به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از زنجان، تدبر و تامل در همه آیات قرآن کریم، چراغ راهی برای رسیدن به زندگی سعادتمند است. به ویژه اینکه خدای متعال در برخی از سورهها و آیات به صورت بیان روایی و داستانی حوادث پندآموز پرداخته و این خواندن قرآن را لذتبخشتر و قابل درک برای همگان میکند.
در ادامه داستان زندگی پر فراز و نشیب یوسف پیامبر و دوراندیشی این پیامبر الهی در آیه ۴۸ از این سوره مبارکه میخوانیم: «ثمَّ یَأْتِی مِنْ بَعْدِ ذٰلِکَ سَبْعٌ شِدٰادٌ یَأْکُلْنَ مٰا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلاّٰ قَلِیلاً مِمّٰا تُحْصِنُونَ»؛ «سپس بعد از آن، هفت سال سخت میآید که مردم آنچه را برایشان از پیش ذخیره کرده اید خواهند خورد جز اندکی که (برای بذر) حفظ میکنید».
این آیه کوتاه و به ظاهر ساده دارای چندین نکته تربیتی مهم است که از آن جمله میتوان به این موارد اشاره کرد: مردم را نسبت به شداید و سختیهای آینده آگاه کنیم تا آمادگی مقابله با آن را داشته باشند. «ثُمَّ یَأْتِی مِنْ بَعْدِ ذٰلِکَ سَبْعٌ شِدٰادٌ».
پسانداز وبرنامهریزی برای ایّام ناتوانی، ارزشمند است. «سَبْعٌ شِدٰادٌ یَأْکُلْنَ مٰا قَدَّمْتُمْ».
آیندهنگری و برنامهریزی میتواند ملّتی را از طوفانهای سخت حوادث عبور دهد. «یَأْکُلْنَ مٰا قَدَّمْتُمْ».
در مصرف، مقداری را برای بذر و سرمایه ذخیره کنید. «مِمّٰا تُحْصِنُونَ» یعنی در حصن و حرز ذخیره کردن. که شاید بتوان از آن بار دیگر اهمیت صرفهجویی و پرهیز از اسراف را یادآور شد.
در شرایط سخت باید پایهها و سرمایههای اصلی را حفظ کرد. «مِمّٰا تُحْصِنُونَ».