ پس نقد گذشته جایز است، ولی نفی آن قابل قبول نیست. از طرف دیگر، هر فردی در زندگی شخصی و نیز در گذشته خود کارهای خطایی انجام داده است، ولی این صحیح نیست که اگر فرد بالغ شد و به مرتبه و مقامی رسید، مدام اشتباهات و خطاهایش را بزرگنمایی کرده و به رخش بکشند.
بزمشاهی خاطر نشان کرد: جامعه ما نیز مراحل مختلفی را پشتسر گذاشت، انقلاب را رقم زد و تشکیل حکومت توسط خودش را تجربه کرد و در این مسیر اشتباهات و نقاط ضعفی نیز داشت که به مرور زمان به این اشتباهات پی برد و آنها را اصلاح کرد.
وی اضافه کرد: جامعه ما مثل یک انسان اشتباهاتش را اصلاح کرد و هنوز هم اشتباهاتی دارد که درصدد اصلاح آنهاست، ولی گلایه من این است که چرا این اشتباهات بزرگنمایی شده و گاه نسبتهای خلاف واقع نیز به آن داده میشود و نسل امروز نیز به دلیل عدم اطلاع صحیح تصور میکند که این نسبتها صحیح است.
سخنگوی سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی در خصوص این نسبتهای خلاف واقع به رفتار امام در مقابل دانشجویان انجمنهای اسلامی اشاره کرد و گفت: همین بس که این انجمنها حیات فکری و سیاسی خود را در سالهای منتهی به انقلاب اسلامی و بعد از آن مدیون امام هستند.
وی ادامه داد: زمانی که انقلاب فرهنگی منجر به تعطیلی دانشگاهها شد، امام همان کسی بود که ستاد انقلاب فرهنگی را برای بازگشایی دانشگاهها راهاندازی کرد و اصرار زیادی بر راهاندازی دوباره دانشگاه داشت. در سال 1362 و در آستانه انتخابات مجلس دوم، زمانی که جامعه مدرسین با صدور اطلاعیهای از مردم خواست تا در انتخابات به روحانیون رأی دهند و نه به دانشجویان، امام طی یک سخنرانی فرمودند: تا دیروز میگفتند روحانیون در سیاست دخالت نکنند و امروز میگویند مجلس در انحصار روحانیون باشد و این خطرناکتر از تفکر قبلی است و اینها میخواهند دانشجو را مأیوس کنند؛ سپس جمله تاریخی خود را بیان کردند که «دانشجو میتواند مثل یک مجتهد وارد مسائل سیاسی شود».