شهید مفتح تربیت شده مكتب اسلام و عاشق كمالات بود

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، 27  آذرماه سالروز شهادت آیت‌الله محمد مفتح در تقویم جمهوری اسلامی به نام روز وحدت حوزه و دانشگاه نام‌گذاری شده است، وحدت حوزه و دانشگاه از یادگارهای امام راحل(ره) و زمینه‌ساز رشد فرهنگ و معنویات است کمااینکه تعامل بین جامعه حوزوی و دانشگاهی یکی‌از ضروریات جامعه امروزی ماست و مقام معظم رهبری نیز بر این مسئله تأکید بسیار دارند.
تعامل بین حوزه و دانشگاه باعث تبادل علوم به‌ویژه علوم اسلامی و انسانی می‌شود، وحدت بین جامعه حوزوی و دانشگاهی موجبات تعالی و رشد فرهنگ و معنویات را در همه زمینه‌ها فراهم می‌کند و ازجمله فواید ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه تعالی معنویات به‌ویژه در جوامع علمی است،
باید توجه داشت که حوزه و دانشگاه هر دو مراکز علمی و دینی هستند که مکمل یکدیگرند و نیاز است تعامل بین آنها بیشتر شود کمااینکه جدایی حوزه و دانشگاه به‌معنای جدایی دین و دنیا در جامعه ما است و در مقابل همدلی و همراهی حوزه و دانشگاه با یکدیگر مایه انسجام است.
همچنان‌که بدن هر انسانی برای ادامه حیات به مغز و قلب توأماً نیاز دارد و جامعه نیز برای توسعه و پیشرفت نیازمند تعامل حوزه و دانشگاه است لذا باید دانشگاه و حوزه قابلیت و فاعلیت خود را ترمیم کنند تا تعامل بین این دو بیشتر شود.
شهيد مفتح تربيت‌ شده مكتب اسلام و عاشق كمالات بود، او اهل‌بيت(ع) را آراسته به فضائل بزرگ و شايسته دلبستگی می‌دانست.
اين شهيد در محضر اساتيد بزرگ به درجه اجتهاد رسيد او مظهر وحدت حوزه و دانشگاه بود که با درک درست از واقعيات جامعه و شناخت مقتضيات زمان سعی در زنده كردن فرهنگ اسلامی در دانشگاه داشت.
شهید مفتح به‌خوبی از خطر حركت‌های استعماری و ورود روشنفكران بريده از دين و معنويت و شكل‌گيری دانشگاه جدای از معارف دينی آگاه بود و تلاش كرد با روانه كردن نسيم ايمان در دانشگاه و قشر جوان باورهای دينی آنها را مستحكم كند.
شهيد مفتح معتقد بود كه دانشگاه بازوی توانمند اسلام و مركز تبلور انديشه‌ها و مهد استقلال و سربلندی كشور است و اگر تعريف جامعی از اسلامی شدن دانشگاه بخواهيم ارائه كنيم، آن استقلال از هر امری غير از اسلام است.
در انديشه شهيد مفتح استقلال دانشگاه لوازمی دارد که يكی‌از اين عوامل جدايی از غرب بود، زيرا ملتی مستقل، دانشگاه و فرهنگ مستقل موجب تعالی جامعه می‌شود.
شهيد مفتح معتقد بود، حركت هماهنگ دانشگاه و حوزه موجب رشد امت می‌شود و دشمنان با تبليغات مسموم سعی در تفرقه بين آنها دارند و لذا اين شهيد با هوشياری تلاش كرد دانشگاهيان را متوجه اين توطئه كند.
اين شهيد اعتقاد داشت بدون مشاركت طلبه و دانشجو وحدت محقق نمی‌شود و نمی‌توان به مرجعيت علمی در علوم انسانی و ساير علوم دست يافت.

شهید آیت‌الله دکتر محمد مفتح در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در خانواده‌ای روحانی در همدان به دنیا آمد. پدر ایشان مرحوم حجت‌الاسلام حاج شیخ محمود مفتح از وعاظ بزرگ همدان بود.
استعداد فراوان و عشق زیاد شهید به تحصیل باعث شد که به‌زودی مراحل مختلف تحصیل را بگذراند، به نحوی که دیگر حوزه همدان برای او قابل استفاده نبود و لذا در سال ۱۳۲۲ در حالی‌که تنها ۱۵ سال داشت برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد.
شهید آیت‌الله مفتح عرفان و دروس خارج فقه و اصول را در عالی‌ترین سطح نزد رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) فرا گرفت.دکتر مفتح بخشی از کتاب رسائل شیخ انصاری را نزد آیت‌الله مجاهد تبریزی و دروس خارج خصوصاً بخشی از اصول را در محضر آیت‌الله العظمی بروجردی(ره) فراگرفت.
همچنین در فلسفه و حکمت نزد فیلسوف جلیل‌القدر علامه طباطبایی تلمذ نمود مدتی از محضر فقیه اهل‌بیت(ع) آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی و آیت‌الله العظمی مرعشی‌نجفی استفاده کرد.
بخشی از دروس فلسفه و عرفان را نزد آیت‌الله سیدمحمد حجت پرتوی از اندیشه‌های فقهی خود را به این شاگرد وارسته انتقال داد.
دکتر مفتح به موازات علوم حوزوی تحصیلات دانشگاهی را پی گرفت و به دریافت مدرک دکترا در رشته الهیات و معارف اسلامی نائل آمد.
در فقه نیز آن‌چنان تبحری به دست آورد که عنوان با صلابت اجتهاد را برازنده خویش ساخت.پایان‌نامه تحصیلی وی در مقطع دکترا با عنوان «حکمت الهی در نهج‌البلاغه» به‌دلیل ژرفایی مطالب و عمیق مفاهیم با درجه بسیار خوب مورد قبول دانشگاه واقع شد.
دکتر مفتح پس از درک محضر اساتید وقت حوزه و کسب معارف اسلامی در سطح عالی بعد از اندک مدتی خود به تدریس کتاب منظومه حاج ملاهادی سبزواری پرداخت و در شرح توضیح این اثر مطالبی را تحت‌عنوان «روش اندیشه» به رشته تحریر درآورد که در حوزه اشتهار یافت.
نگاشته‌های ارزشمندی به‌صورت تالیف و ترجمه از ایشان به یادگار مانده که از جمله آنها می‎توان به ترجمه و تفسیر مجمع‌البیان اشاره کرد جلد اول و دوم این تفسیر به قلم استاد مفتح با همکاری حضرت آیت‌الله حسین نوری ترجمه شده است ولی جلد سوم را که دکتر مفتح به تنهایی به فارسی برگردانده است، سایر مجلدات این تفسیر را دیگر دانشمندان حوزه، ترجمه نموده‌اند.
حاشیه بر اسفار ملاصدرا دیگر کتاب ایشان است این حاشیه را دکتر مفتح در زمان تحصیل و تدریس خود بر کتاب اسفار ملاصدرا نوشت و چنین کاری مبین دید و ژرفای اندیشه آن استاد در عرصه حکمت و فلسفه می‎باشد.
روش اندیشه نیز توسط وی به سال 1336 شمسی در علم منطق نوشته شده است که به‌عنوان یکی از منابع درسی در حوزه و دانشگاه از آن استفاده می‎شود.علامه طباطبایی بر این کتاب مقدمه نوشته است و دقت‌نظر، اصابت فکر، وفای بیان و سهولت لفظ مؤالف را ستوده است.
حکمت الهی و نهج‌البلاغه نیز دیگر اثر شهید مفتح است اثر یاد شده پایان‌نامه تحصیلی دوره دکترای شهید مفتح است و ضمن آن‌که از ژرف‌نگری و وسعت مبانی برخوردار است، مطالب آن برای عموم مردم قابل استفاده می‎باشد.این کتاب دارای پیش‌گفتاری نسبتاً مفصل، مقدمه و سه بخش است.
آیات اصول اعتقادی قرآن نیز شامل چند بخش است که بخش اول پژوهش‌های استاد مفتح را در خصوص مباحث اعتقادی شیعه با تکیه بر آیات قرآن دربرمی‎گیرد.
نقش دانشمندان اسلام در پیشرفت علوم دیگر اثر شهید مفتح است این نوشتار 60 صفحه‌ای مجموعه مقالات دکتر مفتح است که در سال چهارم مجله مکتب اسلام به‌تدریج انتشار یافته است که هشت مقاله را دربرمی‎گیرد.
ویژگی‎های زعامت و رهبری نیز دیگر اثر وی است در این اثر مقالات و سخنرانی‌های این شهید بزرگوار در خصوص زعامت و رهبری و مباحث حکومت اسلامی گردآوری شده است.
همچنین در مجلاتی چون مکتب اسلام، خصوصاً مکتب تشیع و نیز مجله معارف جعفری شهید مفتح مقالاتی را در خصوص معارف اسلامی و معرفی مذهب حقه تشیع نوشته است که یکی‌از این مقالات ارزشمند مطلبی است تحت‌عنوان «مکتب اخلاقی امام صادق(ع)» که در پنجمین نشریه سالانه مکتب تشیع در خرداد 1342 شمسی درج گردید.
از دیگر کوشش‌‎های فکری شهید مفتح نوشتن مقدمه بر آثار نویسندگان جوان حوزه است که از مجمع علمی اسلام‌شناسی ـ که خود مسئولیت آن‌را به‌عهده داشت ـ شروع شد و تا چند سال بعد استمرار یافت.مجموعه این نوشته‌های ارزشمند اگر؛ جایی تدوین گردد خود کتابی مستقل و در عین حال سودمند را تشکیل خواهد داد.گزیده‌ای از این مقدمه‌نویسی‎ها در کتابی تحت عنوان افکار استاد شهید دکتر مفتح آمده است.
شهید مفتح منادی و پرچم‌دار وحدت حوزه و دانشگاه است، ارتباط تنگانگ حوزه و دانشگاه خواسته شهید مفتح بود که برای رسیدن به این آرمان و آرزوی خود از جان خویش گذشت و به دست منافقان کوردل به شهادت رسید.
نام‌گذاری روز وحدت حوزه و دانشگاه به‌مناسبت شهادت آیت‌الله مفتح، در حقیقت از یادگاری‌های والا و ارزشمند امام خمینی(ره) است.
شهید آیت‌الله محمد مفتح از جمله شخصیت‌های فعال و مؤثر انقلاب اسلامی ایران بود و از همین رو آماج کینه و حمله استکبار جهانی و ایادی داخلی آن قرار داشت.
شهید مفتح در صبح روز سه‌شنبه، 27 آذر 1358 به هنگام ورود به محل کار خود در دانشکده الهیات، به همراه دو پاسدارش توسط گروهک تروریستی فرقان ترور شد و به شهادت رسید.
پیکر ایشان روز بعد، از مسجد دانشگاه تهران با حضور انبوه مردم تشییع و به همراه دو پاسدارش در صحن مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد. امام‌خمینی(ره) در پیامی که در همان روز به‌مناسبت شهادت ایشان فرستاد از مقام علمی وی تمجید نمود و فرمود: «امید بود از دانش استاد محترم و از زبان و قلم او بهر‌ه‌ها برای اسلام و پیشرفت نهضت برداشته شود و امید است از شهادت امثال ایشان بهره‌‌ها بر داریم».