جاذبه و عشق به تفسیر قرآن در کلام استاد میرباقری موج می‌زند

به گزارش ایکنا؛ مژگان سرشار، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات در نکوداشت محسن میرباقری، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت معلم شهید رجایی و طی یادداشتی که در اختیار این خبرگزاری قرار گرفته است، نوشت: استاد میرباقری بسیار خیراندیش هستند، من هرگز تندی در رفتار و اخلاق ایشان سراغ ندارم، سبک بیان، نوع کلام و لحن گفتار استاد به‌گونه‌ای است که بسیار جاذبه دارد و در یک کلام استاد میرباقری عاشق تدریس تفسیر قرآن هستند و این حال در تمام کلام و وجودشان در حین تدریس موج می‌زند.

در پی مشروح این یادداشت را ملاحظه می‌کنید:

سخن درباره استادی که بر انسان حق زیادی دارد، سخت است. حتی نمی‌دانم از کجا آغاز کنم. شاید بهتر باشد از موقعیت کنونی خود بگویم تا معلوم شود که تا چه اندازه استادم بر من تاثیر داشته و راه را نشانم داده‌اند. به نظرم به راستی اگر من امروز بر کرسی تدریس نشسته‌ام، سبب اصلی آن، پسندیده بودنِ مرام استاد گرامی‌ام، دکتر سیدمحسن میرباقری بوده است. من امروز به تدریس خود، نه به عنوان یک شغل، بلکه به دیده‌ی امر مهمی در زندگی‌ام می‌نگرم که به آن عشق می‌ورزم. گفتنی است که دلیل اصلی این حس خوب را آشنایی با استاد بزرگوارم می‌دانم.

اگر بخواهم درباره حسن خلق ایشان بگویم، باید متذکر شوم که نرمش، تواضع، آرامش، نجابت، مناعت طبع و خوش اخلاقی دکتر میرباقری به اندازه‌ای است که نه تنها من، بلکه سایر دانشجویان و هر آشنای دیگری را یقینا تحت تاثیر قرار می‌دهد. همگی مشتاق برگزاری کلاس تفسیر استاد بودیم. ایشان غالبا با سرعت بالا، به حالت دویدن ریز به کلاس می‌آمدند. بسم الله کوچکی بالای سمت راست تابلو می‌نوشتند و شروع می‌کردند. مطالب را روی تابلو می‌آوردند و با متانت و لحنی بسیار تاثیرگذار بحث‌ها را مطرح می‌کردند. همیشه در عین تبسمی ملیح، در بحث‌های قرانی بسیاری جدی و قاطع بودند.

استاد میرباقری بسیار خیراندیش هستند و همیشه با ادب و متانت به سخنان دانشجویان گوش و با شکیبایی پاسخ می‌دادند. من هرگز تندی در رفتار و اخلاق ایشان سراغ ندارم. حتی مواقعی که از مطلبی در امر تفسیر، فهم و تندی‌های دانشجویان دلگیر می‌شدند، با وجود این که من این حالت را در وجه ایشان می‌دیدم، اما برخلاف انتظار، می‌دیدم که ابتدا سکوت می‌کردند و باز هم با همان متانت و آرامش در لحن و ادب در گفتار پاسخ می‌گفتند. واقعا سبک بیان، نوع کلام و لحن گفتار استاد به‌گونه‌ای است که بسیار جاذبه دارد و آرامش را به قلب ما تزریق می‌کردند. در یک کلام استاد میرباقری عاشق تدریس تفسیر قرآن هستند و این حال در تمام کلام و وجودشان در حین تدریس موج می‌زند.

از نظر علمی، استاد میرباقری در طرح مباحث، دنبال کردن مطالب، تسلط کامل به مطالب و دسته‌بندی آن‌ها واقعا کم نظیر بودند. در پاسخ‌گویی و استدلال از سایر آیات برای بیان و تفهیم آیات قرآن بسیار تیزهوش و سریع هستند. یکی دیگر از ویژگی‌های دکتر میرباقری که من آن را خوش اخلاقی علمی می‌نامم، سبک داوری ایشان در جلسه‌های دفاع پایان‌نامه‌ها و رساله‌ها است. غالبا استادان هنگام داوری، جبهه‌ای می‌گیرند و به سبکی اشکال‌ها را بیان می‌کنند که دانشجو حس هجوم دارد و در قالب دفاع می‌رود؛ در حالی که سبک استاد به صورتی است که بسیار مشفقانه و با همان لحن آرام و متین، به نوعی داوری و اشکال‌های خود را بیان می‌کنند که به دل دانشجو می‌نشیند و حس حمله و هجوم به او دست نمی‌دهد. به گمانم این خوش خلقی و آرامش ایشان موهبتی الهی است که تاثیر کلام وی را بر مخاطب دو چندان می‌کند و یکی از رمزهای موفقیت ایشان به شمار می‌رود.

ادب استاد میرباقری نسبت به استادانشان نیز بسیار ستودنی است. یکی از استادان با شخصیت برجسته‌ی ایشان، دانشمند محترم، استاد محمد باقر بهبودی بود. در وهله اول به جرات می‌توانم بگویم که به گواهی بعضی بزرگان، بهترین شاگرد استاد بهبودی در زمینه تفسیر قرآن و تاریخ اسلام، دکتر سید محسن میرباقری هستند. گرچه که دکتر میرباقری بهره‌های فراوانی از استاد بهبودی بردند، اما سبک و نوع تقسیم بندی خود و زیاداتی در این زمینه دارند که بسیار خواندنی است. تقسیم بندی ایشان در بیان مراحلی که هر انسان می‌گذارند تا در دو حالت وجودی موت و حیات از آغاز به انجام برسد، بسیار علمی و خواندنی است. مباحثی که در کتاب سیمای انسان مختار در قرآن ارایه کرده‌اند، به همراه روایت‌ها و تقسیم‌بندی‌های ایشان بسیار روشن‌گر است و دیدگاه جدید و روشنی در این باره ارایه می‌کند. در کتاب معاد دکتر میرباقری که به همت دانشجویان ایشان جمع‌آوری شده است، مباحث مرتبط با هر یک از دوران‌های نامبرده را می‌توان دید. مراحل قیامت و تقسیم‌بندی‌های وی در این باره و استدلال‌ها و پاسخ‌گویی به شبهه‌ها در این زمینه، در این اثر درج شده است که به جرات می‌توان آن را محصول سال‌های متمادی تدریس و تجربه دکتر میرباقری دانست.

نکته‌ دیگر در ارتباط با استاد بهبودی، رعایت احوال استادش، ادب، وفاداری و احترام وافر دکتر میرباقری نسبت به استاد بهبودی است. هر جا که مبحثی با استقبال دانشجویان روبه رو می شد، دکتر میرباقری با وثاقت و امانت کامل، می‌گفتند که منشا این تفکر استاد بهبودی هستند.

در مجموع، این نوع رفتار، اخلاق و مباحث علمی قرانی که دنیای جدیدی به روی من گشود، پیش از هر چیزی سبب شد که به این رشته تحصیلی علاقمند شوم. این علاقه سبب ادامه و حتی در نهایت تدریس در این زمینه شد. راستش را بگویم، دوست داشتم در امر آموزش تفسیر قرآن، استاد میرباقری دومی شوم، اما نشد. خصیصه‌ها و سجایای اخلاقی ایشان بسیار بالا بود که سبب اثر گذاشتن زیادی بر مخاطب می‌شد. یکی دیگر از ویژگی‌های دکتر میرباقری، این بود که بدون هیچ بخلی، معارف قرآنی و طرح‌های نوین را مثلا در باب معاد برای مخاطبان مطرح می‌کردند؛ من سعی کردم این خصیصه را در خود ایجاد کنم. آرامش و انرژی کم‌ترین سوغاتی بود که از کلاس‌های دکتر میرباقری برای من باقی ماند. ایشان از اندک افرادی هستند که خودشان نیک اندیش و مومن واقعی هستند و در نتیجه برای تدریس در این زمینه بسیار اثرگذار و مناسب به نظر می‌رسند. دکتر میرباقری مرا بدون هیچ بخلی با استاد خود آشنا کردند و سبب شدند که همزمان از علم و خلق خوب این دو استاد گرانقدر همچون بحر عذب فرات، محظوظ شوم. از این لحاظ نیز تا آخر عمرم مدیون دکتر میرباقری هستم.

به رسم الگویی که در وفاداری، تواضع و ادب دکتر میرباقری نسبت به استاد ایشان سراغ دارم و از ایشان آموختم، من نیز تا همیشه شاکر خدا و شاکر استاد میرباقری هستم و همواره مانند خود ایشان که برای استادان بزرگ و شاگردان کوچک خود دعا می‌کنند، من نیز جسارت می‌کنم و در دایره دعای خود، همیشه استاد بزرگوارم را مد نظر قرار می‌دهم که «رب زدنا علما و عملا صالحا و الحقنا بالصالحین».

انتهای پیام /