تفکر قرآنی، بن‌مایه شعر و اندیشه مولاناست

علی‌اصغر باباصفری، استاد سابق ادبیات دانشگاه اصفهان در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان در خصوص شعر و اندیشه مولانا، اظهار کرد: اندیشه و تفکر مولانا انسانی است و در ادبیات جهان هیچ شاعری به اندیشه‌ورزی مولانا وجود ندارد و حقیقتا می‌توان گفت که مولانا اندیشه‌ورزترین شاعر جهان بود.
وی با بیان اینکه قرآن خمیر مایه شعر و اندیشه مولانا را تشکیل می‌دهد، افزود: اگر قرآن را از شعر و اندیشه او بگیریم، چیزی از آن باقی نمی‌ماند و در واقع، اساس تفکر مولانا، قرآنی و برگرفته از قرآن است. وی در مورد بسیاری از آیات سخن گفته و مضمون بسیاری از ابیاتش، آیات قرآن و تعبیر عرفانی آنهاست.
باباصفری بیان کرد: نکته حائز اهمیت در رابطه با مولانا این است که وی نگرش عرفانی نسبت به قرآن داشته و مطابق با ذوق و مشرب عرفانی خود، تعبیرات عرفانی از آیات قرآن به عمل آورده و در واقع، قرآن را وسیله‌ای در خدمت ترویج اندیشه عرفانی خود قرار می‌دهد، از این رو برای به کار بردن آیات قرآنی در شعر، مقید به ظاهر آیات نیست.
وی خاطر نشان کرد: برخی این ایراد را به اشعار مولانا وارد کرده‌اند که چرا ظاهر آیات قرآن را بر اساس قواعد شعری نظیر ردیف، قافیه و وزن تغییر داده  و یا قسمتی از آیه را استفاده کرده است، اما به عقیده من آنچه حائز اهمیت به شمار می‌رود، اندیشه و تفکری می‌باشد که مولانا به دنبال طرح آن بوده که منظور، همان تفکر انسانیِ برگرفته از اندیشه دینی است و در این میان، قرآن نقش بسیار اساسی و محوری در کلام مولانا دارد.
این استاد دانشگاه با اشاره به تأثیر شگرف و گسترده مولانا بر اندیشه اسلامی شاعران بعد از خود گفت: اشعار فردسی، سعدی، حافظ، نظامی و مولانا در عرصه بین‌المللی بسیار حائز اهمیت است. شعر مولانا در حقیقت برآمده و عصاره تفکر و عرفان اسلامی محسوب شده و به خصوص شاخه خراسانی عرفان اسلامی در شعر و اندیشه مولانا مشاهده می‌شود. مولوی بر شعرای بعد از خود نیز بسیار تأثیرگذار بوده و بسیاری از مضامینی که در اشعار وی آمده، در اشعار دوره‌های بعد از جمله مثنوی‌ها نیز آمده است.
وی با بیان اینکه مولانا شاعر تراز اول ایران و جهان و اشعار او اشعار بین‌المللی است، تصریح کرد: توصیه من به جامعه و نسل جوان این است که با اندیشه عرفانی و انسانی مولانا انس بگیرند.

انتهای پیام