نورمحمدی تشریح کرد:
شأن فقیه در بررسی حلیت مواد غذایی/ چگونگی اعتماد به نتایج علوم تجربی
گروه سلامت: عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران بر لزوم استفاده از نتایج ابزارهای جدید برای بررسی حلیت و حرمت مواد غذایی تأکید کرد.
غلامرضا نورمحمدی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، با تأکید بر لزوم استفاده از تکنولوژی‌ها و ابزارهای جدید برای بررسی حلیت و حرمت مواد غذایی، اظهار کرد: باید بر دستاوردهای علوم تجربی و نتایج آن اعتماد کرد.
وی افزود: گسترش ابزارهای میکروسکوپی امکان کشف حقیقت را بیشتر و قابل دستیابی کرده است؛ لذا معمولا این پرسش مطرح می‌شود که آیا فقه دستاورد این ابزار‌ها را مصداق ظن قوی و معتبر می‌داند تا بتواند نتایج آن را بپذیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: فقیه موضوعات قابل استنباط را از ادله شرعی استنباط می‌کند، اما چنانچه موضوع یک امر تخصصی باشد از نظر فقه، قول کارشناس و خبره واجد صلاحیت معتبر است.
نورمحمدی بیان کرد: این موضوع رد مطلق قول کارشناس و فرد خبره در فقه نیست، بلکه همانگونه که در فقه آمده، هر موردی را باید جداگانه بررسی کرد و براساس میزان اعتبار و اطمینان بخشی نسبت به آن قضاوت کرد.
مدیر گروه پزشکی مؤسسه موضوع شناسی احکام فقهی قم بیان کرد: وظیفه فقیه تشخیص موضوعات کلی احکام است، اما تطبیق آن بر مصادیق خارجی و افراد از شئون فقیه نیست بلکه بر عهده کارشناس و متخصص آن مصداق خارجی است.
این پژوهشگر قرآن و سلامت با اشاره به معیار «فلس» در حرمت و حلیت آبزیان، اظهار کرد: فقیه می‌گوید فلس ملاک حلیت است، ولی اینکه این ماهی خاص فلس دارد یا خیر، بر عهده فقیه نیست بلکه تشخیص از عهده فقیه خارج بوده و بر عهده متخصص علوم دریایی و ماهی شناسی است.
وی اظهار کرد: در میان آبزیان تنها میگو و ماهیانی که فلس دارند حلال گوشت محسوب شده و سایر آبزیان که ماهی نبوده یا فاقد فلس هستند حرام گوشت هستند، با توجه به اینکه فلس داشتن یا نداشتن ملاک حلیت و حرمت ماهیان در فقه شیعی است، بررسی و شناخت فلس و انواع آن به لحاظ علمی ضروری به نظر می‌رسد.
