مسابقات قرآن با وجود نقدها مسیری برای یافتن استعداد هنر تلاوت قرآن است
گروه فعالیت‌های قرآنی ــ مدرس و حافظ قرآن اظهار کرد: مسابقات قرآن یکی از مسیرها برای یافتن استعداد هنر تلاوت قرآن است؛ هرچند به نوع برگزاری مسابقات انتقادهایی وارد است اما معتقدم درصورتی که هم‌فکری خوبی میان ارگان‌ها و سازمان‌ها باشد می‌تواند خیلی چاره‌‌ساز باشد و قطعا نباید در این میان به نقش جلسات قرآن بی‌توجه ماند.
به گزارش ایکنا؛ تمامی انسان‌ها دارای استعدادهای بالقوه در زمینه‌های متفاوت هستند که در گام نخست نیازمند اهتمام و توجه به آن استعداد است، گام بعدی پرورش آن با قرارگیری در مسیر درست و بهره‌گیری از اساتید مجرب و همچنین حرکت مستمر برای رسیدن به قله و به فعلیت درآوردن آن استعداد است.
لذا در این میان توجه به رشد استعدادها در زمینه‌های قرآنی دو چندان است و نقش نهادهای قرآنی و اساتید برجسته تلاوت قرآن در این مهم می‌تواند نقش محوری داشته باشد که اگر غفلت کنند یقینا موجب هدر رفتن استعدادهای ناب خواهد شد، لذا به منظور واکاوی استعدادیابی هنر تلاوت قران با حسین طرقی، حافظ و مدرس قرآن کشور به گفت‌وگو نشستیم.
ایکنا: ضرورت استعدادیابی در امر تلاوت قرآن چیست؟
مسلم هست که در هر زمینه‌ای اگر بخواهیم مسیر منطقه‌ای پیشرفت را داشته باشیم، استعدادیابی امری عقلانی و لازم است و فکر نمی‌کنم که فردی معتقد باشد که استعدادیابی کاری عبث است. البته این موضوع باید به‌خوبی تدوین واجرا شود و به بی‌راهه نرود؛ لذا امر استعدادیابی کاری عقلانی است تا در مسیر پیشرفت هر موضوع و علی‌الخصوص تلاوت قرآن در جامعه قرار گیریم، لذا امر استعدادیابی در زمینه ارائه زیبای قرآن و تلاوت‌های فنی و استادانه از قرآن مهم و حیاتی است، مسلما افراد جامعه در یک سطح از استعداد نیستند البته این امری همگانی است و باید به گونه‌ای پیش رویم تا تمام جامعه با قرآن مأنوس باشند، البته اگر بخواهیم این گونه پیش رویم باید در جامعه حتما قله‌هایی را به عنوان نمونه والگو داشته باشیم، همان‌طور که رهبر فرزانه انقلاب بیان کردند «باید قهرمانان قرآنی داشته باشیم». هنگامی که این امر محقق شود می‌توان انتظار این را داشت که آحاد جامعه در ساعتی از روز زمانی را برای مؤانست با قرآن اختصاص دهند.
لذا لازمه قهرمانان قرآنی، استعدادیابی در امر تلاوت قرآن است تا بتوانیم استعدادهای درخشان را پیدا و بر آنها کار کنیم و آنها را به درجه‌ای از استادی برسانیم که بر قله و فراز این هنر معنوی و زیبا قرار گیرند؛ مثل اساتید مصری چون مصطفی اسماعیل، عبدالباسط، منشاوی و ... یعنی به همچنین سطحی از استادی برسند تا در نهایت ظرافت و استادی بتوانند قرآن را با تلاوت‌هایشان به جامعه ارائه دهند و جامعه به واسطه این توان بالا بتواند به قران توجه پیدا کند و دلش نرم شود.
ایکنا: استعدادیابی در جهت پرورش یک قاری برجسته باید از کجا و از چه سنی آغاز شود؟
مسلم است که استعدادیابی باید از سنین کودکی باشد و این امر نه‌تنها در زمینه فن تلاوت مد نظر است؛ به عنوان مثال در زمینه حفظ قرآن نیز باید از همان سنین پنج و یا شش سالگی و پس از مشورت با اساتید این عرصه و نحوه انجام آن، انجام گیرد و مسلما سنینی که برای تلاوت قرآن مد نظر است بالای 12 سال است و حتی برخی معتقدند این امر باید از سنین بلوغ رد شود تا از این التهابات حنجره رد شوند و مسلما در سنین بالای 16 سالگی فرد به درجاتی از پختگی و جاافتادگی می‌رسد که صدا توانمندی خاص خود را پیدا می‌کند اما شروع آن باید از سنین پنج و یا شش سالگی با توجه به دیدگاه‌های اساتید روانشناسی نه خودسرانه و با حرکات اجباری و خشن برای شدن فرزندان به حافظ و قاری قرآن.
ایکنا: معتقدید استعدادیابی در زمینه قرآن بر عهده کدام نهادها است؟
نمی‌دانم چه میزان در سازمان‌ها و نهادها بر روی این موضوع کار شده است اما مسابقات قرآن یکی از مسیرها برای یافتن استعداد هنر تلاوت قرآن است هرچند به نوع برگزاری مسابقات انتقادهایی وارد است اما معتقدم در صورتی که هم‌فکری خوبی میان ارگان‌ها و سازمان‌ها باشد می‌تواند خیلی چاره‌‌ساز باشد و قطعا نباید در این میان به نقش جلسات قرآن بی‌توجه ماند. ایا در کنار مسابقات قرآن، طرح‌هایی که به اعتقاد برپاکنندگانشان با هدف کشف استعدادیابی انجام می‌گیرد، در این زمینه چه نقشی می‌توانند ایفا کند و آیا رسانه نیز در این زمینه تأثیرگذار است؟ مسلم است که نقش آنها مؤثر است.
هرچند در خصوص روش‌های آنها و یا نحوه برپایی آنها انتقادهایی باشد و بهتر است که به این نقدها برای رسیدن به تکامل بهتر بحث و تبادل نظر شود و یقینا اینها مؤثر است، ورود رسانه نیز در هر زمینه‌ای در جامعه مهم است؛ زیرا هر موضوعی را که در جامعه می‌خواهیم به درجات بالایی از پختگی برسانیم، رسانه می‌تواند نقش پررنگ و مهمی را ایفا کند و شکی در این امر نیست.
ایکنا: چه میزان جای خالی آکادمی در این زمینه احساس می‌شود؟
یقینا وجود آکادمی قرآن خوب است اما آکادمی قرآنی که ایجاد شده به دلیل اینکه مرکزیتی برای نظارت بر اینکه کدام روش صحیح است و کدام روش نادرست است، نداشته و برخی از آکادمی‌ها روش‌های خود را دارند بدون اینکه مطالعه‌ای در این باره انجام شده باشد و بعضی دیگر با آزمون خطا جلو می‌روند و البته برخی از آکادمی‌ها که به صورت مردمی جلو می‌روند، کارهای خوبی در این زمینه انجام داده‌اند.
ایکنا: در کشورهایی نظیر مصر که در تلاوت قرآن صاحب سبک بوده‌اند به مقوله استعدادیابی چگونه پرداخته‌اند؟
آنچه که شنیده‌ام این است که در آن کشور نیز بر جلسات سنتی قرآن کار کرده‌اند، شاید به صورت آکادمی نیز بر این امر کار کرده باشند اما آنچه که از زندگی اساتید چون منشاوی و ... شنیده‌ایم این بوده است که در جلسات سنتی و محلی خود رشد کرده و بالا آمده‌اند.
انتهای پیام/
