تولیدات مناسبتی با زبانی جهانی تولید شود/ تصور غلطی که از سریال‌های ماه رمضان وجود دارد
گروه هنر ــ یک کارگردان سینما و تلویزیون گفت: به عنوان فیلمسازی که عمر خود را صرف سینمای دفاع مقدس کرده‌ام، آرزو دارم سریالی برای ماه رمضان یا محرم جلوی دوربین ببرم تا در آن بتوانیم ارادتم به مولا علی(ع) و ابا عبدالله(ع) را نشان دهم.
انسیه شاه حسینی، کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با بیان اینکه آرزو دارد سریالی برای ماه رمضان جلوی دوربین ببرد، اظهار کرد: هر فیلمسازی برای خود رویاهایی دارد که در سینما به دنبال آن است. برای من این رویا و آرزو در ساخت سریالی مناسبتی متجلی شده است، چون همیشه دوست داشتم کاری با محوریت امیر المومنین (ع) و اباعبدالله(ع) برای ایام ماه مبارک یا محرم بسازم تا در معرض دید عموم مردم قرار گیرد. برای پرداختن به این موضوع نیز حتماً در پی این نیستم که کارم به صورت مستقیم به زندگی این دو شخصیت برتر تاریخ بشریت بپردازد، بلکه نگاهی غیر مستقیم به موضوع مورد نظر نیز در شرایط فعلی در دسترس‌‌تر است.
وی افزود: همه 14 معصوم ما بزرگانی هستند که زندگی هر یک از آنها قادر است الهام بخش آثار متعدد نمایشی در حوزه سینما و تلویزیون باشد، اما زندگی مولا علی(ع) و ابا عبدالله(ع) به لحاظ سینمایی به اندازه‌ای بار درام دارد که می‌توان زبانی جهانی برای آن انتخاب کرد. دلیلم نیز برای این ادعا این است که پیام عاشورا همان مبارزه با ظلم و دفاع از مظلوم است، برای همین هر جا این سخن گفته شود با استقبال مردم مواجه خواهد شد، اما متاسفانه معمولاً ما وقت خود را به شکلی صرف می‌کنیم که تنها سرگرمی شاخصه اصلی ما در امر تولید است.
وی در پاسخ به این پرسش که با توجه به علاقه‌ای که از آن برای ساخت تولیدات مناسبتی سخن رانده، چرا تا به امروز موفق به ساخت کاری در این حوزه نشده، گفت: پر واضح است آثاری که در آنها موضوع و محور ائمه هستند، سرمایه بسیار بالایی را طلب می‌کند. برای همین نهادهای دولتی متولی چنین کارهایی هستند. در چنین شرایطی وقتی نام بودجه دولتی مطرح می‌شود عده‌ای بسیاری صف می‌کشند تا در این حوزه پیشقدم باشد، پس طبیعی است فیلمسازانی نظیر من که اهل باند بازی با گروه یا دسته‌ای خاص نیستیم، شرایط تولید برایمان به شکل مطلوبی فراهم نباشد.
این سینماگر ادامه دارد: معضل دیگری که باعث می‌شود امثال من نتواند کاری در حوزه ماه رمضان تولید انجام دهند، انگی است که به ما زده‌اند. منظور اینکه ما را تنها به عنوان فیلمساز جنگی می‌شناسند. این تفکر معتقد است، کارگردان‌های دفاع مقدسی قادر نیستند، آثاری دیگری غیر از فیلم‌های جنگی بسازند، در صورتیکه باور من کاملاً خلاف این تفکر است، چون معتقدم سینماگرانی که در شرایط سخت تولید آثار دفاع مقدسی، قادرند فیلمسازی کنند، مطمئناً توانایی بهتر و بیشتری برای ساخت فیلم‌هایی تاریخی دارا هستند.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو درباره آسیب‌هایی که عمدتاً سریال‌های مناسبتی ماه رمضان را تهدید می‌کند، چنین توضیح داد: متاسفانه در آثاری که تلویزیون در این حوزه تولید می‌شود، هیچگاه رفتار کارشناسی انجام نمی‌شود، البته در ظاهر اسم کارشناس فرهنگی یا دینی در بسیاری از تولیدات دیده می‌شود، اما کارایی لازم را ندارد. برای نمونه در سریالی ممکن است برای اینکه ما روحانیت را از جنس مردم نشان دهیم آنها را تا نازلترین سطح جامعه پایین بیاوریم! برای مثال روحانی که با یک دزد دوست می‌شود! این رویکرد به نظرم با هر توجیهی که انجام شود به نظرم قابل پذیرش نیست.
شاه حسینی ادامه داد: وقتی از حفظ شأن و جایگاه روحانیت حرف می‌زنم منظور این نیست که برای آنها جایگاهی فرازمینی تصویر می‌کنم، اما ما نباید به بهانه مردمی کردن برخی احترام‌ها را از بین بریم. این گفته نیز تنها در سینما یا تلویزیون ایران صادق نیست، بلکه در همه جای دنیا می‌شود، به نحوی که به شخصه به یاد ندارم در فیلم یا سریال‌های آمریکایی با یک کشیش چنین برخوردی در آثار نمایشی صورت گیرد.
کارگردان فیلم سینمایی «شب به خیر فرمانده» اظهار کرد: تصور غلط دیگری که درباره سریال‌های ماه رمضان وجود دارد این است که این دست تولیدات کارهایی هستند که صرفاً شکلی سرگرم کننده دارند. من با این نوع نگاه به هیچ وجه موافق نیستم، چون معتقدم فضای حاکم بر ماه رمضان به لحاظ معنوی چنان کیفیت و معنویت بالایی دارد که آن را نباید با آثار سطحی کاهش داد. در همین رابطه سوالی را مطرح می‌کنم، آیا در سریال‌های مناسبتی شده که ما اثر دفاع مقدس را روایت کنیم؟ آیا نمی‌شود با نشان دادن ایثار رزمندگان هشت سال دفاع مقدس لحظات خوشی را برای مردم رقم زد.
شاه حسینی تاکید کرد: وقتی از ساخت سریال دفاع مقدسی برای ماه رمضان حرف می‌زنم، منظور این نیست که کاری را نشان دهیم که در آن از جنگ سخن گفته می‌شود، هرچند که پرداختن به این مهم در جای خود ضروری است، اما منظور اصلی این است که در بسیاری از لحظات جنگ، زندگی جریان داشت، چراکه زمان‌‌هایی که حمله یا نبردی نبود، بچه‌های رزمنده در جبهه‌ها زندگی روزمره خود را سپری می‌کردند و اتفاقاً لحظات بسیاری خوشی نیز بین‌شان جریان داشت. این گفته را می‌توان به خوبی در خاطرات رزمندگان هشت سال دفاع مقدس مشاهده کرد.
وی در پایان تاکید کرد: آثار مناسبتی می تواند جریان‌ساز باشد، به نحویکه جامعه را به سمت موضوعی خاص سوق دهد، برای همین اگر در این حوزه از فیلمسازان خبره سود برده شود اتفاقاتی که حاصل خواهد شد برای جامعه تاثیرات بسیار مثبتی به همراه خواهد داشت.
گفتوگو از داود کنشلو
انتهای پیام
