جز خدای رحمان کسی آنها را نگاه نمی‌دارد

یکی از زیبایی‌های ساحل رودخانه کارون حضور زیاد پرندگان حواصیل است که مردم با مهربانی به آنها غذا می‌دهند و از وجودشان لذت می‌برند. با دیدن این پرندگان علاوه بر آنکه روحیه گرفتن از زیبایی‌های طبیعت، آیه شریفه 19 سوره مبارکه ملک به ذهن متبادر می‌شود؛ «أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ؛ آیا پرندگانی را که بال گشوده یا بال فراهم کشیده بر فراز سرشان در پروازند، ندیده‌اند؟ آن‌ها را جز خدای رحمان کسی در هوا نگاه نتواند داشت اوست که به همه چیز بیناست.»