رها کردن زباله در معابر و جوی ها در نظر بسیاری از افراد بی آنکه ننگی باشد به عادتی چندین ساله تبدیل شده وهرگز هم فکر نمی کنند فردا که دوباره به خیابان می آیند، چگونه خیابان و جوی ها پاک و بدون زباله است. زباله هایی که توسط شهروندان تولید می شود در بسیاری از روزها میهمان ناخوانده معابر و جوی ها شده که با وجود نظافت نوبت های مختلف رفتگران خدمات شهری بازهم این زباله ها در شهر دیده می شوند . بسیاری از مردم به فرهنگ والای خود مفتخرند اما لحظه ی ریختن زباله کنار ساحل، جوی آب، رودخانه، دریا و حتی در کوچه و خیابان محل زندگی، به تنها چیزی که فکر نمی کنند همین فرهنگ است .
در ماده ی 688 قانون مجازات اسلامی اقدام به ریختن زباله را جرم و برای آن مجازات تعیین کرده است. این ماده مقرر می دارد:« هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود از قبیل ریختن مواد مسموم کننده دررودخانه ها، زباله در خیابان ها و کشتار غیر مجاز دام ممنوع می باشد و مرتکبان چنانچه طبق قوانین خاص مشمول مجازات شدید تری نباشند به حبس تا سال محکوم خواهند شد.
اما از قوانین وضع شده که بگذریم در دین مبین اسلام نظافت از نشانه های ایمان یک فرد مسلمان است و برازنده نیست در بزرگترین کشور شیعه جهان اسلام که همه ی بزرگان شریعت آن مکرر توصیه به نظافت کرده اند با چنین تصاویری رو برو باشیم. در فتاوای همه ی مراجه و علماء ریختن زباله در فضای عمومی به گونه ای که به محیط زیست یا به سلامت مردم ضرر و آسیب برساند حرام است ویک «حق الناس» محسوب می شود و حقی که با بی توجهی از یکدیگر سلب میکنیم را باید روزی در پیشگاه عدل خدا پاسخگو باشیم.