انگ کار سفارشی از پیشانی هنرمندان انقلاب برداشته شود/ضعف فاحش در تربیت نسل جدید هنرمند انقلاب

احمد سلیمانی، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا گفت: پیش از آنکه به این مقوله که آیا در  4 دهه انقلاب اسلامی در عرصه هنرهای نمایشی توانسته‌ایم آنگونه که باید و شاید به تربیت نیروی متعهد انقلابی و ارزشی که دغدغه پرداختن به موضوعات و مضامین انقلابی و ارزشی در آثارشان داشته باشند، موفق باشیم بپردازیم؛ باید به نکته ظریفی اشاره کنم و آن اینکه هنرهای نمایشی معمولاً عرصه پُرخرجی است و برخلاف برخی از حوزه‌های دیگر یک اثر نمایشی باید با صرف بودجه زیادی تولید و آماده اجرا و عرصه به مخاطب شود.

وی ادامه داد: در نتیجه در مقایسه با دیگر عرصه‌های هنری همچون هنرهای تجسمی که عرصه‌ای معمولاً انفرادی است و هنرمند  در آن بدون تدارکات خاصی مشغول به خلق اثر می‌شود برای تولید یک اثر نمایشی مقدمات و الزاماتی مورد نیاز است که تأمین همه اینها هزینه‌بر بوده و بدون حمایت از سوی تشکل و سازمان خاصی قادر به تولید اثر نخواهیم بود و باید گفت تئاتر انقلابی و ارزشی نیز از این قاعده مستثنی نیست و معمولاً همین فرایند در تولید اثر انقلابی و ارزشی نیز باید طی شود.

این کارگردان تئاتر تصریح کرد: به این مسئله از آن جهت اشاره کردم که معمولاً هنرمندان تئاتری که دغدغه پرداختن به موضوع و مضامین انقلابی را دارند وقتی برای تولید اثر نمایشی خود متوسل به بودجه دولتی و یا سازمانی و یا یکی از نهادهای فرهنگی و ارزشی می‌شوند فوراً این انگ به آنها وارد می‌شود که در حال انجام کار سفارشی هستند و یا مثلاً از رانت ویژه یکی از این ارگان‌ها و نهادها بهره‌مند شده‌اند، در حالیکه اغلب اینگونه نیست و هر نهاد و سازمان فرهنگی با ماهیت و هویت انقلابی و ارزشی همچون بسیاری از تولیدات نمایشی در سطح حرفه‌ای، بودجه‌ریزی برای این تولیدات در دستور کار دارد؛ به این نکته نیز توجه داشته باشید که اگر اثر نمایشی حاصل این فرایند شعاری و کلیشه‌ای از کار درآمد، این امر مقوله‌ای جدا از بحثی است که در این گفت‌و‌گو در حال انجام آن هستیم.

کارگردان نمایش عاشورایی«سردار مهر و ماه» افزود: با این رویکرد باید اغلب تولیدات نمایشی حاوی مضامین انقلابی و ارزشی را از مظان اتهامی که به آنها وارد می‌شود و اینکه در جهت مطامع و منفاع ارگان و نهاد خاصی تولید و عرضه می‌شوند، خارج کرد و از منظر فنی و تکنیکی و رعایت اصول حرفه‌ای و هنری آنها را مورد نقد و بررسی قرار داد و با این فرضیه که چون آنها سفارشی و یا حتی فرمایشی تولید می‌شوند لذا فاقد ارزش فنی و هنری هستند به آنها نگاه نکنیم.

وی در ادامه گفت: اما در مورد پاسخ به این پرسش که آیا ما در 4 دهه انقلاب اسلامی توانسته‌ایم آنگونه که بایسته و شایسته است در عرصه هنرهای نمایشی هنرمند متعهد و انقلابی تربیت کنیم باید با کمال تأسف بگویم که اینگونه نبوده و به غیر از چند سالی اوایل انقلاب و مقارن با دوران دفاع مقدس شاهد بروز استعدادهایی در عرصه هنر انقلاب و دفاع مقدس بودیم که به فعالیت آنها بها داده شد تا آنجا که توانستند به سبب اثرگذاری تا دهه اخیر هم در عرصه هنر انقلاب کوشا و فعال باشند.

سلیمانی تأکید کرد: متأسفانه این روند به ویژه در دهه اخیر با همان قدرت و صلابت دنبال نشد و آرام آرام که از پیروزی انقلاب اسلامی فاصله می‌گیریم این تصور و ذهنیت به وجود می‌آید که انگار عرصه هنرهای نمایشی فاقد آن روحیه و بینش متعالی انقلابی که بتواند به این واسطه به مضامین و موضوعات مرتبط با آن بپردازد، است.

وی در پایان گفت: البته از یک واقعیت تلخ نیز نباید گذشت و آن اینکه جدای از جامعه فعال هنری که سمت و سوی فعالیت آنها تغییر کرده است، نهادهای انقلابی و ارزشی در عرصه فرهنگی و هنری همچون حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی که اساساً یکی از اهداف اصلی آن استعدادیابی، تربیت و پرورش و معرفی نسل جدید هنرمندان انقلاب اسلامی است در این زمینه مهم دچار نوعی اهمال و ساده‌انگاری شده‌اند و در جریان رویدادهای فرهنگی و هنری با موضوع انقلاب شاهد هستیم که مسئولان همچنان به همان نسل اولی هنرمندان متعهد انقلاب اسلامی دلخوش کرده‌اند.

انتهای پیام