عشق به ولایت، پدرم را اولین شهید فریدونکنار کرد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از مازندران به نقل از ایسنا مازندران، دفتر انقلاب را که ورق می زنید، هر ورقش دنیایی درس را به دنبال دارد، جوانان و نوجوانی که در دوران انقلاب برای پیروزی این انقلاب و برای سرنگونی رژیم پهلوی همه تلاش خود را انجام می دادند تا به یک هدف، آن هم پیروزی انقلاب برسند . انسان هایی که با ارزش ترین دارایی خود یعنی جانشان را در طبق اخلاص نهادند و بر طاغوت شوریدند تا آزادی و استقلال در جای جای این مرز و بوم ریشه بدواند. 

 شهید علی رضا شفیع زاده، یکی از افرادی بود که ظلم را برنتابید و عشق به امام خمینی و ولایت، او را به معشوق واقعی رساند و اولین شهید انقلاب در شهرستان فریدونکنار شد.
متولد 1328 و اهل شهر فریدونکنار و درخانواده ای کاملا مذهبی متولد شد. شغلش همانند پدر کشاورزی بود. بعد از ازدواج و در شروع انقلاب همراه با آر مان های خط انقلاب تا پیروزی  حق علیه باطل در جوشش مردمی علیه حکومت کرد و  در همین راه به درجه رفیع شهادت نائل آمد. از اولین شهید انقلاب فریدونکنار دو فرزند یک پسر و یک دختر به یادگار به جا مانده است. گفت و گوی شنیدنی با فرزند اولین شهید انقلاب در شهرستان فریدونکنار را در ادامه می خوانید. 

خودتان را معرفی کنید؟ 
هادی شفیع زاده متولد 1354 فرزند ارشد شهید علی رضا شفیع زاده هستم. یک خواهر دو سال ازخود کوچک تر دارم و خود نیز صاحب دو فرزند دختر و پسر هستم. 

از پدر و آرمان هایش بگویید؟ 
پدر از آن دسته افرادی بود که از دل مردم برخواسته و روحیه مبارزه طلبی بالایی داشت . به امام بسیار علاقمند بود و تمام آرزویش این بود تا امام به ایران برگردد و ازنزدیک او راملاقات کند. انسان خیری بود و همیشه به افراد بی بضاعت کمک می کرد.

خاطره ای  از پدر در خاطرتان دارید؟ 
آن روزها آنقدر کوچک و کودک بودم که خاطرات کمی در ذهنم به جا مانده است اما همیشه قرمان بزرگ زندگی کوچک من پدرم بود.به نماز اول وقت خیلی اهمیت می داد؛ مادر می گوید هر وقت از سر کار به خانه بر می گشت به محض ورود به حیاط پای حوض قدیمی وسط حیاط رفته و وضو می گرفت و بعد از خواندن نماز با تو و خواهرت بازی می کرد.

از اتفاقات شب شهادت شهید شفیع زاده برایمان بگویید؟
شب هشتم محرم سال  سال 57بود. آن شب حکومت نظامی اعلام شده بود. پدر وقتی از سر کار به خانه بازگشت به مادر گفت که زودتر شام بخوریم و من شما را به منزل خواهرت ببرم . از منزل خارج شدیم من آن زمان سه و نیم ساله و خواهرم یک ساله بود.   نزدیک خانه خاله ام که شدیم، پدر سر کوچه ایستاد تا ما به داخل خانه برویم .کوچه های قدیمی به سمت وسط شیب داشت و جوی آبی از میانش می گذشت من یک طرف جوی و مادر در طرفی دیگر بود .یک لحظه مادر برگشت و به پدر نگاه کرد و من به تکرار کار مادر به سمت پدر نگاه کردم پدر دستی تکان داد و این شد آخرین وداع ما با پدر. پدرم بعد رساندن ما، به مسجد محل رفت تا برای دسته روی به دوستان دیگرش بپیوندد. 

از لحظه شهادت تعریف کنید؟ 
برایمان تعریف کرده اند که وقتی دسته های عزاداری به سمت خیابان ها حرکت کردند ماموران به حالت آماده باش قرارگرفتند. هر چه مردم به ماموران نزدیک تر می شدند حلقه فشار و تیراندازی آن‌ها بیشتر می‌شد.ابتدا از شلیک‌های هوایی شروع شد و کم کم جمعیت متفرق می شد اما پدر از جمله معدود افرادی بود که به راه خود ادامه داد و با نزدیک تر شدن به ماموران، شلیک های پی در پی باعث زخمی شدن پدر و چند نفر دیگر شد. پدر را به منزل دایی ام که در آن نزدیکی بود بردند و در اولین فرصت ممکن ماشینی تهیه و به بیمارستان امیر کلا انتقال دادند و اما به دلیل شدت جراحات  پدر در همان لحظه به درجه رفیع شهادت نائل شد. 

سال های بعد از شهادت شهید شفیع زاده برشما چگونه گذشت؟ 
اوایل شهادت پدر  با وجود سن کم، درک درستی از نبودن پدر در من وجود نداشت . هر چه بزرگ ترمی شدم  جای خالی او برایم پررنگ تر جلوه می کرد.زمانی که  ازدواج کردم و خود صاحب فرزند شدم این خلاء بیشتر در من حس می شد.. پسرم نام پدر را دارد؛ و وقتی می بینم او با نام پدر می بالد و رشد می کند؛ بیشتر دلم هوای پدر را می کند. بعد شهادت پدر از لحاظ معیشتی مادرم سختی های بسیاری کشید تا زمانی که به فرمان امام نهاد بنیاد شهید برای حمایت از خانواده های شهدا تشکیل شد و فرزندان شهید را زیر پوشش خود قرار داد. مادرم در زمان شهادت پدر 24 ساله بود و با داشتن دو فرزند 3.5ساله و 1.5 ساله زندگی برایش بسیار سخت می گدشت. کنجکاوی های کودکانه ام باعث می شد تا مدام سراغ پدر را از مادرم بگیرم و یاد پدر را برای او زنده کنم. 

به نظر شما آیا امروز آرمان های شهیدانی مانند پدر شما به ثمر نشسته است؟ 
خلاء های زیادی در بین عملکرد ها حس می شود وگاهی کم کاری مسئولان نارضایتی مردمی که در پای این انقلاب و نطام خون ها داده اند را به همراه دارد. وقتی مقام معظم رهبری سکان دار این انقلاب است همه مسئلان باید گوش به فرمان امر رهبری باشند و خودسری نکنند.  متاسفانه مسئولان امروز به مردم توجه نمی کنند و یادشان رفته این همان مردمی هستند که همواره پای نطام ایستانده اند و بقا نظام در انسجام و رضایت آن ها خلاصه می شود.مردم نیازمند حمایت هایمسئولان هستند . کشور امروز به رجایی ها نیاز دارد و مسئولان باید خالصانه در خدمت مردم باشند. 

 حرف آخر 
زنده بودن پدر را در تمام وجودم حس می کنم . در بدترین شرایط زندگی و مشکلات بر سر مزارش رفته و با او دردل می کنم با اینکه سال ها از شهادت پدر می گذرد اما حتی لحظه ای فکر نکردم پدر زنده نیست پدر همیشه گره از مشکلاتم باز کرده و حامی من در تمام عرصه های زندگی است و امیدوارم مسئولان قدر خون شهدا را بدانند.