به گزارش خبرنگار ایکنا؛ غلامرضا نورمحمدی، کارشناس طب اسلامی و معاون پژوهشي مركز تحقيقات طب اسلامي امام صادق(ع) حوزه علميه قم بیان کرد: مسئولیت فقه پزشکی بر دوش حوزه علمیه است اما با این حل وضع ما فشل است؛ موضوعی مطرح میشود و حقوقدانان و دیگران آن را بیان میکنند و حوزه آن را رفو میکند.
وی افزود: حقوق پزشکی، تاریخ پزشکی، فلسفه پزشکی و فقه پزشکی برای حوزه است ولی متاسفانه چقدر به آن ورود شده است؟ لذا باید شبکه قوی با حضور افراد ایجاد شود.
مسئول گروه مطالعاتي طب اسلامي پژوهشکده طب و دين افزود: کسی در بحث طب اسلامی تردید ندارد ولی نظام و چارچوب سازماندهی شده برای آن باید ایجاد و در قالب یک مکتب ارائه شود.
وی بیان کرد: اساسنامه فعالیت انجمن تدوین شده است و نشستهای مداومی نیز برای پیگیری مباحث در دستور کار قرار خواهد گرفت.
مديرگروه قرآن و طب بنياد پژوهشهاي قرآني حوزه و دانشگاه. اظهار کرد: فعالیت ما هنوز در مرحله گفتمانسازی است و متاسفانه گفتمان غالب نظام اسلامی در موضوعات مختلف مثل نظام بانکی و پزشکی و ... مشخص نیست و باید ابتدا این گفتمان را تعیین کنیم.
مدير گروه فقه پزشكي و طب اسلامي مركز تاريخ طب، طب اسلامي و مكمل دانشگاه علوم پزشکي ايران عنوان کرد: نگاه ما به دین نگاه مکمل بوده یعنی به علم نگاه اصلی را داشتهایم و به دین نگاه حاشیه ای؛ بنابراین باید ببینیم که رویکرد ما باید منبعی بماند و یا باید به صورت مبنایی تغییر کند.
نورمحمدی تاکید کرد: اگر مهندسی هوشمندانه انجام ندهیم حوزه ضربه ای خواهد خورد که نخواهد توانست آن را جبران کند.
انسجام فعالیتهای میان رشتهای طب و دین
فخاری از اعضا و مدیران این مجمع در سخنانی در مورد ضرورت انسجام گروههایی که در این عرصه کار میکنند گفت: واضح و مبین است که احوال بدن انسان دائر میان صحت و مرض است و صحت را بر مرض شرافت است زیرا عامل کسب کمالات دنیا و آخرت است و صحت با علم و عمل به دست میآید که متکفل آن علم طب است.
وی افزود: در اسلام روایات زیادی در مورد طب از جمله امراض و صحت و ... وجود دارد؛ برخی قائلاند ما طب اسلامی نداریم بلکه روایاتی است که اخبار واحد و ضد و نقیض است و امکان تاسیس طب اسلامی نیست؛ اما برخی قائلند که طب اسلامی داریم ولی مدلی از مدعای خود نیاوردهاند؛ برخی نیز میگویند ما مکتب جامعی نداریم ولی اخبار رسیده قابلیت ایجاد و پایهریزی طب اسلامی را دارد که به نظر می رسد این قول از همه صحیحتر است.
فخاری تصریح کرد: یکی از ابوابی که اهمیت زیادی در منطق و اصول فقه دارد مطالب باب الفاظ است که قبل از صدور حکم، فتوادهنده باید لفظ را بشناسد و بررسی کند؛ در رساله ذهبیه روایات از امام صادر شده است که باید پرسید آیا این دستور در همه احوال انسان جاری است یا مرتبط به احوال خاصی است.
وی افزود: در چنین روایاتی که الفاظ برد و حرارت که مرتبط با فصول است وجود دارد باید دید مراد از بارد که سرد است سرد بالفعل است یا بالقوه و مراد از سیف و شتاء همان فصول منجمین است یا فصول مورد نظر پزشکان.
فخاری بیان کرد: حکم واحد برای اخبار آحاد نمیتوان داد و باید نظر به حال و وضع شخص و بلد و سرزمین کرد و بدون بررسی شرایط در نزد معصوم، نمیتوانیم حکم کنیم مثلا عسل شفا بودنش مورد تردید نیست ولی باید در سرزمین و فصول مختلف مورد بررسی قرار گیرد؛ ضمن اینکه مانند همه نسخهها ممکن است موارد استثنایی نیز وجود داشته باشد.
وی تاکید کرد: باید اهل علم دور هم جمع شوند و به احیای این میراث گرانبهای دینی در زمینه طب بپردازند تا مکتب عالی طب اسلامی شکل گیرد تا بشریت از آن نفع ببرد.
این فعال دینی و عرصه طب تصریح کرد: متاسفانه طب اسلامی ما شیرازه و چارچوب لازم را ندارد که باید توسط متخصصان میانرشته ای تدوین شود.
همچنین حجتالاسلام والمسلمین محمدعلی رضایی اصفهانی نیز به بیان توضیحاتی در مورد نوع فعالیتهای این مجمع پرداخت و حجت الاسلام والمسلمین هاجری، دبیر دانش آموختگان حوزه و دانشگاه نیز بر ضرورت فعالیت این مجمع به صورت جهادی و انقلابی تاکید کرد.
رضایی اصفهانی گفت: فعالیت انجمنهای میانرشتهای ۴۰ سال دیر شروع شده است اگرچه هم اکنون هم باید قدر آن را بدانیم.
وی افزود: تفسیر آیات طبی قرآن از دیگر مقولاتی است که با توجه به وجود 150 آیه صریح و صدها آیه غیرمستقیم در این باره با رویکرد تخصصی باید توسط این مجمع انجام شود.
در پایان این جلسه، تعدادی از حاضران نیز به بیان دیدگاههای خود و یا نقد به مطالب ارائهدهندگان پرداختند؛ از جمله مطالب ارائه شده این بود که باید این مجمع، با توجه به وجود دیدگاههای افراطی و تفریطی در مورد بهره از منابع دینی در طب، موضع شفاف و روشن خود را ارائه کند.
انتهای پیام/