تلاقی و تناسب آموزه‌های دینی و سنت باستانی نوروز

به گزارش ایکنا از اصفهان، در یادداشتی که حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی ایازی، محقق و پژوهشگر قرآن در اختیار ایکنا اصفهان قرار داده، آمده است: نوروز به‌عنوان یکی از آئین‌های سنتی ملی مردم ایران و کشورهای بزرگ فارسی‌زبان مثل تاجیکستان و افغانستان و برخی دیگر از کشوهای منطقه مطرح است که در آن نکات بسیار آموزنده وجود دارد و با تعالیم  دینی تلفیق‌شده است. در فرهنگ ملی عید نوروز، نظافت و آرایش خانه و تغییر لباس در آستانه تحول سال پیش بینی شده که کار بسیار خوبی است. از طرف دیگر یکی از سنت‌های این عید باستانی دید و بازید و گذشت از دیگران است که با آموزه صله‌رحم موافقت دارد و از سنت‌های حسنه‌ای است که در قرآن و روایات نیز برآن تأکید شده و در اخلاق و تعامل زندگی تأثیرگذار و باعث از بین رفتن کدورت‌ها می‌شود.

سنت‌های ما دو بخش دارد: یک بخش سنت‌های دینی و بخش دیگر سنت‌های ملی است که عید نوروز جزء آیین‌های ملی ما به‌شمار می‌رود.

بنابراین، عید نوروز به‌عنوان سنتی ملی با آموزه‌های دینی تلفیق‌شده است و باید از این آئین استقبال کرد. آغاز سال نو و فصل شکفتن گل‌ها و طبیعت را جشن می‌گیریم، زیرا در فرهنگ ملی ما دید و بازدید و صله‌رحم که از سنت‌های حسنه است و با آموزه‌های دینی ما ارتباطی عمیق دارد و تأثیر فراوانی بر ما می‌گذارد.

صله‌رحم در شکل منطقی خود در اخلاق و تعامل زندگی ما تأثیرگذار است، صله‌رحم باعث کاهش و حتی از بین رفتن کدورت‌ها می‌شود. از سوی دیگر یک‌سری آموزه دینی داریم که در تحویل سال نو از آن‌ها بهره می‌بریم، مانند دعاها و ادعیه‌های که همزمان با آغاز سال نو زمزمه می‌کنیم. 

با دعای «حول حالنا الی احسن الحال» از خدا می‌خواهیم که با شروع سال جدید، دگرگونی در زندگی ما ایجاد شود و ما با سال گذشته متفاوت باشیم؛ یعنی با شروع سال جدید تغییری در رفتار و تعامل ما با دیگران به وجود آید. 

در این دعا نه‌تنها می‌خواهیم این تغییر فردی باشد، بلکه می‌خواهیم که تغییر در جامعه نیز ایجاد شود. یعنی زمانی که می‌گوییم حال ما، در واقع می‌گوییم حال جامعه ما به‌صورت جمعی به بهترین حال تبدیل شود، نه حال فردی؛ زیرا تغییر زمانی مفید و سازنده است که جمعی باشد، نه فردی.

امسال که مردم ما با مشکلات فراوان از آن جمله رکود اقتصادی، کمبود آب و فشار به طبقات محروم مواجه است، باید بکوشند به فکر مستمندان باشند و از اسراف و تبذیر بپرهیزند و طبیعت را خراب نکنند و محیط‌هایی  را که در آن اطراق می‌کنند، آلوده نسازند. 

باید دعای تحویل سال نو و فرهنگ این دعا را ترویج کنیم و تنها به ادای کلمات اکتفا نکنیم؛ بلکه از خدا بخواهیم که تغییری درونی در ما ایجاد شود که با تغییر کلمات در ذهن و قلب ما این دگرگونی به دست می‌آید.

یادداشت از حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی ایازی

انتهای پیام