فاطمه حسینی فر، یک کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی در خراسانجنوبی در گفتوگو با ایکنا از خراسان جنوبی اظهار کرد: چه بسیار اوقاتی که در شرایط مشابه دو نفر رفتارهای کاملا متضاد با یکدیگر نشان میدهند و این نشان دهنده میزان انعطاف پذیری افراد یا همان تاب آوری است.
وی افزود: تاب آوری یعنی میزان توانایی که افراد برای گذر از رویدادهای ناگوار دارند که این میزان از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
این کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی بیان کرد: انسانهای تاب آوری سختیهای زندگی را بهتر تحمل میکنند و در برابر مشکلات خود را نمیبازند.
حسینی فر ادامه داد: به نظر میرسد با این که میزان تاب آوری افراد تا حدی ارثی نیز است اما باز هم میتوان این هنر را تا حد زیادی آموخت یا تقویت کرد.
وی با بیان اینکه برای تقویت میزان تاب آوری نکات زیادی را میتوان در نظر گرفت، تصریح کرد: داشتن رابطههای اجتماعی قوی و به خصوص شوخ طبعی میتواند نقش زیادی در بالا بردن قدرت انعطاف افراد بازی کند به طوری که افرادی که با دیگران تعامل مطلوبی دارند، آمادگی بیشتری برای انعطاف پذیری در خود ایجاد میکنند.
این کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی ادامه داد: برعکس افرادی که در روابط خود سخت گیر و بهانه جو هستند کمتر با مشکلات کنار میآیند.
حسینی فر بیان کرد: ثابت شده است که تغذیه نیز میتواند نقش مهمی در انعطاف پذیری و تابآوری افراد داشته باشد، به طوری که کمبود املاح معدنی به خصوص آهن تا حد زیادی از قدرت تحمل افراد میکاهد و آنها را اسیب پذیر تر میکند.
وی افزود: گاهی کمک گرفتن از افراد میتواند نقش بسیار مهمی در بالا بردن انعطاف پذیری افراد داشته باشد.
این کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی اظهار کرد: ایده آل گرا نبودن و انتظار بیش از حد از خود نداشتن و شناخت نقاط ضعف و قدرت خود میتواند نقش مهمی در تقویت انعطاف پذیری و تاب آوری داشته باشد.
حسینی فر ادامه داد: افرادی که آرمانهای کلان در سر میپروند و انتظارهای بیش از حد از خود دارند در صورت نرسیدن به آرمان و انتظارها، گاهی خود را باخته و احساس شکست میکنند که برای پیشگیری از این اتفاق لازم است تواناییها و ضعفهای خود را آنگونه که وجود دارد، بپذیریم و آرمانها و آرزوهای خود را بر اساس توانمندیهای خود رقم بزنیم.
وی یادآور شد: خوش بینی، دلبستگیهای مثبت و تقویت معنویت سه فاکتور مهم دیگری هستند که میتوانند تا حدی تاب آوری را در افراد تضمین کنند.
انتهای پیام