افسانه نامکرر عشق/ دریغا دریغ بر مجاز مسلمانی ما

به گزارش ایکنا؛ امروز از یک افسانه شروع شده است. افسانه‌ای که سه داستان در خصوص آن وجود دارد ولی حتی خود مسیحیان هم نمی‌دانند کدام داستانش حقیقت و کدام مجاز است. اما همین حقیقت یا مجازی که ریشه‌اش به روم باستان و مسیحیت باز‌می‌گردد اکنون به حدی جهانی شده که می‌توان گفت در کمتر کشوری ولنتاین مطرح نیست.

شاید اینکه روز ولنتاین روزی جهانی شده طبیعی باشد چرا که به قول حافظ «یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب /  کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است». و به نظر می‌رسد جوانان ایرانی هم دارند تلاش می‌کنند زبان تازه‌ای برای بیان عشق پیدا کنند. زبانی آمیخته با شکلات و خرس عروسکی! خرسی که هر قدر بزرگ‌تر باشد و دوستتان بتواند بیشتر پُزش را بدهد، انگار عشقی حقیقی‌تر را به رخ کشیده و صاحب بوده است.

یاد مولانا، شمس، حافظ، سعدی، شهریار، نیما و تمام شاعران ایرانی که در خصوص عشق شعر سروده‌اند به نیکی. نمی‌دانم اگر عشق‌های امروزی را می‌دیدند، علاقه‌هایی که اندازه‌اش را بزرگی خرس صورتی تعیین می‌کند و به قول یکی از شعرای انگلیسی زبان عشق‌های کارت اعتباری هستند، آیا می‌توانستند باز هم کلامی از عشق این ودیعه الهی به زبان بیاورند یا خیر اما داستان عشق باز هم زیباست به هر حال به قول عراقی «به گیتی هرکجا درد دلی بود / بهم کردند و عشقش نام کردند».

جالب اینکه کادوی ولنتاین بیش از دلیل برگزاری جشن ولنتاین مورد توجه قرار گرفته و به حدی مهم شده که بسیاری از به قول معروف «شاخ‌های اینستا» در مدح و ثنای نحوه پیچاندن کادوی این روز قلم‌فرسایی و کلیپ‌فرسایی کرده‌اند.

اما هر آنچه در بالا گفته شد، مجاز بود؛ واقعیت این است که حرف جدیدی از عشق برای گفتن داریم. حرفی که بسیار گفته شده اما فضای مجازی جهان، حقیقت این عشق را مهجور کرده است. عشقی که سخن نگفتن از آن ظلم است.

از محبتی سخن می‌گویم که روز، ماه، سال، مناسبت و دلیل نمی‌خواهد. هر روزش پر از هدیه است. واقعیت این است که در هر نفس معشوق دو هدیه از عاشق نهفته است البته اگر بدانیم. و کتابی که اول و وسط و آخر آن و کلام به کلام آن از محبت سخن گفته حتی وقتی معشوق را دعوا می‌کند که چرا چنین و چنان کردی، باز هم از روی محبت است.

کافی است کتابش را باز کنیم آنقدر از «ان الله یحب» سخن گفته و تکرار کرده که دوست نداشتن چنین عاشقی عجیب و عجیب‌تر است. روز عشق اصلاً چیز بدی نیست به هر حال خداوند هم خیلی روزها را بهانه کرده تا بندگانش را ببخشد و بیشتر دوست داشته باشد. نگاه کنید به شب‌های قدرش و روزهای رمضانش و نفس به نفس روزه‌دارانش. می‌توان هر روز را و هر چیزی را بهانه کرد برای بیان عشق. عشقی که خداوند، پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) بارها و بارها تأکید کرده‌اند که آن را بیان کنیم.

اما مراقب باشیم؛ حضرت علی(ع) از عشقی کور کننده هم سخن گفته است: عشقی که حضرت آن را کور کننده چشم عقل و کر کننده گوش عقل و دل دانسته است و می‌فرماید: «هر کس به چیزی عشق ناروا ورزد نابینایش می‌کند و  قلبش را بیمار کرده با چشمی بیمار می‌نگرد و با گوشی بیمار می‌شنود. خواهش‌های نفس پرده عقلش را دریده، دوستی دنیا دلش را میرانده است، شیفته بی اختیار دنیا و برده آن است و برده کسانی است که چیزی از دنیا در دست دارند. دنیا به هر طرف برگردد او نیز بر می‌گردد، و هر چه هشدارش دهند از خدا نمی‌ترسد.» (نهج البلاغه ، خطبه 109).

در عهدنامه امام علی (علیه السلام) با مالک اشتر هم از عشق سخن گفته شده است جایی که حضرت به مالک می‌فرماید: تو باید نسبت به همه مهربانی بکنی چون «إمّا اخ لک فی الدین و إمّا نظیر لک فی الخلق» یا آدم‌ها هم دین و هم کیش ما هستند که باید حتما بدانها مهربانی کنیم و یا اگر هم دین ما نیستد اما در خلقت انسانی با ما یکی هستند».

روز عشق مبارک. برای ما مسلمان‌ها هر روز، روز عشق است چرا که هر روز پنج بار عشقمان را با خدایمان در میان می‌گذاریم، بندگانش را دوست داریم و می‌دانیم که باید همیشه و همیشه این عشق را بیان کنیم ما هیچ لحظه‌ای از زیر سایه محبت معشوقمان به دور و جدا نیستیم، معشوقی که نه نگران خیانتش هستیم، نه نگران بی‌وفایی و فراموشیش و نه اینکه مبادا خرس ما از خرس دوستمان کوچک‌تر از آب دربیاید؛ و دریغا دریغ که از این عشق چه قدر کم سخن می‌گوییم.

یک کلام هم با مسئولان، مخصوصاً مسئولان فرهنگی، به جای اینکه خرید و فروش کالاهای مربوط به روز ولنتاین را ممنوع یا محدود کنید و باعث شوید مثل افسانه‌ها عشاق با دلاوری کادو تهیه کنند و به دست معشوقشان برسانند، به جوانان کشور نگاه کنید آنها محتاج عشق و بیان عشق هستند. به جوانان عشق بورزید و به آنها کمک کنید به وسعت قرن‌ها ادبیات پر از عشق ایران اسلامی، تا عشق را بشناسند./ انتهای پیام.

به قلم زهرا ایرجی