رفتار امام موسی کاظم(ع) در برابر شیاطین زمان خود/ تبیین باب الحوائج بودن امام موسی کاظم(ع)

به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسین خادمیان، استاد حوزه و دانشگاه به مناسبت شهادت امام موسی کاظم(ع) یادداشتی را در اختیار ایکنا گذاشت که در ادامه می‌خوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم

 در تَعلّم از نکت و لطایف گوشه‌ای از معارف حیات طیبه حضرت امام همام، بدر تمام قبلةالاعالي و الاعاظم و کعبة الاقاصي الاكارم، امام كاظم عليه صلوات الله الملك الراحم، مطالب ذیل تبیین می‌شود:

۱. شیطان از همان راه فریب می دهد که خود را فریب داد یعنی توهم برتر بودن و لذا پیامبران و ائمه علیهم السلام نیز برای هدایت و رهانیدن انسان از این بستر فساد مبعوث و در کوشش هستند.

۲. امام کاظم علیه السلام در سه بُعد در برابر شیاطین زمان خود انسانیت را تا ابدیت هدایت فرمود:

خود برتر بینی قدرتی، خود برتربینی مالی، خود برتر بینی علمی

۳. هارون ملعون؛ مانند ابلیس لعین؛ توهّم برتریت قدرت و ریاست داشت. این خطر را امام کاظم علیه السلام رسوا کرد.

ایشان با روش خود ثابت کرد بنده خدای سبحان حتی اگر در زندان و فاقد قصر و کاخ و حاجب و ارتش و... باشد؛ نفوذ و اثر و بقایش بیش تر از ظالم و ستمگری است که پشت میز ریاست و غرق در مستی کاخ و ارتش و... است.

برتری به بندگی است نه دریدگی فتامل!

۴. توهّم برتری مالی خطرناک‌ترین دامی است که آدمی در آن گرفتار می‌شود. زشت‌ترین خودکشی این است که انسان عمر خویش را در پی حرص و طمع ثروت  صرف کند.

امام کاظم علیه السلام با بخشش و کرم فراوان ثابت کرد که لازمه سخاوت و کرم؛ داشتن ثروت و... نیست.

سخاوت یعنی شعور درست زیستن.

برای همین گفته اند: «کراماته تحار منها العقول»؛ سخاوت امام کاظم علیه السلام عقل‌ها را متحیّر می‌کرد.

۵. مرگ فرهنگی و علمی جامعه در دو چیز است:

الف: امّت از کسب علم و دانش غافل شوند.

ب: عالمان توهّم علمیت و برتری علمی پیدا کنند.

لذا امام کاظم علیه السلام فرمود: «لا یشبع من العلم دهره». حقیقت این کلام یعنی: انسان هیچ وقت خود را عالم نداند؛ بلکه هماره خود را نیازمند فراگرفتن دانش بداند.

۶.شرافت و تعالی آدمی در خدمت به خدا و مخلوقات او است.

باب الحوائج بودن یعنی؛ آن حضرت بر اثر عبادت و اطاعت از خدای سبحان، به مرتبه‌ای رسیده بود که هر گاه از خداوند متعال رفع نیاز هر نیازمندی را طلب می‌کرد؛ برآورده می‌شد.

اَللّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ وَ زِدْ وَ بارِكْ عَلَى السَّيِّدِ الْكَريمِ، وَ الْاِمامِ الْحَليمِ، وَ سَمِىِّ الْكَليمِ، اَلصّابِرِ الْكَظيمِ، قائِدِ الْجَيْشِ اَلْمَدْفُونِ بِمَقابِرِ قُرَيْش، صاحِبِ الشَّرَفِ الْاَنْوَرِ، وَ الْمَجْدِ الْاَظْهَرِ وَ الْجَبينِ الْاَزْهَرِ، اَلْاِمامِ بِـالْحَقِّ اَبى اِبْراهيمَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ صَلَواتُ اللهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْهِ اَلصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا اِبْراهيمَ يا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ، اَيُّهَا الْكاظِمُ، اَيُّهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ، يَابْنَ رَسُولِ اللهِ يَابْنَ اَميرِالْمُؤمِنينَ، يا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِه، يا سَيِّدَنا وَ مَوْلانا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللهِ، وَ قَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ، يا وَجيهًا عِنْدَ اللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللهِ.

والله المستعان

سید حسین خادمیان

انتهای پیام