به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، باقر غباری بناب، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در نشست هم اندیشی گروه مطالعاتی قرآن و سلامت با بیان اینکه برای آغاز مطالعات و تحقیقات سلامت باید از مشکلات خود آغاز کنیم اظهار کرد: اگر به این مشکلات نگاه کنیم میبینیم ما مشکلات زیستی، مشکلات روانی، اجتماعی و معنوی داریم که مانند چتری همه ما را پوشش میدهند.
وی افزود: ما میتوانیم مشکلات خود را مطرح کرده و در قرآن به دنبال آن بگردیم، و از این طریق طرح موضوع کنیم.
غباری بناب بیان کرد: به لایه ظاهری قرآن بیشتر از باطن آن توجه شده است؛ علم، تفسیر، و حتی فلسفه یک جنبه ظاهری دارند، مثلا وقتی میخواهند به حوادث در قرآن بپردازند تنها رخدادهای آن را در نظر میگیرند، اما از باطن آن صرف نظر میشود در حالیکه قرآن هم باطن دارد و هم ظاهر و باید هر دوی آن را در نظر بگیریم.
وی با توجه به اهمیت متدولوژی در مطالعات میان رشتهای قرآن و سلامت عنوان کرد: روششناسی با توجه به موقعیت موضوع نسبت به باطن قرآن را در نظر بگیریم و آن را بفهمیم.
عضو هیئت علمی دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران یادآور شد: میتوان از سه روش داستان، توصیههای قرآنی و رفتارهای انبیا (ع) مانند صبر، توکل و اخلاص استفاده کرد.
در ادامه این نشست فرانک فرزدی، عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی نیز با بیان اینکه باید مرزی برای مطالعات میان قرآن و سلامت وجود داشته باشد، اظهارکرد: هیچگاه نباید ما در قرآن به دنبال اثبات بوده و یا اینکه بگوییم مثلا دعا و روزه برای سلامت خوب است بلکه باید به دنبال این باشیم که چگونه از دعا برای درمان و یا پیشگیری استفاده کنیم.
وی افزود: در مطالعات قرآن و سلامت باید نخست بایدها و نبایدها را مشخص کرده سپس برای هر موضوعی متدولوژی مناسبی تعیین کنیم، با توجه به اینکه قرآن سطوح مختلفی دارد بسته به موضوع تحقیق میتوان سطوح را انتخاب کرد.