لزوم بازنگری آذین‌بندی مذهبی با استفاده از عناصر هنری/ اثر خوشنویسی را نمی‌توان مستقیم در گرافیک محیطی به کار برد
گروه هنر ــ هنرمند پیشکسوت طراحی خط اظهار کرد: اغلب آثار خوشنویسی به ویژه آنهایی که به مفاهیم دینی و ارزشی می‌پردازند در فضای دوبُعدی طراحی و اجرا شده‌اند و برای استفاده از آنها در قالب گرافیک محیطی به منظور آذین‌بندی مذهبی نیاز به طی فرایندی دارند و به طور مثال باید پیرامون آنها فضاسازی صورت گیرد.
اکرم هادی؛ هنرمند پیشکسوت طراحی خط در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا گفت: استفاده از آثار خوشنویسی و طراحی خط به‌عنوان یکی از عناصر بنیادین در عرصه تزئینات و آذین‌بندی محیط‌های شهری به ویژه در اعیاد مذهبی مورد توجه قرار می‌گیرد و به وفور دیده می‌شود که مدیران فرهنگی شهرداری‌ها با استفاده از آثار خوشنویسی و تبدیل کردن آنها به آثار حجمی یا به شکل موقت و یا دائم، سعی در تزئین و زیباسازی معابر و میادین شهری دارند.
وی ادامه داد: حقیقت اینکه براساس اصول کارشناسی در حوزه گرافیک محیطی که مورد نظر ما در آذین‌بندی معابر شهری با اتکا بر جلوه‌ها و المان‌های تجسمی و بصری است، چندان به صلاح نیست که آثار خط و خوشنویسی را که اساساً در فضای دوبُعدی طراحی و تعریف شده‌اند را مستقیماً تبدیل به یک اثر سه‌بُعدی و حجمی کنیم.
هادی تصریح کرد: متأسفانه این اتفاق در حوزه گرافیک محیطی از سوی مدیران فرهنگی شهرداری در حال وقوع است و شاهد هستیم که عبارات فرهنگی و مذهبی که به ویژه در این اعیاد در قالب آذین‌ها و تزئینات شهری به کار می‌روند، به طور مستقیم و بدون هیچ حشو و زوائدی مورد استفاده قرار می‌گیرند، غافل از اینکه کوچکترین حس کنجکاوی و دقتی در مخاطبانی که در روز بار و بارها در معابر و خیابان‌ها در حال تردد هستند را برنمی‌انگیزند.
این هنرمند پیشکسوت طراحی خط در ادامه گفت: به طور مثال چند روز پیش در گذر از یکی از میادین شهری شاهد بودم که نام مبارک «علی(ع)» به شکلی برجسته بر روی قطعات سنگی حجاری شده و به شکل موتیف دورتادور میدان نصب شده بود در حالیکه کوچکترین جلوه بصری را در نهاد مخاطب و عابران ایجاد نمی‌کرد و تصور می‌کنم بهره‌گیری از آثار خوشنویسی به ویژه در حوزه مذهبی نیاز به طراحی خاص و فضاسازی برای جلب توجه بیشتر مخاطبان دارد.
وی با اشاره به اینکه در قالب مقاله‌ای ارائه شده به انجمن علمی و پژوهشی، مختصات کاری در عرصه هنر خوشنویسی و طراحی خط و مورد استفاده آن در گرافیک محیطی را مورد توجه قرار داده است، گفت: باید اذعان کرد که در زمینه آذین‌بندی و تزئینات شهری براساس المان‌های هنرهای تجسمی و به ویژه هنر خوشنویسی، مستلزم به طی فرایندی هستیم که در راستای آن آثار هنری علاوه بر جنبه تزئینی و زیباسازی فضای معابر شهری در ارتباط با مناسبتی خاص، موجب شوند تا مخاطب لختی نیز در مواجهه با آنها به درنگ و تأمل وادار شود؛ در حالیکه با این شکل اجرا از آنجا که اغلب این آثار تبدیل به یک عادت بصری برای مخاطبان و عابران شده است، هیچ کنجکاوی را نیز موجب نمی‌شوند.
هادی با تأکید بر این نکته که آثار هنری به کار رفته در قالب گرافیک محیطی به واسطه هر مناسبتی چه ملی و چه مذهبی باید موجب آشنایی‌زدایی در منظر مخاطب شوند گفت: چشم و ذهن مخاطب به سبب مواجهه بی‌امان با شکل خاصی از این آثار گرافیکی و المان‌های تجسمی در محیط‌های عمومی براین مبنا تعریف شده و به آن عادت کرده است؛ اگر به دنبال نوآوری در این زمینه هنری هستیم باید به دنبال راهکارهای مؤثرتری باشیم و مثلاً اثر خوشنویسی و طراحی خط به کار رفته در گرافیک محیطی را با استفاده از فضاسازی پیرامون آن اجرا نماییم که به این شکل جلوه‌گری بیشتری به اثر هنری خواهیم بخشید.
وی در پایان گفت: در مورد فضاسازی آثار خوشنویسی و طراحی‌خط به کار رفته در گرافیک محیطی می‌توان اینگونه تصور کرد که مثلاً اگر قرار است نام مقدس حضرت علی(ع) در قالب یک اثر خوشنویسی اجرا شود، این واژه به تنهایی به کار نرفته و با فضاسازی پیرامون آن که می‌تواند دربردارنده ویژگی‌های شخصیتی و مناقب آن حضرت باشد و مثلاً برخی از چنین ویژگی‌هایی تبدیل به مابه ازاهایی عینی و قابل تجسم شوند که در اطراف این نام مقدس به اجرا درخواهند آمد.
انتهای پیام
