به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، حجتالاسلام غلامرضا اورعی، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات علوم انسانی دانشگاه فردوسی در جلسه جامعهشناسی ازدواج که 18 آذرماه در محل تالار رجایی دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی برگزار شد، گفت: افراد برای پرکردن هر خلاء فرهنگی به دنبال نوآوری و اقتباس هستند که به صورت عادت و به دلیل نواقص از بقایای قصورات فرهنگی از مدل نوآورانه و اقتباسی استفاده میکنند.
وی بیان کرد: هراقدامی که یک فرد عاقل انجام دهد، تصمیم گیری محسوب شده وهمسرگزینی نیز به عنوان یک کار عاقلانه تصمیم گیری به شمار میآید.
این استاد جامعهشناسی اظهارکرد: براساس تحقیقات میدانی که روانشناسان اجتماعی انجام دادهاند برای تصمیمگیری، جستجوی درونی و بیرونی انجام میشود و پس از جستجو مقایسه صورت گرفته و سپس به انتخاب مناسب میرسیم که این تحقیقات به عنوان قانون نامگذاری شده، البته منظور از قانون مفهوم محلی آن یعنی قائده فراگیر است.
اورعی اضافه کرد: عده زیادی براساس فرمول این قائده فراگیرعمل کرده و بر اساس مدلهای مختلف این قائده در دامنه وسیعی از انتخاب قرار گرفته و با حذف گزینههایی در نهایت به یک گزینه مورد نظر خود خواهد رسید.
این استاد جامعه شناسی گفت: برای مثال فردی که قصد خرید یک اتومبیل را دارد با مراجعه به جمعه بازار ماشین، نمایشگاه دائمی اتومبیل و یا از طریق مبادله با افراد آشنا به مقصد خود یعنی خرید اتومبیل خواهد رسید اما برای این انتخاب اگر هزینه، رنگ، مدل و مواردی از این قبیل مطرح باشد دامنه انتخاب محدود شده و پس از حذف تعدادی گزینه به هدف خود میرسد.
عضوهیئت علمی دانشکده ادبیات علوم انسانی دانشگاه فردوسی افزود: امروز شیوه همسرگزینی به روش شبه سنتی رواج یافته که به دلیل انتخاب تعداد زیادی گزینه برای خواستگاری دچار سردرگمی شده و در نهایت به نتیجهای نخواهد رسید.
وی در تشریح این موضوع بیان کرد: خانواده پسر بر اساس تعدادی از معیارها چند گزینه را مد نظر قرار میدهند و پس از خواستگاری از اولین نفر به سراغ دومین و سومین و ... رفته که در این صورت امکان مراجعه به اولین گزینه و یا گزینههای قبل میسر نیست، چرا که بر اساس عرف خانواده دختر دیگر منتظر خانواده پسر نیستند و لذا خانواده پسر باید دلیل و توجیهی برای این تأخیر داشته باشند که در نتیجه این روش به نتیجه نخواهد رسید.
اورعی اظهار کرد: بسیاری از افراد که این مدل همسرگزینی را برای پسر خود انتخاب کرده در نهایت و ناآگاهانه مدل خود را به دلیل بینتیجه ماندن از خواستگاریهای قبلی رها کرده و به آخرین گزینه اکتفا میکنند در صورتی که ممکن است گزینه اول و یا دوم که امکان و روی مراجعه نیست، بهترین گزینهها باشد که موجب حسرت میشود.
وی گفت: در شیوه همسرگزینی باید خانواده پسر یک گزینه که به لحاظ شرایط ظاهری مانند ظاهر دختر، محل زندگی، شغل پدر و مادر، اوضاع اقتصادی ، اجتماعی و ... متناسب با خانواده خود است را انتخاب کرده و در بحثهای اخلاقی و سایر که در ظاهر پیدا نیست، در جلسات بیشتر آشنایی صورت گرفته و اگر تناسبی نبود آنگاه به دنبال گزینه دیگر بروند.
عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات علوم انسانی دانشگاه فردوسی ادامه داد: انتخاب همسر بر اساس معیارهای مورد نظر در حد قابل قبول منجر به ازدواج میشود ولی اگر به دنبال بهترین باشیم آنگاه دائم در دایره انتخاب قرار گرفته و از ازدواج باز خواهیم ماند.