اشاره به وحدانیت خداوند موضوع مشترک سینمای دینی جهان/ سینمای ایران منادی تشیع باشد

یوسف مرادیان بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا درباره ویژگی‌های سینمای دینی اظهار کرد: در همه ادیان یک موضوع به طور ویژه مد نظر است، آن‌هم پرداختن به وحدانیت خداست. فیلم‌های دینی در هر جای دنیا که ساخته شوند به‌نوعی زبانی مشترک دارند که برای همه مردم دنیا قابل فهم است. در همین راستا سینمای ما نیز می‌تواند از این ابزار استفاده کند و پیام والای اسلام را در قالب فیلم‌های سینمایی به مردم جهان منتقل کند.

وی افزود: برای این کار نیز حتماً نیاز نیست که رویکردی مستقیم به موضوع داشته باشیم، بلکه اگر در قالب قصه‌ای انسانی به مفاهیم مد‌نظرمان توجه کنیم در حقیقت فیلمی با استانداردهای سینمای دینی تولید کرده‌ایم. برای مثال فیلم سینمایی «سینه سرخ» که من در آن نقش یک کشیش را ایفا کردم که با یک روحانی دوست بود. او برای راحتی مردم دهکده با روحانی مسلمان همکاری می‌کرد. این قصه به نظرم توانست در زمان اکران تاثیر خوبی در مخاطبان داشته باشد.

این بازیگر گفت: ایران به عنوان کشوری که منادی تشیع در سراسر جهان است باید بلندگوی خوبی برای بیان ارزش‌های تشیع در جهان باشد، یکی از راه‌های رسیدن به این خواسته نیز سینمای جنگ است که در آن مسلمان، مسیحی، زرتشتی و یهودی در کنار هم برای نجات وطن‌شان می‌جنگیدند.

مرادیان درباره فعالیت اخیر گفت: هم اکنون مشغول بازی در سریالی با عنوان «از یادها رفته» هستم. در این سریال که کارگردانی آن را بهرام بهرامیان بر عهده دارد  به اتفاقات ایران در دهه 20 و 30 هجری شمسی پرداخته می‌شود. این کار یک اثر اجتماعی است که به اتفاقات سیاسی آن دوران نیز اشاراتی دارد.

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به موفقیت سریال «شهرزاد» آیا این کار نوعی الگو برداری از این سریال نیست؟ گفت: کارهایی که در تلویزیون تولید می‌شود به اشکال مختلف با آن چیزی که در شبکه نمایش خانگی تولید می‌شود متفاوت است. نکته دیگر این‌که همزمانی تاریخی به معنی یکی بودن موضوعات نیست، چون اگر این‌گونه بود باید شهرزاد را وام گرفته از سریال «کارگاه علوی» بدانیم. برای همین نباید تصور کرد هر اثری که بعد از ساخت شهرزاد به دهه 30 می‌پردازد به نوعی الگوبرداری از این کار است.

مرادیان درباره الزام ساخت اثر در حوزه تاریخ معاصر اظهار کرد: یکی از وظایف مهم سینما به چالش کشیدن اتفاقاتی است که در جامعه رخ داده یا می‌دهد، اما این‌که این رسانه بخواهد راهکار ارائه دهد به نظرم خواسته‌ای است که انجامش بر عهده سینما نیست. برای همین فکر می‌کنم ساخت فیلم در تمامی حوزه‌ها به ویژه تاریخ معاصر کشورمان جز الویت‌هاست.

وی در انتها درباره تک بعدی شدن سینما گفت: سینمای ما در دهه 70 و 60 دارای تنوع ژانر بود و به راحتی در آن هر اثری مشاهده می‌شد، اما متاسفانه در دهه اخیر این گوناگونی از سینمای ما رخت بسته است به نحوی‌که تنها یک شکل از فیلمسازی را در سینما مشاهده می‌کنیم که آن نیز فیلم طنز است، البته من با این ژانر مشکلی ندارم، اما این‌که تنها یک یا دو گونه در سینما فعال باشد به نظرم اتفاق خوبی در این حوزه نیست.

انتهای پیام