هنر دستی که از ذهن زنان کویر جان می‌گیرد

به گزارش ایکنا از خراسان‌جنوبی، در کوچه پس کوچه‌های روستاها بسیارند افرادی که معاش‌ خود را از طریق فعالیت در صنایع دستی تامین می‌کنند و این حرفه را به فرزندانشان نیز آموزش می‌دهند.
صنایع دستی که نیاز به تجهیزات زیاد ندارد، طرفداران بسیاری را به خود جذب کرده است.
رونق صنایع دستی به عنوان صنعتی که تمام مواد اولیه مورد نیاز آن در کشور تولید می‌شود برای کمک به تولید و خروج اتکای کشور به اقتصاد تک محصولی ضروری است.

صنایع دستی ایرانی از مهمترین تولیدات کشور هستند که به عنوان کالا یا خدمات ایرانی باید در کنار سایر کالا‌های ایرانی مورد حمایت و توجه قرار گیرند.
کالای ایرانی تنها محصولات صنعتی و کارخانجات کشور نیست و دست ساخته‌های هنرمندان نیز به عنوان کالای ایرانی که فرهنگ و تمدن ایران‌زمین را به نمایش می‌گذارند در سالی که به نام حمایت از کالای ایرانی مزین است باید مورد توجه متولیان امر قرار گیرد.

دست ساخته‌هایی که نیازمند حمایت است
یکی از هنرهای دستی قدیمی در روستا پلاس بافی است، در پلاس بافی از نخ کاموا، پشم، لباس‌ها و پارچه‌های فرسوده و ژاکت‌های غیر قابل استفاده، بهره برده می‌شود.
زهرا حسینی از روستای پهنایی در خصوص بافت پلاس در گفت‌وگو با ایکنا گفت: من پلاس بافی را از 10 سالگی شروع و همچنان آن را ادامه می‌دهم.
حسینی افزود: قالی بافی نسبت به پلاس بافی راحت تر و آسانتر است، هر پلاس ممکن است حدود پنج روز به طول انجامد.
وی ادامه داد: من تنها از ذهن خود برای پیاده کردن طرح در پلاس استفاده می‌کنم و هر نقشه‌ای که بخواهم می‌توانم انجان دهم.
زهرا حسینی با بیان اینکه در کنار رسیدگی به کار های خود به کار پلاس بافی مشغول هستم، خاطرنشان کرد: من تاکنون دوازده پلاس بافته‌ام و متاسفانه هیچ فردی از من خریداری نکرده است.
وی افزود: پلاس بافی در قدیم رونق داشت، اما اکنون من تنها آن را برای سرگرمی خود انجام می‌دهم.
این بانوی هنرمند خاطرنشان کرد: بافت این پلاس‌ها را برای فروش انجام نمی‌دهم و بیشتر آن را برای هدیه به کودکان و خویشاوندانم انجام می‌دهم تا یک یادگاری از سوی من برای آن‌ها باشد.

وی تصریح کرد: بازار فروش پلاس خوب نیست و ارزش یک پلاس کوچک فقط ۱۰۰ تا ۱۵۰ است.
حسینی یادآور شد: پلاس بافی باید توسعه پیدا کند تا افرادی که به این هنر علاقه مند هستند بتوانند آموزش ببینند تا این هنر از بین نرود.
با نگاهی به سابقه و قدمت بالای هنر ایرانی، در صورت شناسایی و احصا تمام ظرفیت‌های صنایع دستی و با ارائه حمایت‌هایی که در مورد سایر کالا‌ها و تولیدات ایرانی می‌شود با صرف هزینه‌ای به مراتب کمتر، می توان موجب اشتغالزایی و رشد اقتصادی در این عرصه شد.
گزارش و عکس از سپیده قلندری اسفدن
انتهای پیام