لزوم توجه به عناصر هنر ایرانی ـ اسلامی در شیوه فناورانه طراحی دکور برنامه‌های تلویزیونی
گروه هنر ــ تولیدکنندگان برنامه«ماه عسل» در طراحی دکور و فضای استودیوی پخش این برنامه از شیوه های فناورانه در حوزه تصاویر دیجیتال استفاده کرده‌اند اما ای کاش انتخاب این تصاویر با تکیه بر داشته‌های فرهنگی ایرانی و هنر اسلامی رقم می‌خورد.
مدتهاست که تحولی به واسطه پیشرفت در فناوری دیجیتال و تصویر در حوزه صحنه‌آرایی و خلق فضای استودیویی به جای نصب دکورهای حجیم و فیزیکی رخ داده است و به غیر از برخی از برنامه‌های تلویزیونی که همچنان پایبند به اجرای سنتی دکور در امر برنامه‌سازی براساس استفاده از مواد و متریالی مادی اعم از چوب، تخته سه‌لا و رنگ و بافت هستند، صفحات نورانی ال ای دی، زمینه را برای دادن بُعد براساس تصاویر انتخابی به فضای پس زمینه صحنه(بک‌گراند) فراهم کرده است.
برنامه پُرمخاطب این روزهای رسانه ملی در ساعاتی مشرف به افطار، «ماه عسل» است که بیش از یک دهه با طرح موضوعاتی بکر و جذاب هرچند غالباً تلخ به روی آنتن شبکه سوم سیما می‌رود؛ صرفنظر از بیان نقاط قوت این برنامه که اجرای احسان علیخانی در رأس آن قرار دارد و نقاط ضعف که نوعاً پرداخت به موضوعات بغرنج اجتماعی است که شاید خاطر مخاطبان روزه‌دار را مکدر نماید، در طراحی دکور خود از همین ابزار فناورانه استفاده کرده است.
ویژگی این طراحی در زمینه دکور برنامه‌های تلویزیونی، عمقی است که به آن داده شده و تنوعی است که در پس‌زمینه ایجاد شده و موجب جذابیت بیش از پیش صحنه اجرای یک برنامه تلویزیونی و خروج آن از حالت ایستایی و احیاناً کسالت‌باری است که ممکن است در یک برنامه گفت‌و‌گومحور(تاک شو) به وجود آید.
هرچند که باید تولیدکنندگان این برنامه را در این حُسن سلیقه و استفاده از این فناوری در طراحی دکور «ماه عسل» ستود اما در مورد «ماه عسل» رمضان امسال نکته‌ای قابل تأمل است و آن اینکه در انتخاب تصاویر به منظور نمایش در پس زمینه دکور «ماه عسل» این امکان وجود داشت که شاهد صحنه‌های بهتری باشیم.
تصویر انتخابی برای طرحی بک‌گراند برنامه «ماه عسل» یک تالار نمایشی (به احتمال زیاد سالن اُپرا) است که قطعاً مربوط به یکی از تالارها و عمارت‌های هنری خارج از کشور است؛ به نظر می‌رسد که مثلاً تالار رویال لندن باشد که غالباً اختصاص به اجرای آثار نمایش شکسپیر دارد.
در هر حال این پرسش از تولیدکنندگان و دست اندرکاران این برنامه باید مطرح شود و آن اینکه چرا در شرایطی که ما در ابنیه تاریخی و میراث فرهنگی خود صاحب آثار مطرحی هستیم و در این زمینه با توجه به پیشینه تمدنی بسیار زیاد جزء کشورهای غنی هستیم چرا در انتخاب این تصویر از چنین المان‌هایی به ویژه در زمینه معماری ایرانی و اسلامی به منطور طراحی فضای این برنامه سود برده نشده است.
حال و هوای معنوی حاکم بر ماه مبارک این زمینه را فراهم ساخته است که در تولید و پخش برنامه‌ای با مخاطبی قابل توجه و از جهات بصری و المان‌های تجسمی به کار رفته در اجزای برنامه از عناصر کاملاً ایرانی با دارا بودن روح معنوی و اسلامی استفاده کنیم در حالیکه با وجود چشم‌نواز بودن طراحی فضای چنین برنامه‌ای اما در عمل «ماه عسل» فاقد چنین ویژگی‌های نمادین است.
به طور مثال چه اشکالی وجود داشت اگر فضای داخلی مسجد وکیل شیراز و یا نمای داخلی مقبره بوعلی سینا در همدان و بسیاری دیگر از شاهکارهای معماری ایرانی مورد استفاده طراحان این قسمت از برنامه «ماه عسل» قرار می‌گرفت و یا اگر قرار بر طراحی و انتخاب تصویری در این راستا و با چنین حال و هوایی بود، شاید فضای داخلی تالار وحدت تهران با آن ویژگی‌های خاص تلفیق معماری ایرانی با معماری اروپایی گزینه مناسبتری بود.
به قلم امیرسجاد دبیریان
انتهای پیام
