همراه با حافظان کاروان «همسفر تا بهشت»/ توصیه به همسران برای حفظ قرآن

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، همراه کاروانی می‌شویم که مختص به زوج‌های دانشجو است، کاروانی که «همسفر تا بهشت» نام گرفته است و در جمع این کاروان، زوج‌های قرآنی حضور دارند، با تعدادی از آنان وارد گفت‌وگو شدیم تا از همراهی‌شان با کلام وحی در آغاز زندگی مشترک بگویند. 
بنا بر این گزارش،‌ زینب پارسایی، یکی از زوج‌های حافظ کل قرآن کریم از کاشان است و در رشته بهداشت عمومی تحصیل می‌کند در مورد نقش قرآن در زندگی‌اش، گفت: موفقیت‌هایی که در تمام عرصه‌های زندگی به دست آورده‌ام را مدیون آرامش این کتاب آسمانی هستم.
تشویق همسر برای حافظ شدن
وی با بیان اینکه قرآن مهم‌ترین نقش را در زندگی هر فرد ایفا می‌کند، تصریح کرد: اگر از انس با قرآن انرژی لازم را دریافت نمی‌کردم شاید در پستی و بلندی‌های زندگی احساس خستگی می‌کردم و از اهدافم دور می‌ماندم به جرئت می‌گویم قرآن، بسیار زمینه‌ساز و عامل موفقیت من بوده است.
پارسایی با اشاره به اینکه دوست دارم در آینده فرزندانم از حافظان قرآن باشند، تشریح کرد: همسرم، علی نرجان‌زاده در حوزه صوت و لحن فعالیت می‌کند، بنا دارم قبل از فرزندانم او را به وادی حفظ قرآن وارد کنم.
همسرم تنها حافظ نیست بلکه عامل به آموزه‌های قرآن است
همچنین در ادامه علی نرجان‌زاده، همسر این بانوی حافظ گفت: ملاکم در انتخاب همسر قرآنی بودن نبود اما بعد از آنکه فهمیدم زینب، حافظ قرآن کریم است بسیار خرسند شدم، زینب تنها حافظ نیست بلکه عامل به آموزه‌های قرآن نیز هست.
نرجان‌زاده، همسر خود را عامل به قرآن می‌دانست و از اینکه همسرش یک فرد قرآنی است، احساس خوبی برای او در زندگی مشترک فراهم کرده بود و در میان صحبت‌های پارسایی، عنوان کرد: حسی که زینب از اخلاق نیکویش به من منتقل می‌کند، مرا مشتاق می‌کند تا هر چه زودتر مانند او حافظ و عامل به قرآن شوم.

این زوج جوان قرآنی توصیه‌ای را هم برای جوانانی که در آستانه ازدواج هستند، بیان کردند که همسران خود را برمبنای باایمان بودند، انتخاب کنند و دین را ملاک زندگی قرار دهند تا پایه‌های زندگی بر این اساس بنا شود.

حافظ بودن، پشتوانه‌ تشکیل زندگی مشترک 
جابر رمضان علیزاده، حافظ کل قرآن کریم به همراه همسر خود، زینب دیناسی که هر دو دانشجوی علوم تربیتی هستند که کاشان را به مقصد مشهدالرضا و حضور در مراسم همسفر تا بهشت ترک کردند. علیزاده در گفت‌وگو با ایکنا عنوان کرد: انسان زمانی که با فضای قرآنی انس پیدا می‌کند در همه مراحل زندگی آموزه‌های قرآنی به کمکش می‌آید.
وی با بیان اینکه قرآن حتی در مسئله مهم ازدواج یاری‌رسان است، تشریح کرد: به وسیله قرآن می‌توانیم معیارهای یک همسر نیکو سرشت را درک کنیم و در جست‌وجوی آن باشیم، علاوه‌بر این قرآن در همه زمینه‌ها می‌تواند پشتوانه‌ای برای مسلمانان باشد.

این حافظ کل قرآن کریم در رابطه با داشتن فرزندانی قرآنی گفت: وقتی فضای منزل و خانواده قرآنی باشد به طور طبیعی فرزندان هم تحت تأثیر این محیط قرار می‌گیرند، در همین زمینه من و همسرم همه تلاشمان را به کار می‌گیریم تا با ایجاد چنین فضایی فرزندان قرآنی تربیت کنیم.
علیزاده با اشاره به اینکه قرآنی بودن فرزندان به منظور داشتن اخلاق قرآنی و سپس کار در رشته‌های قرآنی است، ابراز کرد: باید در ابتدا قرآن درک شود و در مرحله بعدی حفظ قرآن انجام شود که بدون شک در تربیت مؤثر فرزندان و زندگی مشترک تأثیر خود را نشان خواهد داد.
دیناسی، همسر وی نیز بیان کرد: وقتی در مراسم خواستگاری متوجه شدم همسرم حافظ کل قرآن است، این موضوع را پشتوانه‌ای برای تشکیل زندگی مشترک قرار دادم زیرا به نظرم ازدواج با فردی که انس با قرآن دارد، تضمین خوبی برای زندگی است.
وی با بیان اینکه ملاکم برای تشکیل زندگی مشترک ابتدا ایمان و سپس اخلاق بود، عنوان کرد: توصیه می‌کنم مبنای دیگر جوانان نیز همین باشد و صرفا در بحث ازدواج، مادیات را ملاک قرار ندهند زیرا نمی‌توان بر پایه مادیات زندگی استواری بنا کرد.
مشکلات زندگی مشترک مانع پیوند با قرآن نمی‌شود
در ادامه به سراغ فاطمه علیپور، حافظ 20 جزء قرآن از کرمان که در رشته مهندسی کامپیوتر در حال تحصیل است، رفتیم، وی ابراز کرد: از آنجایی که اسم من فاطمه و اسم همسرم علی است، با الگو گرفتن از سیره حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا(س) زندگی می‌کنیم و پشتیبان یکدیگر هستیم.
علیپور با بیان اینکه هرگاه در مسائل مختلف به مشکل برخورد می‌کنیم با همسرم به تفاسیر آیات قرآن مراجعه می‌کنیم، تصریح کرد: اولین چیزی که مرا در تشکیل زندگی مشترک با علی تشویق کرد، اعتقادات دینی هر دوی ما بود و مادیات هیچ نقشی در انتخاب‌مان نداشت.
این حافظ قرآن کریم ادامه داد: اولین حرفی که همسرم به من گفت این بود که باید فرزندانمان هم حافظ باشند به همین دلیل برنامه‌های زیادی برای حافظ شدن فرزندمان در نظر گرفته‌ایم.

وی با بیان اینکه حافظ بودن فرد بسیار خوب است اما در کل ملاک قرآنی بودن نیست، عنوان کرد: اگر انسان برای حل مشکلات از قرآن استفاده کند و با آن همراه باشد پی می‌برد که این کتاب چه عظمتی دارد.
علیپور در رابطه با مسیر حفظ قرآن بعد از زندگی مشترکش گفت: از زمان عقدمان 9 ماه می‌گذرد و وقتم را تقسیم کرده ام که مسیر حفظ را همچنان ادامه دهم و مسائل زندگی مشترک مانع پیوند من با حفظ قرآن نمی‌شود.
این زوج‌های جوان حافظ، ملاک و پشتیبان زندگی خود را قرآن قرار داده‌اند و به وسیله آموزه‌های آن سکان زندگی مشترک خویش را جلو خواهند برد و مصمم هستند تا در دریای پر از تلاطم زندگی فرزندانی آشنا و عامل به آموزه‌های قرآنی پرورش دهند.
حافظ شدن فرزندان توسط والدین
زینب علیمرادی از شهرستان گرمه، حافظ 15 جزء قرآن کریم با بیان اینکه خود عنوان حافظ بودن مهم نیست، تصریح کرد: مهم عمل به آموزه‌هایی است که از قرآن حفظ کرده‌ایم، در بسیاری از موضوعات وقتی با مشکل روبه‌‎رو می‌شوم، آیه‌ای به ذهنم می‌رسد و به نوعی با این کار برای مشکلاتم از خداوند مشورت می‌گیرم.
وی با بیان اینکه در ابتدا می‌خواهم همسرم را حافظ کنم و در این صورت فرزندمان خود به خود قرآنی خواهند شد، تشریح کرد: البته قرآنی بودن تنها به این نیست که آن را حفظ کنیم بلکه قرآن باید با تدبر خوانده و سپس به کار گرفته شود.
علیمرادی با اشاره به اینکه قرآن به زندگی مشترکم جهت می‌دهد، عنوان کرد: بعد از ازدواج نیز مسیر حفظ قرآن را همچنان ادامه می‌دهم، قرآن برایم آرامشی دارد که اگر روزی یک صفحه از آن را نخوانم روحم آشوب و ناآرام می‌شود.

در ادامه حسین مکار، همسر این بانوی حافظ قرآن بیان کرد: برایم اخلاق ملاک بزرگی در زندگی مشترک بود و در کنار این امر دوست داشتم، همسرم قرآنی هم باشد تا زندگی‌مان بیشتر رنگ و بوی دینی داشته باشد از همین جهت بسیار خرسندم که همسرم حافظ است.
وی در خصوص اهتمام برای تربیت فرزندان قرآنی نیز عنوان کرد: همسرم می‌تواند علاوه‌بر ایفای نقش مادری یک مربی قرآن برای فرزندانمان هم باشد و من هم سعی می‌کنم همانند همسرم حفظ قرآن را آغاز کنم.
عامل بودن به آموزه‌های قرآنی دغدغه هریک از این زوج‌های قرآنی بود. از طرفی واقعیت امر در صحبت‌های این همسران حافظ این است که تنها حافظ یا قاری بودن ملاک برای قرآنی بودن فرد نیست، بلکه باید عامل به آموزه‌های این کتاب انسا‌ن‌ساز بود تا در مسیر زندگی مشترک و برای حل مشکلات، قرآن معیار و محور ما باشد.
مهلا مجیدی

انتهای پیام