آرزوهای محال از منظر قرآن
گروه معارف: خدای متعال در قرآن کریم به بیان آرزوهایی پرداخته که اگر در دنیا برآورده نشوند در قیامت محال خواهند بود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از زنجان، داشتن آرزو یکی از مولفه‌هایی است که می‌تواند با ایجاد انگیزه، زمینه تلاش و رسیدن به هدف را در انسان به وجود آورد.
پرهیز از آرزوهای دور و دراز یکی از مواردی است که باید مورد توجه قرار داد، زیرا نه تنها در دراز مدت موجب سرخوردگی می‌شود بلکه زمینه اتلاف وقت و انرژی و سرمایه انسان را نیز فراهم می‌کند و نتیجه‌ای نیز در پی نخواهد داشت.
خدای متعال در قرآن کریم به بیان آرزوهایی پرداخته که هیچگاه برآورده نخواهند شد و چیزی جز حسرت دائمی در پی نخواهد داشت.
در آیه 40 از سوره مبارکه نباء دوزخیان آرزو می‌کنند کاش خاک بودند: «إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا»؛ «ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم روزى كه آدمى آنچه را با دست خويش پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم».
در آیه 24 از سوره مبارکه فجر دوزخیان آرزو دارند که ای کاش پیشاپیش چیزی فرستاده بودند: «يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي»؛ «گويد كاش براى زندگانى خود [چيزى] پيش فرستاده بودم».
«ای کاش نامه مرا به دست من نداده بودند»، یکی دیگر از آرزوهای محالی است که در آیه 25 از سوره مبارکه حاقه بیان شده است: «وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ»؛ «و اما كسى كه كارنامه اش به دست چپش داده شود گويد اى كاش كتابم را دريافت نكرده بودم».
در آیه 28 از سوره مبارکه فرقان می‌خوانیم که جهنمیان می‌گویند: «ای کاش فلان را دوست نمی‌گرفتم».«يَا وَيْلَتَى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا»؛ «اى واى كاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم».
حسرت اطاعت از خدا و رسول آرزوی است که در روز قیامت بر دل گمراهان باقی می‌ماند زیرا در آیه 66 از سوره مبارکه احزاب می‌خوانیم: «يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا»؛ «روزى كه چهره هايشان را در آتش زيرورو مى كنند مى گويند اى كاش ما خدا را فرمان مى برديم و پيامبر را اطاعت میکرديم».
مشابه همین آرزو را در آیه 27 از سوره مبارکه فرقان می‌خوانیم: «وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا»؛ «و روزى است كه ستمكار دستهاى خود را مى گزد [و] مى گويد اى كاش با پيامبر راهى برمى گرفتم».
در آیه 73 از سوره مبارکه نساء می‌خوانیم: «وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا»؛ «و اگر غنيمتى از خدا به شما برسد چنانكه گويى ميان شما و ميان او [رابطه] دوستى نبوده خواهد گفت كاش من با آنان بودم و به نواى بزرگى مى رسيدم».
با نگاهی به قول خدای متعال در قرآن کریم که کتاب استوار هدایت است آرزوهای محال قیامت را در همین دنیا می‌توانیم به خوبی برآورده کنیم.
پرهیز از آرزوهای دور و دراز یکی از مواردی است که باید مورد توجه قرار داد، زیرا نه تنها در دراز مدت موجب سرخوردگی می‌شود بلکه زمینه اتلاف وقت و انرژی و سرمایه انسان را نیز فراهم می‌کند و نتیجه‌ای نیز در پی نخواهد داشت.
خدای متعال در قرآن کریم به بیان آرزوهایی پرداخته که هیچگاه برآورده نخواهند شد و چیزی جز حسرت دائمی در پی نخواهد داشت.
در آیه 40 از سوره مبارکه نباء دوزخیان آرزو می‌کنند کاش خاک بودند: «إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا»؛ «ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم روزى كه آدمى آنچه را با دست خويش پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم».
در آیه 24 از سوره مبارکه فجر دوزخیان آرزو دارند که ای کاش پیشاپیش چیزی فرستاده بودند: «يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي»؛ «گويد كاش براى زندگانى خود [چيزى] پيش فرستاده بودم».
«ای کاش نامه مرا به دست من نداده بودند»، یکی دیگر از آرزوهای محالی است که در آیه 25 از سوره مبارکه حاقه بیان شده است: «وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ»؛ «و اما كسى كه كارنامه اش به دست چپش داده شود گويد اى كاش كتابم را دريافت نكرده بودم».
در آیه 28 از سوره مبارکه فرقان می‌خوانیم که جهنمیان می‌گویند: «ای کاش فلان را دوست نمی‌گرفتم».«يَا وَيْلَتَى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا»؛ «اى واى كاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم».
حسرت اطاعت از خدا و رسول آرزوی است که در روز قیامت بر دل گمراهان باقی می‌ماند زیرا در آیه 66 از سوره مبارکه احزاب می‌خوانیم: «يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا»؛ «روزى كه چهره هايشان را در آتش زيرورو مى كنند مى گويند اى كاش ما خدا را فرمان مى برديم و پيامبر را اطاعت میکرديم».
مشابه همین آرزو را در آیه 27 از سوره مبارکه فرقان می‌خوانیم: «وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا»؛ «و روزى است كه ستمكار دستهاى خود را مى گزد [و] مى گويد اى كاش با پيامبر راهى برمى گرفتم».
در آیه 73 از سوره مبارکه نساء می‌خوانیم: «وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا»؛ «و اگر غنيمتى از خدا به شما برسد چنانكه گويى ميان شما و ميان او [رابطه] دوستى نبوده خواهد گفت كاش من با آنان بودم و به نواى بزرگى مى رسيدم».
با نگاهی به قول خدای متعال در قرآن کریم که کتاب استوار هدایت است آرزوهای محال قیامت را در همین دنیا می‌توانیم به خوبی برآورده کنیم.
