نیاز به تحول جامعه در آموزش و الگوسازی قرآنی/ نگاه به جامعه قرآنی را تصحیح کنید
گروه فعالیت‌های قرآنی ـ یک پیشکسوت قرآنی با تأکید بر تحول جامعه در زمینه آموزش و الگوسازی قرآنی عنوان کرد: امر آموزش قرآن در تمام سطوح قرآنی کشور دارای نقصان است، آن‌هایی که بر مسئولیت آموزش قرآن گمارده شده‌اند یا به مباحث آموزشی آشنا نیستند و یا فقط به تکرار آموخته‌های خود مشغول هستند.
سیدحسین سیدی، پیشکسوت قرآنی و مسئول انجمن قرآنی باقرالعلوم(ع) کاشمر در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی بیان کرد: امر آموزش قرآن در تمام سطوح قرآنی کشور دارای نقصان است، آن‌هایی که بر مسئولیت آموزش قرآن گمارده شده‌اند یا به مباحث آموزشی آشنا نیستند و یا فقط به تکرار آموخته‌های خود مشغول هستند؛ دست‌اندرکاران قرآنی باید به بحث آموزش قرآن بها بدهند، تا آموزش قرآن به درستی صورت نپذیرد نمی‌توان در سطح جامعه انتظار عمل به قرآن را داشت.
بی‌توجهی نظام آموزشی کشور به مباحث قرآنی
وی فعالیت ساختارهای آموزشی برای فرهنگ‌سازی قرآنی را مهم ارزیابی کرد و افزود: متأسفانه در نظام آموزشی کشور نیز ارزش‌گذاری درستی برای فعالیت‌های قرآنی وجود ندارد و برای مثال کسی برای ارزشیابی محصلان و یا ارائه نمره حقیقی آموزش قرآن در مدارس، حوزه‌های علمیه و سایر مراکز علمی دغدغه‌ای نداشته است.
سیدی با بیان اینکه علاوه مسئله عدم آشنایی مسئولان با فضای قرآنی کشور مشکل دیگری نیز وجود دارد، عنوان کرد: مسئله دیگر بحث ارتباط گیری مسئولان مربوط به امور قرآنی با فعالان و جامعه قرآنی است، برای مثال در برخی موارد حتی مسئولان در محافل قرآنی که با همکاری سازمان خودشان هم برگزار می‌شود شرکت نمی‌کنند.
وی در پاسخ به انتقادی در رابطه عدم ارائه صحیح فعالیت‌های و کالاهای قرآنی از سوی فعالان قرآنی ابراز کرد: به طور طبیعی وقتی ساختار قرآنی کشور در سطوح بالا مشکل داشته باشد، نمی‌توان انتظار رفتار و عمل درست از سوی فعالان قرآنی داشت.
بدون یک برنامه منسجم باید منتظر موارد آسیب‌زا در جامعه قرآنی بود
این مدرس قرآن گفت: وقتی در جامعه ما یک برنامه درست و منسجمی برای پیگیری، جهت‌دهی و نظارت بر فعالیت‌های قرآنی وجود ندارد و هرکس به هر طریقی که صلاح می‌داند عمل می‌کند، طبیعی است که در این بین شاهد موارد آسیب‌زا نیز باشیم چنان که ایرادهای فراوانی در زمینه محصولات و کتب تولید شده در زمینه قرائت قرآن هستیم.
وی با تأکید بر تغییر در رفتار مسئولان قرآنی برای اثرگذاری بر فعالیت مناسب جامعه قرآنی اضافه کرد: این تغییر رفتار در مسئولان و ارائه برنامه به سطوح پایین فعالان قرآنی به معنای دیکته کردن کار نیست بلکه باید با یک شروع درست، مسئولان به سمت فعالان و اساتید قرآنی بیایند و نظرات را بشنوند و با این وفاق مسئولان و توده‌های قرآنی جهت‌دهی و الگوپذیری از پایین به بالا در جامعه قرآنی حاصل شود.
سیدی ادامه داد: البته صحبت‌های ما به عنوان مربی قرآن در وضعیت جامعه قرآنی تأثیری نخواهد داشت چون که مسئولان از یک موضع برتر و با نگاه بالا به پایین دست فعالان قرآنی را نگاه می‌کنند و گوش شنوایی برای چنین سنخانی وجود ندارد.
ارتباط مسئولان و اساتید قرآنی نیازمند تصحیح و تحول است
وی افزود: از کسانی که برای فعالیت‌های قرآنی در جامعه بخشنامه صادر می‌کنند و تصمیم خود را ترتیب‌اثر می‌دهند باید پرسید که چه‌قدر در عرصه‌های مختلف قرآنی این کشور فعالیت داشته‌اید و به عنوان مثال چه مقدار با جلسات قرآن در ارتباط هستید؟ البته برخی اساتید در این میان نظرات خود را جهت اجرا به مسئولان می‌رسانند.
سیدی اظهار کرد: به قول مرحوم استاد محمدعلی اوحدی در کشور ما آهن را به نانوا می‌دهند و آرد را به آهنگر؛ این مثل وضعیت فعلی جامعه قرآنی ماست که افرادی با استعداد، تجربه و فکر قرآنی به اشتغال‌های نامربوط با مباحث قرآنی مشغول هستند و در اوقات فراغت از کار شخصی به فعالیت قرآنی می‌پردازند.
وی بیان کرد: اگر در کشور ما نیز مثل کشور مصر اساتید قرآن به فعالیت حرفه‌ای و تخصصی خود مشغول باشند قعطاً وضعیت بهتری در ساماندهی فعالیت‌های قرآنی شاهد باشیم ولی متأسفانه در ساختار قرآنی کشور ما از بالا تا پایین هیچ‌چیز سر جای خود نیست.
سیدی با اشاره به نقش کمرنگ فعالان قرآنی در بین سایر فعالان فرهنگی جامعه گفت: بها دادن و حرکت به سمت برخی فعالیت‌های فرهنگی، مذهبی از جمله کار در حوزه عترت و اهل‌بیت(ع) ذهنیت جامعه را جذب خود کرده و سبب کم‌کاری در حوزه قرآن شده است.
تحول رفتار در تعیین مسیر بودجه‌های قرآنی
این مدرس قرآنی با اشاره به اشتباهات در تخصیص و مصرف بودجه‌های قرآنی اضافه کرد: باید از مسئولان پرسید آیا مسیری که برای ارائه اعتبرات قرآنی در نظر گرفتهاند به بهبود شرایط و فرهنگ‌سازی قرآنی کمکی کرده است؟ بودجه‌ها به جای رسیدن به فعالان قرآنی و صرف شدن در مسیر آموزش قرآن صرف کارهای تشریفاتی در ادارات و هزینه‌های حاشیه‌ای مربوطه می‌شود.
سیدی افزود: البته یک نوع نگاه طلبکارانه از جامعه قرآنی همیشه وجود داشته و همین نوع نگرش سبب عدم تخصیص مناسب بودجه‌های قرآنی می‌شود برای مثال همیشه بودجه و مبلغی برای فعالان فرهنگی در حوزه‌های غیرقرآنی در نظر گرفته می‌شود اما یک قاری قرآن چنان که وظیفه قرآن خواندن دارد باید به قرائت بپردازد و بعد هم جمع را ترک کند.
انتهای پیام
