بهره‌گیری «پایتخت» از زبان طنز در بیان ارزش‌های بومی و اعتقادی اقوام ایرانی
گروه هنر ـ سریال «پایتخت» در وهله نخست یک کار سرگرم‌کننده بود و برای همین باید از آن در ابتدا انتظار جذابیت داشت، اما در قدم بعدی، مجموعه توانست با زبان طنز بسیاری از ارزش‌های بومی و اعتقادی ما را تبلیغ کند.
خسرو امیرصادقی؛ تهیهکننده و بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا درباره تجربه حضورش در سریال «پایتخت 5» اظهار کرد: از نگاه من سریال پایتخت جز کارهای خوب سیما در یک دهه گذشته است که هم در جذب مخاطب موفق بود و هم اینکه در بحث کیفیت توانسته به استانداردهای خوبی دست پیدا کند، البته پرواضح است مقیاس ما برای این ادعا کارهایی در اندازه این مجموعه است، وگرنه مشخصه این قبیل تولیدات به لحاظ امکان یا پروداکشن با سریال‌هایی چون «مختارنامه» برابری نمی‌کند.
وی افزود: نقدهایی که پیرامون این سریال مطرح می‌شود، عموماً مثبت است، اما برخی نقدها مرا نه به عنوان بازیگر پایتخت، بلکه به عنوان یک برنامه‌ساز قدیمی تلویزیون آزار می‌دهد چراکه برخی انتقادات شکلی کارشناسانه ندارد و مشخصاً غرض‌ورزی فاکتور اصلی این انتقادات است. برای نمونه به چند نقد که از دیدگاه من غیر حرفه‌ای است، اشاره می‌کنم.
این تهیهکننده ادامه داد: برخی‌ها نقد کرده‌اند که چرا در پایتخت نگاه به داعشیان تا این حد ساده‌انگارانه است و به نوعی آنها آدم‌های ضعیف و احمقی تصویر شده‌اند؟ این پرسش دو پاسخ دارد. ابتدا اینکه زبان طنز به فیلمساز اجازه می‌دهد پیرامون موضوعات مد نظرش نگاه غلوآمیز داشته باشد، برای همین نباید انتظار داشته باشیم در تمام کارهای کمدی، فاکتورهای منطقی رعایت شود. موضوع دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که در تمام کشورهای دنیا تصویرسازی از دشمن به گونه‌ای است که غرور ملی در آن رعایت شود. برای همین آیا ما باید در فیلم نشان می‌دادیم که در مقابل این تروریست‌ها عاجز هستیم؟ پر واضح است که جواب این پرسش منفی است، چون مردم باید با دیدن فیلم یا سریال مورد نظر روحیه گیرند نه اینکه دچار وهم و ترس مضاعف شوند.
امیرصادقی ادامه داد: نقد دیگری که پیرامون این سریال مطرح است به حامی مالی سریال مربوط می‌شود، چون اسم سپاه، برای برخی حساسیت‌زا است، در صورتیکه در حوزه فرهنگ نباید نگاه سیاسی داشت، بلکه آنچه اهمیت دارد، کیفیت و بازخوردهایی است که این همکاری‌ها در پی خواهد داشت. در همین رابطه باید بگویم که ما در نقدهایمان عموماً به روی این نکته تأکید داریم که نهاد یا سازمان‌ها در امر تولید مشارکت کنند، اما چه پیش آمده وقتی ما با یک سازمانی و نهاد مشکل داریم، این اجازه را برایش قائل نیستم که در امر تولید مشارکت داشته باشد.
وی در بخش دیگری از سخنانش درباره جریان‌سازی که سریال «پایتخت» در جامعه ایجاد کرده، اظهار کرد: به نظرم مهم نیست یک سریال چند سالی است که پخش می‌شود، بلکه آنچه اهمیت دارد استقبالی است که از آن مجموعه به عمل می‌آید، چون از دیدگاه من کاری که بتواند بیشتر آحاد جامعه را درگیر خود کند ظرفیت برای ادامه کار دارد. درباره تأثیرگذاری پایتخت نیز باید بگویم که ما نمود این کار را جدای از تکه‌کلام‌هایی که در سطح جامعه رواج دارد ببینیم، چون در بحث اقتصادی و یا مسائل فرهنگی هم این کار به نظرم تأثیرگذاری لازم را داشته است.
تهیهکننده فیلم «شتابزده» اضافه کرد: برخی از نقدها نیز پیرامون این کار به مسائل فنی این سریال مربوط می‌شود. برای مثال جلوه‌های ویژه این کار با آثار عظیم هالیوودی مقایسه می‌شود؟ این قیاس به نظرم کمال بی‌انصافی است، چون مگر می‌شود یک کار پرخرج آمریکایی را که میلیون‌های دلار صرف ساخت آن شده را با یک سریال تلویزیونی مقایسه کرد. با این توضیح باید بگویم اگر قرار است قیاسی صورت گیرد باید با توجه به ظرفیت‌های آن کار باشد. این نکته را بیان کردم تا بگویم پایتخت در بحث جلوه‌های ویژه در تلویزیون ایران، یک کار پیشتاز است.
وی درباره گروه بازیگری این سریال نیز چنین توضیح داد: بیش از 4 دهه است که در سینما و تلویزیون مشغول کار هستم، اما به جرئت می‌گویم کمتر کاری را دیده‌ام که بازیگرانش تا به این حد نسبت به یکدیگر صمیمی باشند، حتی بازیگران نقش سارا و نیکا به ریما رامین فر و محسن تنابنده پشت دوربین مامان و بابا می‌گفتند. این صمیمیت نشان می‌دهد که گروه کار را دوست دارند و حاضرند برای آن سختی‌ها را تحمل کنند. برای مثال به صحنه‌هایی اشاره می‌کنم که قرار بود در خودرو جنگی گرفته شود. آن بخش‌ها به شدت سخت و دشوار بود، چون جمعیت زیاد و گرمای فوق‌العاده باعث شده بود که گرفتن هر یک از از سکانس‌ها، امری دشوار باشد.
این بازیگر در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: دوست دارم در این گفت‌و‌گو از مردم مازندارن تشکر کنم، البته من در قبال فصل‌های قبل اطلاعی ندارم، چون در پشت صحنه آن نبودم، اما درباره فصل پنجم باید بگویم که برخورد مردم با کار بسیار خوب بود.
بازیگر فیلم «مسافران مهتاب» در پایان تأکید کرد: این کار در وهله اول یک کار سرگرم‌کننده است. برای همین باید از آن در ابتدا انتظار جذابیت داشت، اما در قدم بعدی باور من این است که مجموعه توانسته با زبان طنز بسیاری از ارزش‌های بومی و اعتقادی ما را تبلیغ کند. برای مثال به یک نمونه اشاره می‌کنم. پدر شخصیت اصلی سریال (بابا پنجعلی) پیرمردی است که به دلیل کهولت سن شرایط مناسبی ندارد، اما فرزندش در هر شرایطی از وی نگهداری می‌کند. این مسئله به نظرم تبلیغ بسیار خوبی برای نیکی کردن به پدر و مادر است.
گفت‌و‌گو از داود کنشلو
انتهای پیام
